شبکه اطلاعرسانی روابطعمومی ایران (شارا)–|| یکی از مهمترین راهبردهایی که باید در زندگی روزمره و کاری توجه ویژهای به آن داشته باشیم، میزان اشتراک دادههای شخصی یا مبتنی بر متغیرهای کاری است که بعد از عبور از هرمرحله روزمره یا کاری تولید میشوند؛ این دادهها اغلب برای فردی که از یک مرحله در زندگی شخصی یا کاری عبور کرده، جذاب است و میکوشد تا با به اشتراکگذاری آنها، بخشی از انرژی جمع شده خود در زمان طی بخشهای مختلف عبور از مرحله مذکور را رها کرده و به نوعی خرسندی خود از یک موفقیت جدید را به نمایش بگذارد.
در واقع این دادهها که اغلب مبتنی بر واقعیت محض هستند قدرت دارند تا ابعاد زندگی کاری یا شخصی ما در جریان رویدادهای روزمره را تا حد زیادی دچار تغییر کنند؛ به نحوی که ممکن است اشتراکگذاری سیاستگذاری نشده و غیرهدفمند آنها ما را به مرحله قبلی بازگرداند و یا حتی مراحل بعدی را غیرقابل دسترس کند.
دادههای حاصل از عبور موفقیت آمیز ما از یک مرحله در زندگی کاری یا شخصی زمانی خطرناک تر میشوند که دشمنان زیادی باشیم که احتمالا با شنیدن خبر موفقیت ما، چندان احساس خوشحالی نخواهند کرد؛ به بیان دیگر دسترسی دشمنان ما به این دادهها میتواند احساسات منفی و در بسیاری از مواقع حسادت آنها را تحریک کرده و دردسرهایی در آینده یا حال برایمان به وجود بیاورد، البته این دادهها چندان هم پیچیده و استراتژیک نیستند و برای مثال در رابطه با یک فعال اقتصادی میتواند استوری صفحه شخصی فضای مجازی در رابطه با موفقیت در توسعه محورهای صادراتی محصولات وی باشد.
در حقیقت در بسیاری از موارد، اشتراک گذاری اشتباه دادههای مذکور میتواند بازیهای جدید و خطرناکی در مسیر عبور ما از مراحل مختلف زندگی ایجاد کند و برهمین اساس بسیاری از افراد احساس میکنند بعد از هر خبر خوب یا موفقیت باید منتظر اخبار ناگوار و شکستهای فجیع باشند.
استراتژی سکوت بعد از گل یک راهبرد سیاسی و اجتماعی است که استفاده از آن در جریان زندگی روزمره و کاری میتواند آثار منفی عبور از مراحل سخت زندگی را تا حد زیادی کاهش دهد و از بازیهای ناخوشایند احتمالی که بعد از عبور از یک مرحله سخت در زندگی از سوی بدخواهان ما طراحی و به اجرا گذاشته میشود جلوگیری کند.
اگر بخواهیم تعریف دقیقی از این استراتژی داشته باشیم میتوانیم با ذکر یک مثال این تعریف را ملموس تر کنیم؛ همه ما در هنگام مشاهده بازیهای فوتبال متوجه شادی پس از گل بازیکنان تیمی که توپ را وارد دروازه حریف کرده شدهایم و البته تعداد زیادی از ما در هنگام مشاهده بازیهای فوتبال در تلفن همراه خود میگردیم و شش دنگ حواسمان به جزئیات بازی نیست؛ برهمین اساس در بسیاری از مواقع که ما بازی را به صورت جدی و مستمر پیگیری نمیکنیم، شادی پس از گل بازیکنان و در نتیجه هیجان گزارشگر فوتبال منجر به اطلاع ما از گل جدید در بازی میشود.
استراتژی سکوت بعد از گل میگوید ممکن است رفتار عادی و سکوت بازیکنان یک تیم بعد از وارد کردن توپ به دروازه حریف منجر به اطلاع گزارشگر از گل خوردن یک تیم و در نهایت عدم اطلاع ما تماشاگران بازی از نتیجه بازی شود؛ در حالی که تیم زننده گل یک گل جلو افتاده و نتیجه بازی عوض شده است.
این استراتژی تاکید دارد که هر فرد یا سازمانی پیش از عبور از یک مرحله مهم استراتژیک و موفقیت در آن باید به زمینههای اجتماعی و سیاسی اعلام خبر این موفقیت (شادی بعد از گل) فکر کند و سپس بر اساس رویکردهای رفتاری دشمنان و بدخواهان احتمالی خود، این شادی و تاثیرات آن را افزایش یا کاهش دهد.
البته بکارگیری این استراتژی از سوی سازمانهای مختلف یا افراد، ممکن است انگیزه عمومی یا شخصی را برای عبور از مرحله بعدی کاهش دهد اما در بسیاری از موارد بهرهگیری از یک رویکرد استراتژیک مبتنی بر “سکوت بعد از گل” میتواند سازمانها و افراد را در سکوت محض به بزرگترین موفقیتهای تاریخی برساند.
مهمترین توصیه این استراتژی چنین توصیف میشود: “بعد از زدن گل نه شادی کن و نه به کسی درباره گلی که به حریف زده ای بگو، فقط از درون خوشحال باش و برای مدتی سکوت کن.”
|
نظر بدهید