ادوارد سگال در فوربز تأکید می‌کند که رهبران باید میان سرعت و دقت در واکنش به بحران تعادل برقرار کنند. تصمیم پادشاه چارلز سوم درباره شاهزاده اندرو نمونه‌ای از مدیریت فعال بحران است که منافع نهاد را بر فرد مقدم می‌داند.
کارشناسان هشدار می‌دهند تأخیر یا سکوت، کنترل روایت بحران را از دست رهبران خارج می‌کند و اعتماد عمومی را تضعیف می‌سازد. اقدام زودهنگام، هرچند پرریسک است، اما از گسترش بحران در افکار عمومی جلوگیری می‌کند.
سگال نتیجه می‌گیرد که سرعت، صداقت و تمرکز بر اعتبار سازمان سه رکن اصلی در تصمیم‌گیری به‌موقع در بحران هستند.
نکات برجسته
🟦 اصل سرعت:
تصمیم‌گیری فوری پیش از تشدید بحران، از گسترش آسیب به برند جلوگیری می‌کند و روایت بحران را در کنترل سازمان نگه می‌دارد.
🟨 اصل صداقت:
شفافیت در اطلاع‌رسانی و پرهیز از دوگانگی، اعتماد عمومی را حفظ کرده و از تبدیل بحران به بحران ارتباطی جلوگیری می‌کند.
🟥 اصل اولویت نهادی:
تمرکز بر حفظ اعتبار نهاد، حتی در برابر منافع افراد تأثیرگذار، کلید بازسازی وجهه و اعتماد بلندمدت است.
نویسنده: ادوارد سگال، همکار ارشد فوربز
تاریخ انتشار: ۳۱ اکتبر ۲۰۲۵
منبع: Forbes
شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || ادوارد سگال در یادداشتی تحلیلی در فوربز می‌نویسد که رهبران سازمان‌ها باید به‌طور مداوم ارزیابی کنند چه زمانی و چگونه در بحران‌ها مداخله کنند تا از آسیب به اعتبار نهاد خود جلوگیری نمایند. او با اشاره به تصمیم اخیر پادشاه چارلز سوم درباره سلب عناوین سلطنتی شاهزاده اندرو، این اقدام را نمونه‌ای از «مدیریت فعال بحران» می‌داند که بر حفظ تمامیت نهاد بر جایگاه فردی اولویت می‌دهد.
به گفته سگال، تصمیمات دیرهنگام یا محافظه‌کارانه می‌تواند به از دست رفتن کنترل روایت بحران بینجامد. او تأکید می‌کند که در شرایط حساس، رهبران باید آماده تصمیم‌گیری قاطع باشند، حتی پیش از روشن شدن نتایج قطعی حقوقی یا رسانه‌ای.
کارشناسان مدیریت بحران در این مقاله هشدار می‌دهند که تأخیر در فاصله‌گیری از چهره‌های جنجالی نه‌تنها اعتماد عمومی را تضعیف می‌کند بلکه باعث سردرگمی و بی‌اعتمادی در میان کارکنان نیز می‌شود. جاناتان هموس از شرکت Insignia توضیح می‌دهد که حمایت بیش از حد طولانی از یک فرد پرحاشیه می‌تواند به اعتبار کل سازمان لطمه بزند.
گرگ فایستمن، استاد روابط‌عمومی دانشگاه تمپل، نیز یادآور می‌شود که ارتباط با افراد دارای دیدگاه‌های افراطی یا رفتارهای بحث‌برانگیز ممکن است برند سازمان را آلوده کند و حتی به تحریم یا واکنش‌های تند مصرف‌کنندگان منجر شود.
الیور هیز از شرکت Hays Frey PR اضافه می‌کند که سکوت یا بی‌عملی رهبران در برابر رفتارهای نادرست می‌تواند روحیه کارکنان را تضعیف و احساس بی‌اعتمادی درونی ایجاد کند.
سگال این تصمیمات را «حرکت بر لبه تیغ» می‌نامد: اقدام زودهنگام می‌تواند ناعادلانه به نظر برسد، اما تأخیر بیش از حد، آسیب‌های غیرقابل جبران به همراه دارد. او تصمیم چارلز سوم را «شجاعانه اما دیرهنگام» توصیف می‌کند و می‌گوید اقدام زودتر می‌توانست از تشدید بحران در افکار عمومی جلوگیری کند.
جرد مید، مدیر شرکت Rayne Strategy Group، معتقد است که گاهی سازمان‌ها باید بر اساس فشار افکار عمومی تصمیم بگیرند، نه صرفاً بر مبنای روند حقوقی. او می‌گوید: «انتظار برای وضوح کامل، گاهی فقط خسارت اعتباری را عمیق‌تر می‌کند.»
به گفته‌ی جاناتان نَروی از شرکت Mind Meld PR، قطع رابطه با فرد بحران‌زا تنها گام نخست است؛ سازمان باید بلافاصله نشان دهد که در زمینه‌هایی چون شفافیت، اخلاق و رهبری، اقدامات اصلاحی و پیش‌گیرانه در دستور کار دارد.
در پایان، ربکا می، متخصص روابط عمومی در بریتانیا، یادآور می‌شود که «صداقت در مدیریت بحران غیرقابل مذاکره است». او می‌گوید رهبران باید سریع و شفاف عمل کنند، زیرا تأخیر یا دوگانگی تنها بی‌اعتمادی عمومی را تقویت می‌کند.
سگال نتیجه می‌گیرد که چارچوب مؤثر رهبری در بحران شامل سه اصل بنیادین است: سرعت عمل، صداقت در ارتباطات و اولویت دادن به اعتبار نهاد بر منافع فردی. این اصول، به باور او، کلید حفظ اعتماد عمومی و بازسازی وجهه سازمان پس از بحران هستند.
با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:
برای اطلاعات بیشتر درباره روابط عمومی و اخبار سازمان‌های مختلف، می‌توانید به وبسایت شارا مراجعه کنید.
انتهای پیام/