شبکه اطلاع رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)–|| چند گام اساسی برای حفاظت از عملکرد سازمان وجود دارند:
1. تصمیم گیری متمرکز به‌منظور افزایش هماهنگی، سرعت و علی الخصوص قاطعیت تصمیمات – علی الخصوص اینکه ابهام می تواند مانعی جدی برای عملکرد تصمیم گیرنده‌ها باشد.
2. تهیه ی فهرست منابع نقدی که کمپانی در اختیار دارد، ازجمله: خطوط اعتباری استفاده نشده (سپرده‌گذاری شده و نشده)، تسهیلات اعتباری غلتان و تصویب محدودیت های مرتبط در زمینه ی اخذ وام؛ منابع اعتبار جدید نظیر تسهیلات اعتباری ثابت به‌منظور سرمایه گذاری مجدد روی وام های غلتان؛ سرمایه ی جاری بیشتر (فرضاً از طریق کاهش فهرست موجودی، تمدید شرایط پرداخت)؛ تزریق سهام؛ و … .
3. تبیین سناریوهای اقتصادی در تمامی بازارهای هدف و دسته بندی آنها در گروه های خفیف، متعادل و شدید.
4. مدل‌سازی برآوردهای مالی صورت گرفته از تاثیر اقتصادی سناریوها بر میزان سودآوری و علی‌الخصوص نقدینگی سازمان. این فرایند شامل ارزیابی احتمال تخطی از شرایط و تعهدات، و تعیین زمان دسترسی به منابع نقدی می‌شود.
5. تعیین اساسی‌ترین بخش ها: کدامین محصولات، خدمات، بخش های مشتری، خطوط کسب وکار، واحدهای کاری و … نقشی اساسی را در جریان نقدی کنونی و آتی سازمان دارند و باید حفظ شوند، اگرچه حتی اساسی‌ترین ها هم در امان نیستند و می‌توانند تحت تاثیر شدیدترین سناریوها قرار بگیرند.
6. شناسایی اهرم های رهبری موجود (در دل اساسی‌ترین بخش های سازمان) برای تاثیرگذاری بر عملکرد مالی نظیر کاهش هزینه های اختیاری، توقف در فرایند استخدام یا تعطیلی موقت کارخانه ها.
7. تعیین اقدامات لازم برای شرایط حال حاضر و توافق پیشاپیش بر روی ترتیب به کارگیری اهرم هایی که در صورت وقوع سناریوهای گوناگون به کار گرفته می‌شوند.
شرکت‌هایی که یک سیستم برنامه‌ریزی مدون را توسعه داده اند، جلوتر از دیگران هستند؛ زیرا پیشاپیش بسیاری از سناریوها، برآوردها، اساسی‌ترین بخش‌ها و اهرم های سازمان را توسعه داده اند و صرفاً باید آنها را با شرایط کنونی تطبیق دهند.
منبع: مکینزی
https://weblogibc-co.com
|
||||
