آیا برای زندگی دوم خود آمادگی دارید؟

درحال حاضر، روزانه بیش از یک و نیم میلیون دلار (به دلار آمریکا) در “زندگی دوم” معامله صورت می‌گیرد، زیرا اعضاء اتومبیل‌های مجازی، املاک، گجت‌ها، و هر چیز دیگری که بتوانید در دنیای واقعی خریداری کنید، و نیز بسیاری از چیزهایی که نمی‌توانید را می‌خرند.

شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا) آیا هرگز مطلبی راجع به دلارهای لیندن شنیده‌اید؟ دلارهای لیندن واحد پول رسمی “زندگی دوم” (Second Life) است؛ دنیای مجازی آنلاین با میلیون‌ها عضو و اقتصادی که ماهانه به میزان 20درصد رشد می‌کند. دلار لیندن که به نام آزمایشگاه لیندن نامیده شده، یعنی شرکتی که “زندگی دوم” را پدید آورده، به نرخ برابری حدود 280 دلار لیندن در ازاء 1 دلار امریکا، کاملاً قابل تبدیل است.

 

درحال حاضر، روزانه بیش از یک و نیم میلیون دلار (به دلار آمریکا) در “زندگی دوم” معامله صورت می‌گیرد، زیرا اعضاء اتومبیل‌های مجازی، املاک، گجت‌ها، و هر چیز دیگری که بتوانید در دنیای واقعی خریداری کنید، و نیز بسیاری از چیزهایی که نمی‌توانید را می‌خرند.


ایدۀ “زندگی دوم” صرفا این است که شما می‌توانید زندگی دوم خود را در دنیای مجازی، دقیقاً آنطور که آن را دوست دارید، داشته باشید. در “زندگی دوم”، شما می‌توانید ایستگاه فضایی خود را داشته باشید، می‌توانید مطلقاً به همان شیوه که به نظر می‌رسید، خود را سازگار کنید. تمامی اینها به طور آنلاین در دنیای مجازی رخ می‌دهد. بانک ای‌بی‌ان امرو و بانک فورتیس بر این باورند که این دنیای مجازی آنقدر واقعی است که خدمات مشورتی در فضای مجازی عرضه کند. آری، می‌توانید قدم در این شعبه در “زندگی دوم” بگذارید و تقاضای راهنمایی برای برنامه‌ریزی مالی نمایید.


“زندگی دوم” یکی از شبکه‌های اجتماعی آنلاین بسیاری است که در حال حاضر چون طوفانی وب را فرا گرفته است. دیگر موارد عبارت از فیسبوک، تویتر، لینکدین، یوتیوب، فلیکر، دیگ (Digg)، و موارد بی‌شمار بیشتری (طبق آخرین شمارش بیش از 2000) است. اینها به کاربران اجازه می‌دهند به شیوه‌هایی که فقط اینترنت میسر می‌سازد تعامل داشته باشند و شبکه تشکیل دهند. تبادل فوری تصاویر با خانواده‌ام در آن سوی دنیا، یافتن شریک تجاری که بنگاه بزرگ رسانه‌ای در شانگهای توصیه نماید، انتشار ستون روزنامه‌ام در وبلاگم، یا جستجوی کسی برای عشق ورزیدن – همۀ اینها به طور آنلاین با پدیدۀ وب 2 وجود دارد.
 

منبع مرجع:  شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)