شبکه اطلاعرسانی روابطعمومی ایران (شارا)–|| رئیسها گرچه ممکن است در ژانرهای متفاوت و به اشکال مختلف ظاهر شوند، اما همه آنها سردسته یک مشت بزن بهادر هستند
در دنیای بازیهای کامپیوتری، به آخرین حریف بازی که معمولا دشوارترین آنها نیز هست «رئیس» میگویند. در فارسی «غول آخر» مصطلح است، اما در عرصه بینالمللی، این کاراکتر را رئیس مینامند.
وبگاه «کوتاکو» که به طور تخصصی روی بررسی بازیهای کامپیوتری تمرکز میکند، ریشه این واژه را در اولین فیلم سینمایی بروس لی، بازیگر و رزمیکار مشهور آمریکایی قرن بیستم میداند.
به گفته «کوتاکو»، فیلم «رئیس بزرگ» (1971)، که طی آن بروس لی به عنوان کارگری مهاجر از چین به تایلند میرود، و در آنجا ناخواسته درگیر قاچاق مواد مخدر میشود، و در نهایت مجبور میشود برای دفاع از خودش و کارگران دیگر با «رئیس بزرگ» که رهبر باند تبهکاران است مبارزه کند، باعث شد این اصطلاح بعدها در بازیهای کامپیوتری رایج شود.
بازی در «رئیس بزرگ» بروس لی را به ستاره سینما تبدیل و ژانر رزمی را محبوب کرد. منتقدان با وجود انتقاد از فیلم، بروس لی را بابت بازی و هنرهای رزمیاش ستودند، و این باعث شد هالیوود که در ابتدا بروس لی را نادیده گرفته بود، به صرافت سرمایهگذاری روی ژانر رزمی بیفتد.
فیلم در دوران خود بسیار پرفروش هم شد. در برابر بودجه صدهزار دلاری، «رئیس بزرگ» پنجاه میلیون دلار، یعنی پانصد برابر سرمایه اولیه خود فروش کرد، و به پرفروشترین فیلم تاریخ هنگکنگ در آن زمان تبدیل شد، تا آنکه بروس لی با فیلم بعدی خود «خشم اژدها» (1972) رکورد آن را شکست.
مجله «نینتندو پاور» نقل میکند که اصطلاح «رئیس» از اواخر دهه هشتاد میلادی در بازیهای کامپیوتری باب شد. رئیسها گرچه ممکن است در ژانرهای متفاوت و به اشکال مختلف ظاهر شوند، اما همه آنها در یک نکته مشترکند، و آن این است که سردسته یک مشت بزن بهادر هستند که قهرمان بازی باید با آنها مبارزه کرده و مغلوبشان کند. بر این اساس، رئیسها همه وامدار «رئیس بزرگ» بروس لی هستند.
| ||||
