شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)– فرض کنید یک میز در اداره خالی شده است و لازم است شخصی انتخاب شود و پشت آن میز خالی بنشیند. شما نیز قلبا خواهان به دست آوردن آن پست هستید. ضمن اینکه شغل مورد نظر با طرح بازی شما در زندگی کاری تناسب دارد. شما فکر می کنید برای این کار ساخته شده اید زیرا تخصص، تجربه و صلاحیت های لازم را در خودتان می بینید. ظاهرا همه چیز خوب پیش می رود. خب، حالا باید چه کار کرد و از چه ضوابطی استفاده کرد تا تیر کاملا به هدف اصابت کند.
یک بار دیگر مرور می کنیم پست x خالی است و شخص y قرار است آن را اشغال کند زیرا ویژگی های مناسب آن را دارد. اما ویژگی های مناسب چیست؟ بله ، الان می گویید: تجربه، توانایی، تخصص.
درست همان ویژگی هایی که شما دارید و به همین دلیل خود را کاندیدای مناسب آن می بینید. اما متاسفم که مسایل به همین جا محدود نمی شود و اموری فراتر از آنچه شما می دانید جریان دارد. برای مثال شاید مدیر برای پیدا کردن شخص مناسب، آگهی داده باشد زیرا:
– مدیر اداره و معاون او در این مورد توافق ندارند و مدیر شخصا اقدام می کند.
– مدیر از قبل و به طور محرمانه این پست را به شخص مورد نظرش واگذار کرده است.
– قرار است کار به کسی داده شود که شش ماه از کار بیکار شده است.
– اصلا تمام این کارها یک جور وقت تلف کردن بوده است زیرا شخصی که قبلا این کار را می کرده است و استعفا داده بود، در آخرین دقایق تصمیم به برگشت گرفته است.
– در واقع این کار برای این است که فرد قبلی را به طور غیرمستقیم اخراج کنند.
– و بالاخره مدیر محترم ما دوست دارد این کار را به دوستان، خویشان و افراد مورد علاقه اش بدهد.
کلام آخر:
قبل از اینکه خود را به زحمت اندازید قوانین حاکم بر اداره خود را خوب بشناسید، بعد برای اشغال یک پست تلاش کنید.
منبع: صد قانون کار
|
||||
