شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)–|| سونیا فرهادی کارشناس ارشد روزنامه نگاری؛ اگر بخواهیم روابط‌عمومی را در یکی دو جمله تعریف کنیم همیشه از عباراتی همچون پل ارتباطی استفاده شده و این در حالیست که اگر بخواهیم به تحلیل خود واژه روابط عمومی بپردازیم یعنی گذشتن و ادامه دادن.
گذشتن از تمام پیچ و خم های این راه دشوار ، گذشتن از تمام نباید ها ، گذشتن از تمام نشدن ها و ادامه دادن برای دیده شدن و قوی تر شدن و ساختن پلی که تندیس ارتباطات شکوه دیگری داشته باشد چون در پس واژه ارتباطات هزاران مفهوم از خودساختگی تا بهتر بودن نقش بسته است و این رسالت حوزه روابط عمومی هاست.
«توجه» واژه ای ابهام برانگیز نیست که برخی مدیران سازمان ها آن را دست کم می‌گیرند سالهاست که تنها مطالبه روابط عمومی ها از سازمان ها ، توجه و بهای به این حوزه است اما انگار این داستان تنها یک روی قضیه است و آن سو بعضاً اهمال می شود و کم لطفی.
اگر توانمندی ها و قابلیت های روابط عمومی ها بر همگان احراز شود بدون شک جامعه رنگ دیگری به خود خواهد گرفت چون روابط عمومی ها با رسالت اصلی خود که همان اطلاع رسانی دقیق و شفاف است در خط مقدم تمام مباحث روز قرار دارند و چه زیباست که به شکل واقعی مورد حمایت قرار گیرند آن هم نه در همان روز بلکه به صورت مستمر و مداوم.
تجربه روابط عمومی های دستگاه های اجرایی نشان می دهد که با توجه به کم اهمیت جلوه دادن این جایگاه ، انگیزه و رغبتی برای آنان باقی نمانده و این در حالیست که متخصص ترین افراد یک سازمان در این پست گمارده می شوند و این اجحافی بزرگ است درحق آن سازمان و مردمی که تشنه اطلاع رسانی هستند.
قلمی که مقدس است، دوربینی که بهترین لحظات را ثبت و ماندگار می کند و تخصصی که در پس آن قابلیت ها و توانمندی ها به منصه ظهور رسیده ، آیا نباید به پاس وجود این ارزش ها ، به آن بها داد؟؟ یا اینکه واژه مظلوم روابط عمومی را به گردونه بی توجهی بسپاریم و آنقدر شاهد چرخشش بی رحمانه آن باشیم که در نهایت خارج از گود آن را بیابیم؟؟کمی دقت و وقت گذاشتن برای این حوزه ، می تواند روزنه های امید را در دل کارکنان زحمتکش آن را پدیدار کند.
بیست و هفتم اردیبهشت ماه روز ارتباطات و روابط عمومی بر تمام همکاران ساعی این حوزه مبارک چه بسا که هدیه ای باارزش تر از سنگ قیمتی« بها » برای ما وجود نخواهد داشت .
|
|||