شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران(شارا)– با گذشت بیش از یک ماه از آغاز دوره سوم وزارت مهندس زنگنه در نفت، شاهد تغییر و تحولاتی از جنس تخصص گرایی و تدبیر در حوزه های مختلف صنعت نفت هـسـتـیـم. در روزهـای اخیـر مـدیـرانـی بـر صندلیهای کلیدی نفت تکیه زده اند که جمگلی تحول خواه و متخصص در حوزه خویش بوده اند. در همین حال مهندس زنگنه پس از آنکه از ماراتن رای اعتماد مجلسیان و چالش های سخت خود با مخالفان سرسختش به سلامت عبور کرد، در بدو ورود خویش به طبقه 15 ساختمان وزارت نفت دریافت که نه آن مجلس آن پارلمان قدیمی است و نه این نفت، آن وزارتخانه روبه راه و روتین! حتی برخی نیز از موفقیت زنگنه برای ورود به عرصه مدیریت نفت به مصداق و مثابه فتح خرمشهر و عبور از دره خونینی یاد کردند که به هم ریختگی و بی نظمی و چالش در آن موج می زند. در این میان به باور ناظران و منابع بی طرف، در این فتح بزرگ و تاریخی مهندس زنگنه در اقبال سه باره برای پوشیدن قبای وزارت نفت، رسانه های نوشتاری و سایبری مستقل و بیطرف نقشی غیرقابل انکار را از خود به منصه ظهور گذاردند، نقشی که تاثیری مستقیم بر آرای نمایندگانی که بعضاً ساز مخالف کوک می کردند، گذاشت. این رسانه ها در حالی به پوشش اخبار بیژن نامدار زنگنه و حمایت تاریخی از وی پرداختند که در سوی دیگر نبرد رسانه ای، غولهای خبری مخالف زنگنه با توپخانه های مجهز، انواع و اقسام تهمت ها و نارواها را به شکلی کاملاً هدایت شده به سوی وی شلیک می کردند! با این وجود بیش از یک ماه است که وزیر نفت بر مسند امور مسلط گردیده و مسایل و چالشهای نفت را از نزدیک رصد می نماید، افزایش تولید نفت تا به بهره برداری رسیدن فازهای پارس جنوبی، تعیین تکلیف و به تولید رساندن چاه های نفتی واقع در میادین مشترک و چندین و چندطرح پتروشیمی و پالایشگاهی اهدافی هستند که مهندس زنگنه در برنامه کاری اش آنها را لیست کرده است، اما به نظر میرسد در این یک ماه و چند روز، نکته ای بس مهم و اساسی از چشمان تیزبین وزیر نفت دور مانده است، به باور نگارنده و اهالی بیطرف در حوزه رسانه، این نکته و موضوع مهم همانا در بیتوجهی به جایگاه بسیار تخصصی و حرفه ای روابط عمومی وزارت نفت مستتر گردیده است. به بیان دیگر شوربختانه جایگاه پر اهمیت روابط عمومی وزارت نفت در سالهای اخیر بر اثر مدیریت های غیر تخصصی و بعضاً سلیقه ای خسارت های قابل لمس و جدی دیده است، تا جایی که در برهه کنونی نه رسانه ها و ارکان خبر از احوالات روابط عمومی نفت با خبرند و نه روابط عمومی از احوالات رسانه ها! بی خبری محض در روتیتر است و بی اعتنایی حاد در سر تیتر! لامحاله رسانه های نوشتاری، شنیداری، دیداری و سایبری در سالهای گذشته از وجود روابطی بر پایه منطق ، سلامت کاری و ارتباط متقابل با روابط عمومی وزارت نفت دور افتاده اند و این فضای رابطه تنها با تعداد انگشت شماری رسانه های خاص آن هم از نوع روابط خاص پیوند خورده است، حال آن که در یک روابط عمومی حرفه ای و کارآمد، اصل ارتباط سالم و کاملاً تعریف شده با همه جریان ها و رسانه های خبری از هر جنسی یک ضرورت انکار ناپذیر است. بی اعتنایی به رسانه ها و بی محلی به اهالی مطبوعات تا جایی پیش رفته که رکن چهارم دموکراسی برای تهیه برخی اخبار مورد نیاز خویش دست به دامان خبرگزاری ها و منابع بیگانه می شود تا روابط عمومی نفت که این موضوع موجب تاثر و تاسف فراوان است. بی تردید همانگونه که نفت به مدیری استراتژیک از جنس خودش نیاز دارد، روابط عمومی نفت هم به فردی متخصص، با تجربه و کارکشته از جنس خود نیاز دارد. بایستی بپذیریم که روابط عمومی و مدیریت بر این حوزه ابزار و لوازم خاص خود را می طلبد، بی شک این حوزه، جایگاهی تشریفاتی و یا فرمایشی نیست که هرکسی به اقتضای نداشتن جایگاه و از روی ناچاری این صندلی را اشغال کند. در همین باره بسیار شایسته است که یاد کنیم از پروفسور حمید نطقی پدر روابط عمومی ایران که اتفاقاً همین روزها با سالگرد تولدش مصادف گردیده است، وی درباره روابط عمومی می گوید: روابط عمومی در متن است، نه در حاشیه، ضرورت است نه لوکس، در خود مدیریت است نه در بیرون آن، پس حق داریم بگوییم هر مدیریتی سزاوار روابط عمومی است که دارد. لامحاله در این نوشتار قصد نداریم که برخی را منکوب و نکوهش کنیم، بلکه مقصود آن است که بگوییم هرکس بایستی سرجای خود باشد تا اهداف صنعت نفت محقق شود. به بیان دیگر، بایستی بپذیریم که روابط عمومی علاوه بر آنکه یک مسوولیت و رویه ای جاری است به فردی علاقمند و عاشق کار در این حوزه نیاز دارد. فردی به تمام معنا عملگرا و از جنس رسانه.کلام پایانی اینکه درخواست از آقای زنگنه برای استفاده از مدیری تخصص گرا و عاشق به کار در روابط عمومی وزارت نفت نه یک مطالبه شخصی که مطالبه ای عمومی است، به بیان دیگر به همان اندازه که انتصاب معاونت های وزیر در شرکتهای اصلی نفت مهم و راهبردی است ، به همان اندازه هم انتخاب مدیری از جنس رسانه و آزمون پس داده و کارکشته در راس روابط عمومی وزارت نفت از نان شب هم برای این صنعت واجب تر است، تا بدین سان روابط آسیب دیده نفت و رسانه در سالهای اخیر در سریع ترین زمان ممکن التیام یابد. پر واضح است که انعکاس شایسته اخبار نفت و توسعه پروژه ها و برنامه های این صنعت در میان آحاد جامعه و حتی بازتاب آن در رسانه های خبری دنیا، با یک روابط عمومی کارآمد، حرفه ای و حساب پس داده نمود و جلوه بسیار بیشتری خواهد یافت.
| ||||
