شبکه اطلاعرسانی روابطعمومی ایران (شارا) ||در جلسات مشورتی پیرامون حل و فصل برخی مسائل و مشکلات سازمانی از کارکنان سازمانها و شرکتها میپرسم که:
– چرا این سازمان را برای کار کردن انتخاب کرده اید؟
– بهخاطر چه چیزی در این سازمان کار میکنید؟
– آیا اگر شرایط بهتری در جای دیگری برایتان فراهم شود، این سازمان را ترک میکنید؟
– به چه چیز این سازمان میبالید؟ نکته: از کسی میپرسیم شغل شما چیست؟ یا میگوید: من مهندس مکانیک هستم. یا مثلا میگوید: من در شرکت بنز کار میکنم. چه فرقی بین این دو بیان هست؟
– یا سوال میکنیم که: چقدر در تصمیم گیریهای سازمانی مورد مشورت قرار میگیرید؟
احساس تعلق سازمانی با تعهد سازمانی نیز بسیار نزدیک است. احساس تعلق سازمانی. به عبارتی؛ درونی و عاطفی است و تعهد سازمانی؛ بیرونی و عملکردی است. مثلا شما ممکن است از حقوقتان راضی نباشید ولی خود را متعهد میدانید که تا پایان وقت اداری کارها را بطور کامل انجام دهید. بیشتر، عدم احساس تعلق سازمانی وقتی اتفاق میافتد که نارضایتی شغلی وجود داشته باشد.
حال ببینیم؛
نارضایتی شغلی چیست؟
نارضایتی شغلی زمانی است که انتظارات کارکنان از شغلشان برآورده نشود. این باعث می شود آنها با حس منفی و عدم انگیزه و عدم تعهد نسبت به کار خود و سازمان مواجه شوند. این امر به نوبه خود بر عملکرد و بهره وری و انتفاع سازمان؛ تأثیر می گذارد. نارضایتی می تواند ناشی از عوامل زیادی از جمله: محیط کاری نامناسب، مدیریت ضعیف شرکت، ناعادلانه بودن حقوق و دستمزد؛ فقدان سیستم مناسب تشویق و تنبیه ؛ تقسیم کار نادرست و… باشد.
8 راه افزایش احساس تعلق سازمانی:
۱. به رشد و توسعه کارکنان اهمیت بدهید ۲. از اتاق کارتان بیرون بیایید ۳. با کارکنان ارتباط صمیمانه برقرار کنید ۴. شفافیت سازمانی را فراموش نکنید ۵. برای کارکنان خود یک رهبر باشید ، نه یک زورگو ۶. به ارزشهای فراتر از مادیات توجه نمایید۷. برنامههای تفریحی بچینید ۸. بین کارکنان تبعیض قائل نشوید.
منبع: ترجمه از اینترنت و سایت دکامی
نظر بدهید