شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || در مقاله‌ای تازه با عنوان «تکینگی ملایم» (The Gentle Singularity)، مدیرعامل اوپن‌ای‌آی، سم آلتمن، چشم‌انداز جدید خود را از آینده هوش مصنوعی در ۱۵ سال آینده ترسیم کرده است.
این مقاله نمونه‌ای کلاسیک از آینده‌نگری آلتمن است: تقویت وعده هوش مصنوعی عمومی (AGI)، اشاره به نزدیکی اوپن‌ای‌آی به تحقق آن، و همزمان، تقلیل اهمیت آن در زمان حال. آلتمن که به انتشار منظم چنین مقالاتی مشهور است، در این یادداشت نیز جهانی را توصیف می‌کند که در آن AGI مفاهیم کار، انرژی و قراردادهای اجتماعی را دگرگون می‌سازد. با این حال، مقالات او غالباً سرنخ‌هایی از اقدامات بعدی اوپن‌ای‌آی نیز در خود دارند.
در بخشی از مقاله، آلتمن اظهار کرده که احتمال دارد در سال ۲۰۲۶ شاهد ظهور سیستم‌های هوش مصنوعی باشیم که قادر به تولید «بینش‌های نوین» باشند. هرچند این بیان مبهم است، اما مدیران اوپن‌ای‌آی پیش‌تر نیز اشاره کرده‌اند که تمرکز شرکت بر توسعه مدلی است که بتواند ایده‌های خلاقانه و نو درباره جهان ارائه کند.
در ماه آوریل، هنگام معرفی مدل‌های استدلالی o3 و o4-mini، گرگ بروکمن، هم‌بنیان‌گذار اوپن‌ای‌آی، اعلام کرد که این مدل‌ها نخستین نمونه‌هایی هستند که دانشمندان با استفاده از آن‌ها توانسته‌اند ایده‌های مفید جدیدی تولید کنند.
مقاله آلتمن حاکی از آن است که اوپن‌ای‌آی احتمالاً تلاش‌های خود را برای توسعه هوش مصنوعی با قابلیت کشف‌های نو تقویت خواهد کرد. البته، اوپن‌ای‌آی تنها شرکتی نیست که بر این هدف متمرکز شده — رقبای آن نیز به‌سوی مدل‌هایی حرکت می‌کنند که بتوانند در فرآیند علمی، فرضیه‌سازی و کشف دستاوردهای تازه نقش ایفا کنند.
در ماه مه، گوگل مقاله‌ای درباره AlphaEvolve منتشر کرد؛ عاملی هوشمند برای کدنویسی که به گفته شرکت، راه‌حل‌های جدیدی برای مسائل پیچیده ریاضی ارائه داده است. استارت‌آپ FutureHouse که با حمایت اریک اشمیت (مدیرعامل سابق گوگل) تأسیس شده، ادعا کرده که ابزار AI آن موفق به انجام یک کشف علمی واقعی شده است. آنتروپیک (Anthropic) نیز در همان ماه برنامه‌ای را برای حمایت از تحقیقات علمی راه‌اندازی کرد.
در صورت موفقیت، این شرکت‌ها می‌توانند بخشی از فرآیند علمی را خودکارسازی کرده و وارد صنایع بزرگ مانند کشف دارو، علوم مواد، و سایر حوزه‌های علمی شوند.
این نخستین بار نیست که آلتمن از طریق بلاگ، جهت‌گیری آینده اوپن‌ای‌آی را آشکار می‌کند. او در ژانویه نیز نوشته بود که سال ۲۰۲۵، سال «عامل‌های هوشمند» خواهد بود؛ وعده‌ای که با عرضه سه عامل اولیه Operator، Deep Research و Codex عملی شد.
با این حال، دستیابی به مدل‌هایی که بینش‌های نو تولید کنند، ممکن است دشوارتر از توسعه عامل‌های تعاملی باشد. جامعه علمی هنوز تا حدی نسبت به توانایی AI در تولید کشف‌های واقعی محتاط است.
در اوایل سال جاری، توماس ولف، مدیر علمی Hugging Face، مقاله‌ای منتشر کرد که در آن استدلال کرد سیستم‌های کنونی AI قادر به طرح سؤالات بزرگ — عاملی کلیدی در پیشرفت‌های علمی — نیستند. کنت استنلی، پژوهشگر پیشین اوپن‌ای‌آی نیز گفته بود که مدل‌های فعلی توانایی تولید فرضیه‌های نو را ندارند.
استنلی اکنون در شرکت Lila Sciences تیمی را رهبری می‌کند که با ۲۰۰ میلیون دلار سرمایه، آزمایشگاهی مبتنی بر هوش مصنوعی برای تولید فرضیه‌های خلاقانه ایجاد کرده است. او می‌گوید این مشکل چالشی است، زیرا نیاز به درک ظریف مدل‌ها از مفهوم «جذابیت علمی» دارد.
این‌که آیا اوپن‌ای‌آی واقعاً می‌تواند مدلی با توانایی تولید بینش‌های نو بسازد، هنوز مشخص نیست. اما مقاله آلتمن بار دیگر نشانه‌ای است از مسیری که احتمالاً این شرکت در پیش خواهد گرفت.
نوشته مکسول زف | TechCrunch | ۱۱ ژوئن ۲۰۲۵
#روابط_عمومی_در_متن
#سال_هوش_مصنوعی
انتهای پیام/