شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || مقاله برنارد مار در فوربس به این موضوع می‌پردازد که چگونه هوش مصنوعی با خودکارسازی وظایف تکراری، ما را به کاوش عمیق‌تر در آنچه ما را انسان می‌کند، مانند خلاقیت، همدلی و هوش اجتماعی، سوق می‌دهد.
– هوش مصنوعی پتانسیل خلاقیت انسان را آزاد می‌کند: با انجام وظایف روزمره توسط هوش مصنوعی، ما زمان و منابع بیشتری برای کارهای خلاقانه و حل مسئله که به هوش و همدلی انسانی نیاز دارند، خواهیم داشت.
– هوش مصنوعی همکاری انسان و ماشین را تقویت می‌کند: هوش مصنوعی می‌تواند قدرت داده‌ها و تجزیه و تحلیل را به ارمغان بیاورد، در حالی که انسان‌ها خلاقیت، درک و قضاوت اخلاقی را ارائه می‌کنند.
این امر منجر به نتایج بهتر در زمینه‌هایی مانند مراقبت‌های بهداشتی، بازاریابی و علوم می‌شود.
– هوش مصنوعی ما را به انسان شدن بیشتر سوق می‌دهد: با تکیه هوش مصنوعی بر وظایف “رباتیک”، ما باید بر مهارت‌های منحصر به فرد انسانی مانند تفکر انتقادی، هوش هیجانی، همدلی و خلاقیت تمرکز کنیم.
خلاصه اینکه ظهور هوش مصنوعی نه تهدیدی برای انسانیت است و نه جایگزینی برای آن. در عوض، این فرصتی برای ماست که آنچه را که ما را انسان می‌کند دوباره تعریف کنیم و به پتانسیل کامل خود به عنوان یک گونه دست یابیم.
هوش مصنوعی به ما امکان می‌دهد تا کارهای روزمره را کنار بگذاریم و بر روی چیزهایی تمرکز کنیم که واقعاً مهم هستند: خلاقیت، نوآوری و تعامل انسانی.
انتهای پیام/