شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || بُحران پیشامدی است که به صورت ناگهانی و گاهی فزاینده رخ می‌دهد و به وضعیتی خطرناک و ناپایدار برای فرد، گروه یا جامعه می‌انجامد.
بحران باعث به‌وجود آمدن شرایطی می‌شود که برای برطرف کردن آن، نیاز به اقدامات اساسی و فوق‌العاده است.
بحران‌ها بر حسب نوع و شدت متفاوتند. بحران یک فشارزایی بزرگ و ویژه است که باعث در هم شکسته شدن انگاره‌های متعارف و واکنش‌های گسترده می‌شود و آسیب‌ها، تهدیدها، خطرها و نیازهای تازه‌ای به‌وجود می‌آورد.
ویژگی‌های بحران
– معمولاً غیرقابل پیش‌بینی است (یعنی نمی‌توان پیش‌بینی کرد که کی و در کجا اتفاق می‌افتد) اما معمولاً غیرمنتظره نیست به جز بلایای طبیعی که باعث بحران می‌شود.
– بیشتر یک وضعیت اضطراری و آنی است تا یک حالت ماندگار
– پویا و متغیر است.
انواع بحران
تنوع در پدیده‌هایی که بحران خوانده می‌شوند، هنوز کمتر از تنوع‌هایی است که از این واژه ارایه شده‌اند. بعضی از دسته‌بندی‌های بحران‌ها به صورت زیر است:
بحران شخصی
بحران اجتماعی
بحران اقتصادی
بحران سیاسی
بحران بین‌المللی
بحران زیست‌محیطی
مدیریت بحران و مطالعات تاریخی
ممکن است این سؤال به‌وجود بیاید که در قرن بیست و یکم و با برخورداری از آخرین پیشرفت‌های فناوری در زمینه مقابله با حوادث غیرمترقبه، از جمله روش‌های مدرن ارتباطات و فوریت‌های پزشکی و مداوای مجروحین، چه نیازی به مطالعه تاریخ حوادث وجود دارد.
به عبارت دیگر مطالعه پیشینه‌ی مقابله با این حوادث، چه کمکی به افزایش توانمندی مدیران بحران در زمان ما می‌کند. پاسخ به پرسش فوق را می‌توان به صورت زیر خلاصه نمود:
– تلقی عمومی از نهادها، فرایندها و سیستم‌ها به‌گونه‌ای ای است که گویی آن‌ها به یک‌باره و خلق‌الساعه به‌وجود آمده‌اند، در حالی‌که آن‌ها در طول زمان و متأثر از عوامل عدیده‌ای توسعه یافته‌اند و حاصل و برآیند تقابل میان وضیعت ایده‌آل و واقعیت‌های سیاسی و اقتصادی هستند که در طول زمان تغییر می‌یابند. درک این‌که یک نهاد چگونه ایجاد شد و چرا این‌گونه عمل می‌کند کمک بزرگی برای آینده است.
– حوادث تاریخی به ما یادآوری می‌کند که چه اتفاقاتی ممکن است در آینده رخ دهد. بلایا و حوادثی که در گذشته رخ داده راهنمای ارزشمندی برای طراحان و برنامه‌ریزان در مرحله تجزیه و تحلیل مخاطرات می‌باشد.
-حوادث تاریخی بیانگر مخاطراتی هستند که قابل پیش‌بینی است و از برنامه‌ریزان و طراحان انتظار می‌رود مخاطراتی را که اثرات ژرفی بر جامعه و مردم می‌گذارد شناسایی کرده و برای آن‌ها برنامه‌ریزی کنند.
– حوادث تاریخی، نظرات بلندمدت و گسترده‌ای را از مخاطرات بالقوه به ما ارایه می‌دهد. مردم به‌طور طبیعی به مسایل کوتاه‌مدت توجه دارند در حالی‌که با بررسی سریع سوانح تاریخی به ویژه مخاطرات زمین‌شناسی افق دید وسیع‌تری می‌یابند.
– حوادث تاریخی نمایان‌گر تأثیرات اجتماعی سوانح است. در حالی‌که اکثر مردم به سوانح به صورت نیازهای فوری و مقابله و پاسخ به تبعات آن می‌نگرند وظیفه یک مدیر حوادث اضطراری بررسی نیازهای بلندمدت و اعاده شرایط عادی جامعه است.
مطالعه تاریخ به ما می‌آموزد که چه حوادثی می‌تواند سریعاً منجر به بلایا و فجایع بزرگ گردند. این‌گونه حوادث منجر به یک رشته واکنش‌ها و زنجیره حوادث بزرگتری می‌گردد که سریعاً مناطق وسیع‌تری را که در ابتدا از این حوادث متأثر نگردیده بودند به کام خود می‌بلعد.
مدیریت بحران
فرایند پیش‌بینی و پیش‌گیری از وقوع بحران، برخورد و مداخله در بحران و سالم‌سازی بعد از وقوع بحران را مدیریت بحران می‌گویند. مدیریت بحران، علمی کاربردی است که به وسیله مشاهده سیستماتیک بحران‌ها و تجزیه و تحلیل آن‌ها، در جستجوی یافتن ابزاری است که به وسیله‌ی آن، بتوان از بروز بحران‌ها، پیش‌گیری کرد یا در صورت بروز بحران، به منظور کاهش اثرات و بهبود اوضاع، سریعتر امدادرسانی کرد
انتهای پیام/
|
|||