شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || مقالات اخیر نیویورک‌تایمز در حوزه انرژی و اقلیم حاوی داده‌های نادرست و اطلاعات گمراه‌کننده بوده‌اند. مشکل زمانی بزرگ‌تر می‌شود که این روزنامه برخلاف سیاست رسمی خود، حتی پس از دریافت تذکرات دقیق، از اصلاح این خطاها خودداری می‌کند.
من به‌عنوان فردی که ۴۵ سال در حوزه انرژی و محیط‌زیست فعالیت داشته‌ام، از جمله در سمت‌های ارشد کاخ سفید و وزارت انرژی در دولت‌های کارتر، بوش پدر، کلینتون، بوش پسر، اوباما و ترامپ، و همچنین در دانشگاه‌ها و اندیشکده‌ها، شاهد هستم که گزارش‌های این روزنامه بارها از معیارهای دقت و صداقت روزنامه‌نگاری فاصله می‌گیرند.
سه مقاله اخیر به‌روشنی این مسئله را نشان می‌دهند:
۱. مقاله ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۵ مکس برک درباره اظهارات دبیرکل سازمان ملل در زمینه انرژی‌های تجدیدپذیر.
۲. مقاله ۲۶ مه ۲۰۲۵ ایوان پن درباره رقابت خودروهای برقی با خودروهای بنزینی.
۳. مقاله ۲۳ آوریل ۲۰۲۵ دیوید والاس-ولز درباره کاهش انگیزه جهانی برای مقابله با تغییرات اقلیمی.
۱. مقاله مکس برک (۲۲ ژوئیه ۲۰۲۵)
این مقاله مدعی است چین از اقتصادی عمدتاً مبتنی بر زغال‌سنگ به پیشتاز انرژی‌های تجدیدپذیر تبدیل شده است. در حالی که داده‌های گزارش آماری انرژی ۲۰۲۵ نشان می‌دهد زغال‌سنگ هنوز ۵۸.۱٪ از کل مصرف انرژی چین در ۲۰۲۴ را تشکیل داده است (۹۲.۲ از ۱۵۸.۹ اگزاجول). در سال ۲۰۱۴ این سهم ۶۹.۸٪ بود. بنابراین، زغال‌سنگ همچنان منبع غالب انرژی در چین است.
همچنین مقاله به‌اشتباه نوشته است کشورهای ثروتمندی مانند آمریکا، کانادا و استرالیا بزرگ‌ترین تولیدکنندگان سوخت فسیلی هستند، درحالی‌که داده‌ها نشان می‌دهند چین با تولید ۱۱۲.۳ اگزاجول در ۲۰۲۴ (۳۲٪ بیشتر از آمریکا با ۸۵ اگزاجول) بزرگ‌ترین تولیدکننده جهان بوده و این روند از سال ۲۰۰۵ ادامه دارد.
۲. مقاله ایوان پن (۲۶ مه ۲۰۲۵)
این مقاله سرنوشت خودروهای برقی امروز را با شکست آن‌ها در اوایل قرن بیستم مقایسه کرده و علت افول گذشته را سیاست‌های نفتی ۱۹۲۶ می‌داند. اما داده‌ها خلاف این را نشان می‌دهد: تا سال ۱۹۲۵ بیش از ۹۸٪ از ۱۷.۵ میلیون خودروی ثبت‌شده در آمریکا موتور احتراق داخلی داشتند. خودروهای برقی از سال ۱۹۰۰ رو به افول رفتند و اوج تولیدشان در ۱۹۱۲ بود. عوامل اصلی افول شامل: بهبود جاده‌ها، کاهش قیمت بنزین به‌دلیل کشف نفت در تگزاس، اختراع استارت برقی، و تولید انبوه خودروهای بنزینی بود. سیاست نفتی ۱۹۲۶ هیچ نقشی در آن شکست نداشت.
۳. مقاله دیوید والاس-ولز (۲۳ آوریل ۲۰۲۵)
این مقاله ابتدا ادعا کرده بود در ۲۰۲۴ تولید برق تجدیدپذیر در آمریکا از سوخت‌های فسیلی پیشی گرفته است. در حالی که داده‌های رسمی اداره اطلاعات انرژی آمریکا نشان می‌دهند سهم تجدیدپذیرها تنها ۲۰٪ و فسیلی‌ها ۶۰٪ بوده است.
نیویورک‌تایمز ابتدا اصلاحیه‌ای منتشر کرد و مدعی شد در مارس ۲۰۲۴ برای اولین بار برق تجدیدپذیر بیش از فسیلی تولید شده است، که آن هم نادرست بود. در نهایت اصلاحیه دوم، بدون شفافیت، واژه «منابع پاک» (که شامل انرژی هسته‌ای هم می‌شود) را جایگزین «تجدیدپذیر» کرد، بدون اینکه در متن مقاله یا اصلاحیه ذکر شود. این کار خوانندگان را گمراه می‌کند.
نمونه‌های فوق تنها بخشی از خطاهای مکرر نیویورک‌تایمز در حوزه انرژی و اقلیم هستند. این روزنامه باید دقت بیشتری در ارائه داده‌ها و اصلاح اشتباهات نشان دهد. سیاست اصلاح خطا باید برای اطلاع‌رسانی به خوانندگان باشد، نه حفاظت از نویسندگان یا روایت‌های دلخواه.
📌 نویسنده: هاوارد گرونسپشت
📌 تاریخ: ۲۰ اوت ۲۰۲۵
📌 منبع: The New York Times (نقد)
با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:
انتهای پیام/