شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- كار روابط عمومي فراتر از كارهاي ستادي و اداري است، به لحاظ اينكه اساساً پيچيده تر بوده و با افكار عمومي و رسانه ها و مردم و فعاليت هاي برون درون سازمان مرتبط مي شود. به همين علت افراد شاغل در اين مجموعه بايد روحيه ارتباطي وعلاقمندي و انگيزه بيشتري نسبت به سايرين در سازمان برا ي انجام كارآن را داشته باشند.

از سويي اينكه به دليل اينكه در فضاي كار تخصصي كه در حوزه مدير كل و مشاور روابط عمومي صورت مي گيرد، نگاه تخصصي به همه مسائل لازم است، چنانكه در حوزه هاي ارتباطات، روان شناسي و جامعه شناسي سياسي و تحليل بايد ورود كند و اين فعاليت هايي پيچيده و حساس هستند وكار ي ساده نيست. لذا تخصص و انجام كار حرفه اي وسختي كار را براي روابط عموميها درپي دارد.

عليرغم اين مسايل و مشكلات و سختي هايي كه در حوزه كاري روابط عمومي ها شاهد آن هستيم، حقوق و مزاياي شاغلان اين بخش تفاوتي با ساير كا ركنان سازمان ندارد و گاهي حتي كمتر هم است و همچنين نگاه مديران ارشد سازمان، نگاه دقيقي به پيچيدگي هاي كاري روابط عمومي ها نيست. در واقع كار روابط عمومي در قالب 8 ساعت كار اداري خلاصه نمي شود چرا كه پاسخگويي در اين حيطه 24 ساعته است و هر زمان از شبانه روز كه به دليل حساسيت كاري نياز باشد كارشناسان و مديران روابط عمومي بايد در ارتباط با رسانه ها و بيان پاسخ هاي شفاف صحيح به افكار عمومي آماده باشند.

همه اينها در شرايطي است كه حقوق و مزايا و كاهش زمان خدمت برا ي كاركنان بخش روابط عمومي ها تعريف نشده است. لازم به ذكر است كه كار روابط عمومي از لحاظ ساختاري و عمومي نيز با رسانه ها تفاوت هايي دارد. وجود قانون مطبوعات تا حدودي حد و مرزها را مشخص مي كند اما حقوق روابط عمومي ها همچنان در ساختار اداري ديده مي شود و به عنوان يك شغل آزاد و مستقل ديده نشده است و جايي نيست كه پيگير حقوق صنفي شاغلان اين حرفه باشد. اين در حالي است كه د ردنيا به سمت تشكيل آژانس هاي خصوصي روابط عمومي رفته اند اما در ايران روابط عمومي ها همچنان دولتي هستند و موسسه مستقل روابط عمومي كه بتواند كار تشكيلاتي و صنفي روابط عمومي ها را به سرانجام رساند نداريم.

انجمن هاي صنفي و تخصصي در صورت گسترش و تقويت مي تواند نقش مهي در اين راستا برعهده بگيرند و از طريق ارتباط با نهادهاي قانوني نظير مجلس و وزراتخانه ها و سازمانهاي ذيربط در تقويت جايگاه قانوني بخش روابط عمومي و شاغلان آن تاثير گذار باشند. به لحاظ گستردگي و تنوع مسئوليت ها و فعاليتهاي روابط عمومي كه گاهي تا 30 مورد نيز مي رسد و شامل بخش هايي نظير افكار سنجي، نشر، مطالعات ميداني، پژوهش، ارتباط با رسانه ها، فعاليتهاي فضاي مجازي و سايت هاي اينترنتي و شبكه هاي تقويت شده و... مي شود كه رصد و پايش همه اين فعاليت ها از سوي واحد روابط عمومي براي سازمان نيازمند گذاشتن زمان زياد و سختي و استرس فراواني است.

در واقع روابط عمومي كاري چند وجهي است و انگيزه كافي لازم را مي طلبد و تا حمايت نشود و انگيزه هاي مادي و معنوي براي آن تعريف نگردد اميدي به تحول اين حرفه نمي توان داشت.