شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || ظهور هوش مصنوعی پرسش‌های جدیدی را مطرح می‌کند که به هسته‌ی روابط‌عمومی و عملکرد ارتباطات ضربه می‌زنند. فناوری همیشه در حال تغییر است و در گذشته اختراعاتی مانند چاپ، تلگراف، تلفن، تلویزیون، فکس، اینترنت و رسانه‌های اجتماعی باعث تحول در صنعت ارتباطات شدند. اما این تحولات، اصول و ارزش‌های اصلی ارتباطات را تغییر ندادند و در بسیاری از موارد، ارتباطات را قابل دسترسی‌تر، هدفمندتر و شاید بهتر کردند.
اما ظهور هوش مصنوعی چالش‌های جدیدی برای متخصصان ارتباطات، به‌ویژه در حوزه روابط‌عمومی به همراه دارد. با شروع سال 2025، این تکنولوژی سوالات جدیدی را ایجاد می‌کند که به هسته‌ی روابط‌عمومی و ارتباطات مربوط می‌شود. متخصصان روابط‌عمومی اکنون سوالاتی مانند آیا استفاده از AI ایمن است؟ آیا دقیق است؟ آیا حریم خصوصی را حفظ می‌کند؟ آیا نیاز به افشا دارد؟ و شاید مهم‌تر از همه، آیا هوش مصنوعی جایگزین شغل‌های ما خواهد شد؟
در حال حاضر، پاسخ به این سوالات در حال شکل‌گیری است و متخصصان روابط‌عمومی، قانون‌گذاران، توسعه‌دهندگان هوش مصنوعی و نیروی کار جهانی در حال همکاری برای پیدا کردن راه‌حل‌ها هستند. سال 2025 نقطه‌ی عطفی است در پذیرش هوش مصنوعی که در آن رویکردهای فلسفی به این فناوری و قوانین پیرامون آن بیشتر مشخص و محکم خواهند شد. بسیاری از افراد، از جمله من، معتقدند که هوش مصنوعی می‌تواند نیرویی مثبت در حوزه ارتباطات و روابط‌عمومی باشد.
صنعت روابط‌عمومی در تطبیق با تکنولوژی‌های جدید ارتباطی مزیت ویژه‌ای دارد؛ زیرا این صنعت اصول اخلاقی خود را بر پایه شفافیت، پاسخگویی و انصاف استوار کرده است. تجربیات انسانی متخصصان روابط‌عمومی و اصول اخلاقی آنها، آنها را از هر تکنولوژی، حتی هوش مصنوعی، غیرقابل جایگزین می‌کند.
با این حال، متخصصان روابط‌عمومی انتظار دارند که هوش مصنوعی به‌طور گسترده‌تری در این حرفه پذیرفته شده و در سطح جهانی تنظیم شود. با وجود این انتظارات، هوش مصنوعی همچنان تکنولوژی پیچیده‌ای است که کنترل آن دشوار است. پیش‌بینی روندهای آینده در هر صنعتی سخت است و در زمینه هوش مصنوعی و ارتباطات، این وظیفه حتی پیچیده‌تر است. با این حال، سه روند اصلی در چند سال گذشته شکل گرفته که متخصصان روابط‌عمومی باید هنگام استفاده از هوش مصنوعی در ارتباطات در نظر بگیرند.
قوانین هوش مصنوعی به رویکرد جهانی واحدی ندارند
تنظیم فناوری‌ها به اولویت‌های قانون‌گذاران و دولت‌ها بستگی دارد و مانند هر مسئله سیاسی، قوانین هوش مصنوعی در هر کشور با هم تفاوت دارند. به‌طور مثال، در اتحادیه اروپا، قانون هوش مصنوعی بر مسائلی مانند حریم خصوصی، نظارت انسانی و حفاظت از جامعه در برابر زیاده‌روی‌های هوش مصنوعی تأکید دارد. در ایالات متحده، قوانین بیشتر بر حفظ موقعیت ژئوپولیتیکی آمریکا در توسعه هوش مصنوعی متمرکز است. در چین نیز رویکرد مشابهی در پیش گرفته شده است. به‌طور کلی، تنظیمات قانون‌گذاری در سطح جهانی برای هوش مصنوعی هنوز پراکنده و متفاوت است.
قوانین موجود به تمامی چالش‌های متخصصان روابط‌عمومی پاسخ نمی‌دهند
متخصصان روابط‌عمومی نقشی منحصر به فرد در پیاده‌سازی هوش مصنوعی دارند چرا که قوانین فعلی به همه چالش‌هایی که در این حوزه وجود دارد، پرداخته‌اند. برای مثال، قوانین فعلی هوش مصنوعی به‌ویژه در استفاده از هوش مصنوعی تولیدی و پیش‌بینی‌کننده هنوز همه مسائل را پوشش نمی‌دهند. متخصصان روابط‌عمومی باید برای مواجهه با این چالش‌ها به اصول اخلاقی خود متکی شوند.
شفافیت و نظارت بر هوش مصنوعی می‌تواند دشوارتر از آنچه که تصور می‌شود، باشد
انتظار می‌رود که شفافیت و نظارت بر فرایندهای هوش مصنوعی در کانون توجه قانون‌گذاران و جامعه قرار گیرد. با این حال، فناوری هوش مصنوعی به‌ویژه در سیستم‌های خودمختار می‌تواند به‌طور غیرقابل‌فهم عمل کند، که این امر چالش‌هایی را برای پیاده‌سازی شفافیت و نظارت ایجاد می‌کند. این مسئله ممکن است موجب کاهش اعتماد عمومی و در برخی موارد، تسهیل انتشار اطلاعات نادرست شود.
با توجه به سرعت پیشرفت فناوری هوش مصنوعی و فراگیر شدن آن، متخصصان روابط‌عمومی نقش کلیدی در حفظ تعادل میان انسانیت و پتانسیل و توانمندی‌های عظیم هوش مصنوعی ایفا خواهند کرد. در آینده، پذیرش هوش مصنوعی در ارتباطات، به خصوص در روابط‌عمومی، می‌تواند مزایا و چالش‌های جدیدی به همراه داشته باشد که متخصصان باید آماده مواجهه با آنها باشند.
کِیس میرز، دکترای تخصصی (Ph.D.)، فوق‌لیسانس حقوق (LL.M.)، دکترای حقوق (J.D.)، و متخصص روابط‌عمومی (APR) است. او استاد و مدیر دوره‌های تحصیلات تکمیلی در دانشکده ارتباطات دانشگاه ویرجینیا تک است، جایی که در آن دوره‌هایی در زمینه حقوق ارتباطات، روابط‌عمومی و رسانه تدریس می‌کند.
منبع انگلیسی: bard
منبع فارسی: شارا
انتهای پیام/