در سال‌های اخیر، اصطلاحات زیادی مانند “جدایی بزرگ” و “استعفای بزرگ” به‌کار رفته‌اند تا وضعیت نیروی کار جهانی را توصیف کنند. اکنون به نظر می‌رسد که ما در دوران “انتظار بزرگ” قرار داریم؛ دوره‌ای که در آن کارفرمایان و کارمندان به یک بن‌بست رسیده‌اند و هر کدام منتظر حرکت طرف مقابل هستند.
اقتصاد جهانی با تغییرات شدیدی مواجه شده است. از یک سو، کارفرمایان فرایندهای طولانی‌تری برای استخدام دارند و پست‌های شغلی خود را به صورت “پست ارواح” رها کرده‌اند؛ از سوی دیگر، کارمندان در نقش‌های فعلی خود باقی مانده‌اند و منتظر بهبود شرایط اقتصادی هستند.
چالش‌های فرهنگی و فرسایش نیروی کار
انتظار بزرگ به نوعی به معنای یک بازی استراتژیک اقتصادی بین کارفرمایان و کارمندان است. نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد که درصد بالایی از کارمندان، به دلیل نارضایتی از نقش فعلی، تمایل به ترک شغل خود دارند. این مسئله می‌تواند به تغییرات قابل‌توجهی در نیروی کار و فرهنگ سازمان‌ها منجر شود.
کارفرمایان باید به وضعیت روحی و انگیزه‌های کارمندان توجه داشته باشند، زیرا عدم توجه به این مسائل می‌تواند به فرسایش نیروی کار منجر شود. گزارش‌ها نشان می‌دهند که فرهنگ سمی سازمانی یکی از اصلی‌ترین دلایل ترک شغل است.
پیامدهای درازمدت انتظار بزرگ
این دوره می‌تواند پیامدهای بلندمدتی برای رابطه میان کارفرما و کارمند داشته باشد. سازمان‌هایی که به نیازهای کارمندان خود پاسخ مناسبی می‌دهند، می‌توانند در صورت بهبود شرایط اقتصادی، از مزیت رقابتی بیشتری برخوردار شوند. در مقابل، سازمان‌هایی که این مسائل را نادیده می‌گیرند، ممکن است با مهاجرت گسترده نیروی کار مواجه شوند که به‌شدت برنامه‌های رشد آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
تاریخ انتشار: ۶ سپتامبر ۲۰۲۴
منبع انگلیسی: Inc
منبع فارسی: شارا
انتهای پیام/
با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:
<div id=”div_eRasanehTrustseal_24429″></div>
<script src=”https://trustseal.e-rasaneh.ir/trustseal.js”></script>
<script>eRasaneh_Trustseal(24429, false);</script>