پژوهش مؤسسه روابطعمومی نشان میدهد که با وجود گسترش ابزارهای دیجیتال در محیط کار، ارتباطات رو در رو همچنان بیشترین تأثیر را بر رضایت و اعتماد کارکنان دارد.
تماسهای ویدیویی و تلفنی در میان ابزارهای دیجیتال مؤثرترند، اما نمیتوانند بهطور کامل جایگزین گفتوگوی حضوری شوند.
سازمانها برای موفقیت در محیط کار ترکیبی باید میان فناوری، رهبری انسانی و ارتباط چهرهبهچهره توازن برقرار کنند.
نویسندگان: دکتر آنا تکالاک ورچیچ – دکتر دژان ورچیچ
تاریخ انتشار: ۹ دسامبر ۲۰۲۵
منبع: مؤسسه روابطعمومی
شبکه اطلاعرسانی روابطعمومی ایران (شارا) || در عصر دیجیتال، مرز میان ارتباطات حضوری و مجازی بهسرعت در حال تغییر است. ابزارهای دیجیتال، از پیامرسانها و تماسهای ویدیویی گرفته تا پلتفرمهای همکاری آنلاین، بخش جداییناپذیر محیط کار شدهاند. با این حال، پژوهش جدیدی از دکتر آنا تکالاک ورچیچ و دکتر دژان ورچیچ نشان میدهد که نوع و کیفیت این تعاملات، تأثیر یکسانی بر رضایت و مشارکت کارکنان ندارد.
این پژوهش که در یک شرکت بزرگ مخابراتی در اسلوونی انجام شده، به بررسی تفاوت اثر ارتباطات دیجیتال و ارتباطات رو در رو بر تجربه کاری کارکنان پرداخته است. نتایج نشان میدهد که با وجود گسترش ابزارهای دیجیتال، ارتباط حضوری همچنان نقشی بیبدیل در ایجاد رضایت، اعتماد و همدلی در محیط کار ایفا میکند.
پیشینه و روششناسی پژوهش
این مطالعه پنجروزه که بین ژوئیه تا سپتامبر ۲۰۲۴ اجرا شد، ۱۰۴ کارمند را دربر گرفت. شرکتکنندگان الگوهای ارتباطی روزانه خود را ثبت کردند. دادهها شامل تعداد، نوع و کیفیت تعاملات دیجیتال و حضوری، میزان رضایت از ارتباطات داخلی و نگرش آنها نسبت به فناوری بود.
علاوه بر این، شرکتکنندگان دو پرسشنامه تکمیلی را برای سنجش دقیقتر شاخصهای کمی و نگرشی تکمیل کردند تا تصویری جامع از تجربه ارتباطی آنها به دست آید.
یافتههای کلیدی پژوهش
برتری ارتباط رو در رو
نتایج نشان میدهد کارکنان در تعاملات حضوری، رضایت بالاتری را تجربه میکنند. ارتباط چهرهبهچهره امکان انتقال بهتر احساسات، همدلی و وضوح پیام را فراهم میکند؛ عواملی که در ارتباطات دیجیتال بهطور کامل بازتولید نمیشوند.
نقش فراوانی تعاملات
افزایش دفعات ارتباطات حضوری، رابطهای مستقیم با افزایش رضایت کارکنان داشت. در مقابل، افزایش حجم ارتباطات دیجیتال، بهتنهایی منجر به بهبود معنادار رضایت نشد. این یافته نشان میدهد که کمیت ارتباطات دیجیتال نمیتواند جایگزین کیفیت ارتباط انسانی شود.
اولویتها در کانالهای ارتباطی
در میان ابزارهای دیجیتال، تماسهای ویدیویی و تلفنی بیشترین سطح رضایت را ایجاد کردند، زیرا نسبت به پیامرسانی متنی، غنای ارتباطی بیشتری دارند. در ارتباطات حضوری نیز جلسات گروهی کوچک و گفتوگوهای یکبهیک، مؤثرترین و رضایتبخشترین قالبها شناخته شدند.
اهمیت و پیامدهای مدیریتی
یافتههای این پژوهش تأکید میکند که در دنیای کار ترکیبی و دیجیتال، فناوری نباید جایگزین ارتباط انسانی تلقی شود. دیجیتالسازی زمانی اثربخش است که با رهبری انسانی، اعتماد سازمانی و فرصتهای واقعی برای گفتوگوی رو در رو همراه شود.
سازمانها برای ایجاد فرهنگ کاری سالم و شفاف، باید انتخابی آگاهانه در استفاده از کانالهای ارتباطی داشته باشند. توازن میان سرعت ارتباطات دیجیتال و عمق ارتباطات حضوری، کلید افزایش رضایت، انسجام تیمی و مشارکت کارکنان است.
بهکارگیری ترکیبی هوشمندانه از جلسات حضوری هدفمند، تماسهای ویدیویی با کیفیت و ابزارهای پیامرسان، میتواند ارتباطات داخلی را تقویت کرده و سرمایه اجتماعی سازمان را افزایش دهد.
با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:
برای اطلاعات بیشتر درباره روابط عمومی و اخبار سازمانهای مختلف، میتوانید به وبسایت شارا مراجعه کنید.
انتهای پیام/