شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)–|| یک سری مطبوعه در کشور داریم که تکلیف شان روشن است. اما پرتیراژترین و تأثیرگذارترین روزنامه های کشور چنین نیستند.
روزنامههایی مثل روزنامه ایران، خبرگزاری ایران و نشریات وابسته، روزنامه همشهری، خبرگزاری همشهری و گروه مجلات همشهری، خبرگزاری ایسنا، روزنامه فرهیختگان و خبرگزاری دانشجو و روزنامه شهروند، مطبوعاتی وابسته به نهادهای دولتی یا حکومتی هستند.
هر از چند سالی مدیران و سیاست گذاران این روزنامه ها و مجلات همه باهم اسباب‌کشی می‌کنند و یکهو از اصلاح‌طلبی به اصول‌گرایی می رسند یا مثل این روزها از اصول‌گرایی به اصلاح‌طلبی.
می‌ماند روزنامه‌نگارها و خبرنگارهای بیچاره که در بدنه‌ی این مطبوعات مشغول به کارند و فارغ از ذهنیت و تفکرشان، باید نوشته‌شان را با خواست مدیران هماهنگ کنند.
وضعیت بغرنج تر هم می‌شود وقتی مسؤلان جدید، مطبوعاتی هم نیستند و فقط هم حزبی باند حاکمند و باز بغرنج‌تر می‌شود زمان هایی که مثلن شهرداری تهران با دولت توی ترازو می گذارند (دشمنی قالیباف و احمدی نژاد) و قربانی باز هم اهالی تحریریه و خبرند؟
خلاصه که این وضع مطبوعه نویسی نشد؟
|
||||
