شبکه اطلاعرسانی روابطعمومی ایران (شارا)–|| «جورج اورول George Orwell» روزنامه نگار انگلیسی و مؤلف کتاب «1984» 21 ژانویه 1950، هفت ماه و 12 روز پس از انتشار این کتاب که در آن، اوضاع 36 سال بعد جهان از لحاظ محدودیت های انسان و گسترش ابزارهای کنترل را در قالب داستان پیش بینی کرده بود از بیماری سِل درگذشت.
جورج که یک روزنامه نگار و داستان نویس بود کار تألیف این کتاب معروف خود را در سال 1948 آغاز و عنوانش را با جا به جا کردن دو رقم آخر عددِ 1948 تعیین کرده و «1984» قرار داده بود. کتاب به صورت داستان است ولی تمامی آن چه را که نوشته است عینا در دهه های آخر قرن بیستم و پس از آن تحقق یافته است. وی شخصیتهای کتاب خود را در وضعیت سال 1984 «افرادی خیالی» قرار داده بود که هرکس به دنبال پول است و در جوامع بشری مادی گری محض حکمفرماست و از صفا و دوستی واقعی خبری نیست. کسی وقت پختن غذا، استراحت و لذت بردن از زندگانی را ندارد.
همهِ مردم، شب و روز می دوند و نگران آینده خود و تأمین معاش هستند. دولت ها با انواع وسائل [بعدا الکترونیک] مردم را حتی در زندگانی خصوصی و خلوتشان تعقیب و استراق سمع می کنند، و هیچکس از آن ایمن نیست. فرد نسبت به فرد دیگر بدبین است و واهمه دارد که مبادا مامور پلیس سیاسی باشد. هرکدام دیگری را به چشم خبرچین دولت نگاه می کند. دولت ها از راه دور گفتگوهای مردم را می شنوند و بر جزئیات کار آنان مسلط اند. آزادی و دمکراسی، در گفتار و نوشتار کلماتی زیبا هستند ولی در عمل رعایت نمی شوند و به نام آنها هرگونه فشاری به مردم وارد می آید و ….
در زمان انتشار کتاب، کسی باور نمی کرد که این داستان روزی تحقق یابد و بسیاری از نقد نگارانِ رسانه ها آن را یک داستان بی مزه و بی محتوا خوانده بودند که بعدا یک کتاب نادر قرن 20 تلقی شد. داستان «1984» توسط دکتر مهدی بهره مند (روزنامه نگار و مرحوم) در نیمه دهه 1330 به زبان فارسی ترجمه شد. دکتر بهره مند با هدف پاورقی شدن در روزنامه اطلاعات دست به ترجمه کتاب جورج اُروِل زد ولی پس از چند روز که با ناباوری مردم از محتوا رو به رو شد، هدف خودرا متوجه انتشار آن به صورت کتاب کرد.
داستان معروف دیگر «اورول» که نام اصلی او «اریک آرتر بلر»، و در خُردی، پدرش کارمند دولت انگلستان در هندوستان بود «اَنیمال فارم» عنوان دارد. این نویسنده که تنها 47 سال عُمر کرد کتاب های متعدد دیگر و صدها مقاله منتشر ساخته است.
نخستین داستان پرفروش او «روزهای برمه ای» عنوان دارد. وی در جریان جنگ داخلی اسپانیا به این کشور رفت و در کنار چپها برضد سلطنت طلبان جنگید و مجروح شد. ضعف ناشی از همین جراحت باعث ابتلاء وی به بیماری سِل شد که در آن زمان داروی موثر برای درمان نداشت. اورول با وجود چپگرایی، با نظام حکومتی شوروی ضدیت داشت و آن را «سوسیالیست دروغین» می خواند و پیش بینی سقوط و یا تغییر ماهیت آن را کرده بود. اُرول زمانی هم همکار بی بی سی بود.
منبع: iranianshistoryonthisday
|
نظر بدهید