شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)– تحقیق در مورد خلاقیت و عناصر تشکیل‌دهنده آن بیش از یک قرن پیش توسط دانشمندان علوم اجتماعی شروع شد ولی انگیزه اساسی برای پژوهش بیشتر در سال 1950 توسط کیلیفورد ایجاد گردید.
هر وقت کلمه خلاقیت را می‌شنویم بی‌اراده به یاد کارها و آثار برجسته هنرمندان و دانشمندان نامی می‌افتیم. لیکن باید بخاطر داشته باشیم که همواره لازمه خلاقیت نبوغ نیست. هر کس در کارهای روزانه خود ممکن است از خود خلاقیت نشان دهد منتهی خلاقیت بعضی از افراد بیشتر است و بعضی‌ها کمتر.
روابط‌عمومی به عنوان زبان گویای سازمان و کانال یا وسیله‌ای که قادر به ایجاد ارتباط موثر و کارآمد با جامعه می‌باشد (11) و حتی با عنایت به سخنان کاتلیپ (12) استاد روابط‌عمومی موفقیت و شکست یک سازمان که در گرو عملیات آن است و نیازمند برقراری روابط مطلوب و حسنه با جامعه و شناخت افکار عمومی جامعه نسبت به سازمان می‌باشد و این کامیابی نیاز وافری به شناسایی و بهره‌گیری از مبحث خلاقیت در روابط‌عمومی سازمان دارد.
بررسی زمینه‌هایی که می‌تواند تسهیل کننده ارتباط سازمان با جامعه گردد، شناسایی کار یا وسیله‌ای که می‌تواند این ارتباط را سرعت بخشد، محتوای پیامهایی که می‌تواند «ضریب القاء» فوق‌العاده‌ای داشته باشد، سنجش افکار عمومی (13) و صدها زمینه و مورد دیگر نیازمند بهره‌گیری از خلاقیت در واحدهای روابط‌عمومی می‌باشد. به عبارتی می‌توان خاطرنشان ساخت با تجهیز واحدهای روابط‌عمومی بوسیله نیروهای خلاق می‌توان در این واحد سازمانی نوعی «مخازن اندیشه» (14) برای سازمان مهیا نمود.
تحقیقات نشان می‌دهد که هوشمندی نقش کلیدی در خلاقیت ایفاء می‌کند. صاحب‌نظران بر این باورند که افراد با ضریب هوشی بالا از خلاقیت بالاتری برخوردارند و کسانی که دارای ضریب هوشی پایین‌تر هستند، احتمالاً از خلاقیت کمتری برخوردارند.
آیا تاکنون با خود فکر کرده‌اید چرا بعضی از واحدهای روابط‌عمومی اقدامات و فعالیت‌هایی را انجام می‌دهند که دیگران آن را انجام نمی‌دهند یا پس از آنان و در مرتبه دوم اقدام به آن کار یا فعالیت می‌کنند؟ چرا قادر نیستیم برای مسائل و مشکلات واحد خود راه‌حل ابتکاری انجام دهیم؟ چرا نتایج و پیامدهای مناسب از فعالیت‌ها حاصل نمی‌گردد. پاسخ تمام این موارد را باید در یک کلمه و آن هم «خلاقیت» جستجو نمود.
برای ایجاد خلاقیت باید مراحلی طی گردد که در ادامه راجع به آن به تفضیل صحبت خواهد شد لیکن با اندکی تعمق می‌توان برنامه‌های مناسب و ابتکاری برای واحد روابط‌عمومی سازمان طراحی و تدوین نمود. به عنوان مثال با اندکی تفکر می‌توانیم ابتکارات خبرسازی را برای سازمان خود طراحی نماییم و مطبوعات و افکار عمومی جامعه را به سمت سازمان خود جلب کنیم. اهم این موارد عبارت است از:
1. خود را به نوعی با اخبار مهم روز پیوند دهید.
2. با مسئولین و رسانه‌ها روی یک برنامه یا پروژه مشترک همکاری کنید.
3. برنامه تحقیقی و پژوهشی بر روی یک موضوع که مورد توجه شدید افکار عمومی است پیشنهاد و اجرا کنید.
4. روی یک موضوع یا مسئله اجتماعی کار کرده و حاصل آن را منتشر کنید.
5. با یک شخص مشهور مورد توجه افکار عمومی مصاحبه کنید.
6. جوایزی به یک موضوع که در جامعه جریان دارد و مورد توجه افکار عمومی است اختصاص دهید.
7. درباره یکی از جنبه‌های آینده اجتماع جلساتی تشکیل داده و پیشنهادی مطرح کنید.
8. سالگرد یا یک روز مذهبی، ملی را جشن بگیرید.
9. نوشته‌ای درباره یک موضوع مورد توجه افکار عمومی تهیه و مطرح کنید و آن را به بحث بگذارید.
10. یک سفر تحقیقاتی، مطالعاتی، سرگرمی یا ورزشی ترتیب دهید.
11. قطعنامه‌ای را از تصویب یک جلسه سمینار یا مشابه اینها بگذارید.
12. نامه‌ای به مقامی متشخص یا هنرمندی بنویسید و آن را بهانه بحث قرار دهید.
13. نامه‌ای را که دریافت کرده‌اید سرآغاز یک بحث اجتماعی قرار دهید.
14. از شخص یا مقامی که مورد توجه افکار عمومی است دعوت بعمل آورید و مراسم قدردانی و اهداء جایزه ترتیب دهید.
15. اعتراض یا انتقاد حساب شده‌ای را مطرح کنید و بر این اساس برنامه‌ریزی دقیق بعمل آورده و بحثی را برانگیزید.
16. در یک موضوع مورد توجه با همکاری و مشورت متخصصان، راهنماییها و ارشادهای کارشناسانه‌ای پیشنهاد کنید.
17. یک سازمان و موسسه علمی، فرهنگی و نیکوکاری مورد احترام را مورد قدردانی قرار دهید.
از این قبیل موارد زیاد می‌توان ارائه نمود ولی تنها شرط آن، تفکر، تعمق و ایجاد زمینه‌های بروز خلاقیت می‌باشد.
|
||||
