یافته های کلیدی
شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)–||مردم وقتی شیوع بیماری را شدیدتر می بینند که درباره آن بیماری از رسانه هایی اطلاعات کسب می کنند که آن رسانه ها از تصاویر و نوشته های احساسی استفاده می کنند. با این حال، به نظر نمی رسد که ارتباطات برگرفته از برانگیخته شدن احساسات بر احساسات حاکی از ترس و درک آسیب پذیری از بیماری تأثیر بگذارد.
• درک آسیب پذیری تا حد زیادی به اطلاعات مربوط به شدت و آسیب پذیری واقعیت مانند علائم بستگی دارد. این برداشت چیزی است که مردم را به سمت اقدامات پیشگیرانه سوق می دهد.
• در صورت وجود درک کم از آسیب پذیری، گزارش احساسی ناشی از شیوع بیماری، احساساتی تر و اغراق آمیزتر تلقی می شوند. برای مثال اگر شیوع بیماری در کشور دیگری رخ دهد.
پیامدهای روابط عمومی
متخصصان روابط عمومی و سایر ارتباطات بهداشتی هنگام برقراری ارتباط در مورد خطرات سلامتی مانند شیوع بیماری باید مراقب باشند. اطلاعات عینی در مورد شدت تهدید و آسیب پذیری افراد از آن برای ارزیابی ریسک و تصمیم گیری بسیار مهم است. هنگامی که افراد آسیب پذیری خود را کم می دانند ، اخبار عاطفی غالباً اغراق آمیز و بی اعتبار تلقی می شوند. استفاده از شیوه گزارشگری عاطفی برای مواردی که به شخصه مورد توجه مخاطبان قرار نمی گیرند، ممکن است به دلیل افزایش ارزیابی های احساس گرایی، به اعتبار ارتباط دهنده آسیب برساند.
خلاصه
برقراری ارتباط به طور موثر پیچیده است، اما این موضوع بسیار به خصوص در زمینه هایی مانند بهداشت و ایمنی بسیار مهم است. دو مؤلفه مهم ارزیابی ریسک درک شدت و آسیب پذیری است. با این حال، این ارزیابی ها صرفاً بر اساس حقایق صورت نمی گیرد و می تواند تحت تأثیر عوامل دیگری مانند ارایه پیام باشد. سلین و همکارانش نقش احساسات را در تصاویر خبری شیوع بیماری همه گیر بر درک خطر و اهداف رفتاری در سناریوهای مختلف خطر بررسی کردند.
نویسندگان، نسخه های مختلف یک خبر را با توصیف داستان شیوع بیماری به شرکت کنندگان ارایه کردند. آنها با تغییر علائم و احتمال مرگ و میر شدت بیماری را تغییر دادند. آسیب پذیری توسط مکان شیوع، چه در کشور شرکت کنندگان و چه در یک کشور دوردست، دستکاری شده است. داستان واقعی اخبار از اطلاعاتی پیرامون شیوع بیماری در یک حالت خنثی ارایه داد و در صحبت های پزشک از یک تصویر غیر احساسی استفاده کرد.
داستان خبر عاطفی حاوی متن بصری و واضح تر بود و تصویری از یک بیمار در حال انتقال را در بر می گرفت. از شرکت کنندگان خواسته شد تا شدت درک خود از بیماری توصیف شده و آسیب پذیری آنها نسبت به آن و همچنین واکنش عاطفی و قصد دارند چه اقدامی نسبت به این اطلاعات انجام دهند را ارزیابی کنند و آنها احساس می کنند که این مقاله چه مقدار اغراق آمیز است.
نتایج نشان داد که اخبار عاطفی باعث شدیدتر شدن بیماری می شوند، اما واکنش های عاطفی مانند ترس یا اضطراب را ایجاد نمی کنند. همچنین باعث افزایش درک آسیب پذیری شخصی نمی شود. تمامی این یافته ها نشان می دهند که تصویرهای عاطفی از خطرات سلامتی مانند شیوع بیماری، به خاطر ترس غیر منطقی و واکنش بیش از حد سرزنش نمی شوند.
احساس ترس و آسیب پذیری شخصی توسط اطلاعات ریسک عینی هدایت می شدند، مانند توصیف شدت بیماری و احتمال قرار گرفتن در معرض آن. در صورت احساس آسیب پذیری در این بیماری، افراد به دنبال اطلاعات اضافی یا اقدامات احتیاطی هستند. گزارش نادرست از اطلاعات در مورد خطر، از جمله زیاده روی در برابر آسیب پذیری، ممکن است مخرب تر از ارایه احساسات باشد.
وقتی شرکت کنندگان احساس نمی کردند که شخصاً در معرض خطر قرار دارند، اخبار هیجانی را احساساتی تر و از کیفیت پایین تر می دانستند، زیرا ارائه بیش از حد عاطفی این خبر با برداشت آنها از آسیب پذیری مطابقت ندارد و به همین دلیل ناعادلانه به نظر می رسید.
نویسنده: سلین کلم، تیلو هارتمان، و آنی داس
مترجم: مریم میرعبدالحق
منبع: https://instituteforpr.org
منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)
| ||||
