اخبار مثبت در باره بهتر شدن زندگی بشر جایی برای ابراز وجود ندارند چون برعکس اتفاقات ناگوار و بد، یکباره صورت نمی پذیرند.
نگاهی به اخبار هر روزه بیاندازید می بینید همه رسانه ها در مسابقه ای که هر لحظه سریعتر می شود، ناچارند تازه ترین خبر و اتفاق را گزارش کنند. کدام هواپیما سقوط کرد. کدام قطار از ریل خارج شد. کدام سیل و زلزله ایجاد گشت. کدام بمب منفجر شد. اخباری که اصرار دارد نشان دهد این ساعت و این لحظه چه اتفاقی افتاد.
رسانه ها در این وضعیت سراسیمه شده، نمی توانند از اخبار خوب بگویند چون تحول و پیشرفت زندگی بشر، در یک روز و ساعت خاص به وقوع نمی پیوندد. این تناقض فقط مشکل رسانه ها نیست. سیستم آموزشی همه کشورها نیز، شیوه بررسی برای تشخیص پیشرفت را به معلمان نمی آموزند.
این روزها، مهمترین پشتیبان واقعیت تحول اجتماعی بشر، آمارها هستند که در فصلنامه های تحقیقی دانشگاه های سراسر زمین، اطلاعات متنوع بومی و جهانی را در تمامی جوانب گرد می آورند.
فرهنگ روزنامه نگاری معاصر با شتاب سیری ناپذیر به ارسال تازه ترین و هیجان انگیز ترین خبر می پردازد. برای همین، فرصت معرفی و تشریحِ توسعه و پیشرفت را ندارد. چون تحول اجتماعی بشر هیجان انگیز و لحظه ایی نیست.
|
||||
