روزنامه ایران- روابط ‌عمومی دولتی

روزنامه ایران- می‌توان گفت که قدمت یک دولت را روابط‌ عمومی تعیین می‌کند یا آن‌که روابط‌ عمومی به اندازه دولت‌ها قدمت دارد. استمرار یک دولت منوط به جامعه و موجودیت جامعه، به توافق حد‌اقلی مردم مرتبط است که معمولاً از طریق ارتباطات بین اشخاص و گروه‌ها حاصل می‌شود.

روابط ‌عمومی دولتی
(مبانی، فنون و رویکردهای روابط‌ عمومی دولتی)

نویسندگان: مهدی‌ باقریان، هادی کمرئی، محمد حمدان عدنان
انتشارات: کارگزار روابط‌ عمومی

روزنامه ایران- می‌توان گفت که قدمت یک دولت را روابط‌ عمومی تعیین می‌کند یا آن‌که روابط‌ عمومی به اندازه دولت‌ها قدمت دارد. استمرار یک دولت منوط به جامعه و موجودیت جامعه، به توافق حد‌اقلی مردم مرتبط است که معمولاً از طریق ارتباطات بین اشخاص و گروه‌ها حاصل می‌شود.


رسیدن به توافق مستلزم چیزی بیش از عمل ساده مبادله اطلاعات است. این امر نیاز به عنصر ترغیب و مشارکت از سوی همه طرف‌های دخیل دارد که از طریق قوه محرکه «روابط‌ عمومی» ممکن می‌شود.
کتاب «روابط‌ عمومی دولتی» شکل‌گیری و استمرار مدنیت هر دولتی را در گرو یک روابط‌ عمومی قوی تعریف می‌کند و هدف روابط ‌عمومی را فراهم آوردن چارچوبی برای تفکر و عمل حول مسائل و موضوع‌هایی که بین مؤسسات دولتی و مردم وجود‌ دارد، تعریف می‌کند.

 


از این رو مشاهده می‌شود که حتی قدیمی‌ترین دولت‌ها هم شکلی از روابط‌ عمومی و ترغیب را برای کسب حمایت مردم به کار می‌گرفتند.


حرفه روابط ‌عمومی همواره مستلزم قابلیت‌های ارتباطی و توانایی‌های تشویقی و ترغیبی است و چنانچه دولتی فاقد مهارت روابط‌ عمومی باشد، مجبور به استفاده از قوای جبری برای کسب حمایت ناخواسته مردم خواهد ‌شد.


این در حالی است که همواره در تعریف روابط‌ عمومی به واژه «پل» بسنده می‌شود. «پل» در معنا کانالی برای رابطه. درست است که موجودیت هر سازمانی را ارتباطات آن سازمان رقم خواهد زد اما حقیقت این است که هر سازمان و هر دولت برای ادامه حیات به تأیید اجتماع نیاز دارد. بنابراین باید شناسانده‌ شده و خود را عرضه کند و در مقابل بازخوردهای جامعه از اقدام‌ها، خود را محک زند. این تنها به یکسوی پل برمی‌گردد و سوی دیگر آن «جامعه» است.


جامعه نیز نیاز دارد در جریان چند و چون اقدام‌های یک سازمان که به نوعی بخشی از نیازهای او را تأمین می‌کند، قرار گیرد و سازمان را از خواسته‌های مورد نظر و مورد نیاز خود مطلع سازد؛ از این رو بیش از این که نیاز به وجود یک پل یا به عبارتی یک کانال مهم جلوه کند نقش نمایندگی روابط‌عمومی که به نوعی دغدغه هر دو سوی پل را یدک می‌کشد می‌تواند در حکم مهارت‌های تشویقی و ترغیبی اتحاد مردم را رقم‌ زند.


این کتاب در 8 فصل بحث‌های سازنده‌ای را پیرامون عملکرد روابط‌ عمومی در دولت ارائه می‌دهد و زمینه‌های مطالعه روابط‌ عمومی دولتی، مفاهیم و تعاریف، نظریه‌های روابط ‌عمومی دولتی، وظایف، قدمت روابط‌ عمومی دولتی در ایران، سطوح آن، ساختار و آینده روابط‌ عمومی در ایران را به صورتی مبسوط تشریح می‌کند.


از این رو کتاب فوق می‌تواند برای همه طبقات اجتماعی از دولتمردان و شاغلان روابط ‌عمومی گرفته تا استادان و دانشجویانی که در این زمینه فعالیت می‌کنند، مفید واقع شود.
 

 

http://www.iran-newspaper.com/?nid=5607&pid=9&type=0

شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)