شهرداری ها و هنر روابط عمومی

در حوزه روابط عمومی شهری، مدیر روابط عمومی یک شهرداری باید سنگ صبور کارکنان باشد و نقش انتقال دهنده خواسته های همکاران به شهردار باشد.

شارا، دکتر سید مجتبی علوی– در باب روابط عمومی، سطع توقعات و انتظارات، هرگز با امکانات موجود متناسب نیست و همواره باید به ساز و کارهای مناسب ارتقاء جایگاه و اهمیت آن در جامعه بازتعریف های مکرر را در نظر داشته باشیم.

در حوزه روابط عمومی شهری، مدیر روابط عمومی یک شهرداری باید سنگ صبور کارکنان باشد و نقش انتقال دهنده خواسته های متنوع همکاران به شهردار را بازی کند؛ باید مورد اعتماد آنان باشد و ارتباط مدیر را با بخش های مختلف مدیریت و تسهیل کند.

هر چند که در این حوزه نباید از نقش مهم مدیران به سادگی گذشت؛ مدیران باید متوجه باشند که اهداف و انتظارات آنان به شرطی تحقق می یابد که حمایت لازم از روابط عمومی را داشته باشند. از همان روابط عمومی که آیینه تمام نمای وضعیت اداره برای مدیر است و اعتماد دو طرفه ای میان شهردار و روابط عمومی برقرار است.

در حوزه روابط عمومی شهری، اکنون باید بدانیم که سرعت انتقال اطلاعات در دنیای کنونی آنقدر سریع است که اگر خود را از ظرفیت های عصر دیجیتال محروم کنیم، از اطلاعات و اطلاع رسانی و ارتباطات عقب خواهیم ماند. مهمترین و بهترین نوع اطلاع رسانی، دقیق و شفاف و به موقع است که هنر روابط عمومی محسوب می شود که می تواند در هنگام اظطرار با کمک رسانه ها، اطلاع رسانی جامع و کامل را حاصل کند.

در مجموع، اگر عمده وظایف روابط عمومی را کسب، جمع آوری تجزیه و تحلیل و توزیع اطلاعات برای پیشرفت و توسعه شهرداری قلمداد کنیم روابط عمومی باید بتواند این وظایف را در سطح بین الملل نیز به مرحله اجرا درآورد. چرا که نگاهی به پسوند بین الملل در برخی از روابط عمومی ها به ما تاکید می کند که وظیفه اصلی بعضی از سازمان ها فعالیت در حوزه بین الملل است و بعضی دیگر هم ورود به بازارهای جهانی را در دستور کار خود دارند. در چنین شرایطی، ضرورت شکل گیری روابط عمومی در حوزه بین الملل مطرح است تا به طور مشخص، رصد کردن اخبار و اطلاعات مطبوعات، خبرگزاری ها، شبکه های ماهواره ای و … را انجام دهد و به شفاف سازی و پاسخ گویی به موقع اقدام کند.

اما در باب رویکرد جدی نهادهای روابط عمومی به رشد و تعالی باید از حوزه الکترونیک گفت. نخستین شرط برای تحقق روابط عمومی الکترونیک تغییر رویکرد سازمانی و فراگیری شیوه های نوین  ارتباطی است. به طور حتم اگر تمامی شرایط سخت افزاری، نرم افزاری و دانش روابط عمومی الکترونیک در شهرداری ها مهیا باشد ولی نگاهی صرفا خدماتی به آنها شود پیاده سازی روابط عمومی الکترونیک در شهرداری ها شکست می خورد. برقراری ارتباط و ایجاد سرگرمی و به رسمیت شناختن مخاطبین، ارباب رجوع و احترام به خبرنگار لازمه اجرایی شدن روابط عمومی الکترونیک در شهرداری ها است. نکته مهم در امر اطلاع رسانی به روز، استفاده از ابزارهای روز دنیاست، امروزه در فضای مجازی در جوامع گسترش یافته اگر روابط عمومی به خصوص در حوزه مدیریت شهری که با طیف عظیمی از شهروند که همواره با پرسش های متفاوت روبه رو است اگر روابط عمومی، سایت اینترنتی برای پاسخگویی و راهنمایی مردم نداشته باشد هیچ توجیهی ندارد مگر بی توجهی و دیگر بس. لذا اگر محدودیت وجود دارد باید سریع رفع شود؛ آن زمان است که روابط عمومی ضمن انجام وظیفه ذاتی اش، نقش مشورتی با مدیر را به خوبی ایفا می کند و همزمان جایگاه رفیعی را نیز در نزد افکار عمومی خواهد داشت. هر چند در مجموع، باید دانست که حضور دائمی روابط عمومی ها در فضای دیجیتالی و مجازی رایانه ها به معنای نفی حضور فیزیکی مراجعان و مشتریان در روابط عمومی ها نیست چرا که حضور مجازی موثر و کارآمدتر باشد.

نتیجه گیری آنکه، اگر بنا باشد که روابط عمومی ها در حوزه مدیریت شهری و عرصه بین المللی از یک جایگاه رفیع و ممتازی برخوردار شوند در سه ضلع باید تقویت شوند؛ در ضلع دانش و علمی، در ضلع فنی و تکنیکی و هم در ضلع چهارچوب اخلاقی و ارزشی.

اینجاست که نگاه ها به حوزه روابط عمومی و به طور عام ارتباطات انسانی نباید منحصر شود و به قلمروی دانش فنی آن بلکه همواره باید متذکر باشیم که حوزه ارتباط و روابط عمومی، دارای سه ضلع است که در این سه ضلع باید به درستی تنظیم شود و در نهایت باید از متصدیان و مسئولان ارتباطات و روابط عمومی، در هر نهاد و سازمانی خواست تا به گسترش و تعمیق علم و دانش ارتباطات و روش ها و ابعاد تکنیکی بپردازند و در عین حال هم از بعد اخلاقی و ارزشی این قلمروی مهم انسانی غفلت نورزند.