شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || حملات بی‌دلیل دولت ترامپ به آموزش عالی به نوعی فراخوانی برای اقدام بود که توسط هاروارد و رهبران بیش از 100 مدرسه دیگر در نزدیک به 40 ایالت پاسخ داده شد. این حملات درس مهمی به ما داده است: تسلیم شدن در برابر حملات ترامپ هیچ‌گاه استراتژی پایداری برای هیچ سازمانی نخواهد بود.
به نظر می‌رسد که برخی از رهبران شرکت‌های حقوقی بزرگ کشور، در برابر خواسته‌های ترامپ تسلیم شده‌اند و اکنون متوجه شده‌اند که او از تعهدات رسمی خود سرپیچی کرده و خواسته‌های بیشتری را مطرح می‌کند. حتی مدارس برجسته‌ای مانند کلمبیا که تلاش کردند خواسته‌های ترامپ را بپذیرند، متوجه شدند که این توافق‌ها شکست خورده‌اند. تاریخ به ما آموخته است که چنین مماشاتی زمانی که به عنوان ضعف یا تسلیم تلقی می‌شود، کارساز نیست.
حملات اخیر دولت ترامپ به کالج‌ها و دانشگاه‌های آمریکا نمونه‌ای از مطالباتی بود که در نامه 11 آوریل از دانشگاه هاروارد صادر شد. رد درخواست‌های ترامپ توسط هاروارد با مسدود کردن 2.2 میلیارد دلار از بودجه تحقیقاتی فدرال همراه با تهدیدهای طعنه‌آمیز ترامپ برای وضعیت معافیت از مالیات هاروارد همراه شد.
حمایت از استقلال آموزش عالی، که شاید رقابتی‌ترین بخش کشور ما در سطح جهانی باشد، با اقدام هاروارد برای حفظ این استقلال تسریع شد. حتی منتقدان آموزش عالی و متحدان ترامپ نیز اذعان دارند که ترامپ دست خود را بیش از حد بازی کرده است. هیئت تحریریه وال استریت ژورنال که به سختی طرفدار هاروارد است، در سرمقاله‌ای به نقد نفوذ ترامپ پرداخت و نوشت که بسیاری از خواسته‌های او فراتر از قدرت قانونی‌اش است. همچنین، سازمان FIRE که آزادی بیان در محوطه دانشگاه‌ها را ارزیابی می‌کند، “خواسته‌های خلاف قانون اساسی” ترامپ را محکوم کرد و از هاروارد خواست تا محکم بایستد.
حملات ترامپ علیه هاروارد و سرپیچی این دانشگاه حتی ممکن است افکار عمومی را تغییر دهد. نظرسنجی‌های اخیر نشان داده‌اند که میزان محبوبیت هاروارد پس از این حملات افزایش یافته است و غرور فارغ‌التحصیلان و کمک‌های مالی نیز افزایش یافته است.
حملات خودسرانه به آموزش عالی نه تنها خلاقیت فکری در محوطه دانشگاه را تضعیف می‌کند بلکه تأثیرات مثبت دانشگاه‌ها بر جامعه آمریکا را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. آموزش عالی یکی از بزرگ‌ترین منابع رقابت جهانی ایالات متحده است و به غنی‌سازی فرهنگی، یادگیری و رونق اقتصادی کمک می‌کند.
به عنوان مثال، مازاد تجاری حاصل از آموزش عالی تقریباً 14 درصد از کل مازاد تجاری خدمات ایالات متحده را تشکیل می‌دهد که با مجموع صادرات سویا، زغال‌سنگ و گاز طبیعی قابل مقایسه است. شهریه‌های دانشجویان بین‌المللی که به عنوان یک آهنربا برای دانشجویان جهانی عمل می‌کند، حدود 44 میلیارد دلار به اقتصاد ایالات متحده کمک می‌کند.
حتی فراتر از کمک‌های اقتصادی، دانشگاه‌های آمریکایی در همکاری با دولت فدرال به اکتشافات نجات‌دهنده‌ای دست یافته‌اند و به افزایش میانگین طول عمر آمریکایی‌ها کمک کرده‌اند.
با وجود انتقادات زیاد، هاروارد در این مقطع از خود دفاع کرده است. تصمیم آلن گاربر، رئیس‌جمهور هاروارد، برای رد خواسته‌های دولت ترامپ و حمایت هیئت‌مدیره این دانشگاه در کنار دیگر فعالان نشان‌دهنده لحظه‌ای مهم است.
این لحظه‌ای است که تمام کسانی که به کمک‌های دانشگاه‌ها در همکاری با دولت فدرال برای یک جامعه رقابتی و شکوفا در ایالات متحده اهمیت می‌دهند، باید صحبت کنند.
جامعه حقوقی نیز باید از این درس بهره‌برداری کند، چرا که مدارس می‌توانند هم معلمان خوبی باشند و هم محیط‌هایی برای یادگیری سریع.
نویسنده: جفری سوننفلد، دونا شالالا، فیلیپ هانلون
تاریخ انتشار: 19 آوریل 2025
منبع انگلیسی: Unknown
منبع فارسی: شارا
انتهای پیام/