وقتی که خبر پخش می شود
شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)–|| 1. ممکن است خبر منصفانه باشد؛ اگر چنین بود که سود کرده اید، اگر این خبری معمولی است به دیگران بگویید که تمام آن را بخوانند و در برد خود آن را نصب کنید. یک نسخه ویدئویی از مصاحبه تلویزیونی را در جلسه عمومی بعدی نشان دهید. پخش خبر حق مدار بودن سازمان شما را می رساند.
2. اگر متن خبری منفی است، سازمان‌تان را عیب‌یابی کنید.
3. اگر خبر اشتباه و افترا آمیز است، مایوس نشوید. این می‌تواند نقطه شروع پیروزی خوبی برای سازمان‌تان باشد. M و دیگران خواهند خواست که با سازمان خبری تماس بگیرند، اما نخست تمام مدارک مورد احتیاج را به ترتیب آماده کنید. یک بحث کلی (کلی گویی) شما را به جایی نمی‌رساند، چه در دفتر سازمان خبری و چه در دادگاه باید مدارکی در مورد نقل‌قول‌های غلط و نواقص ارائه کنید.
تجزیه و تحلیل خبر نادرست روزنامه یا مجله
1. بیانات نقل قول شده در مقاله را با بیاناتی که M و دیگر نمایندگان سازمان طی مصاحبه واقعا ایراد کرده اند مقایسه کنید. جمله ای که در کوتیشن مارک (گیومه) قرار دارد، دقیقا آن چیزی باید باشد که گفته شده، اگر جمله ای ناقص نوشته شده باید در انتهای آن 3 نقطه به معنای ادامه‌دار بودنش چاپ شده باشد. اگر جملات تفسیری هستند باید دقیقا منعکس کننده همان مطالبی باشد که در مصاحبه گفته شده است.
2. هر اتهام یا بیانیه ای علیه سازمان‌تان را بررسی کنید. آیا نادرست بودن‌شان محرز است؟ آیا M این فرصت را داشته که به اتهامات پاسخ دهد؟
3. یک مقاله با سؤالاتی جنجالی اغلب چند پاراگراف «حمایتی» دارد. این پاراگراف‌ها را بشمرید که چند مورد مربوط به شما و چند مورد مربوط به جبهه مقابل شما است.
4. در جستجوی راهی باشید که در آن «کارشناسانی به عنوان شاهدانی بی طرف» یا «یک طرف سوم» به کار آیند. در یک موضوع جنجالی استفاده از چنین گروهی می‌تواند به خواننده کمک کند تا دریابد که حق با کیست و کدام گروه محق نیست. اما سؤال این است که آیا واقعا شاهدان بی‌طرف هستند؟ آیا نقطه نظرات آن‌ها کاملا ارائه شده است؟ اگر شما می‌دانید که از گروه سومی هم استفاده شده می‌توانید با آنان تماس بگیرید تا از صحت نقل قول‌شان توسط مجله یا روزنامه مطمئن شوید.
5. فقط پس از تعیین اشتباهات باید وارد مراحل بعد شوید. اگر خبرنگار منصفانه و به درستی سخنان M و دیگران را نقل قول کرده باشد اما لحن او به مذاق شما خوش نیامده باشد و اگر او روی حقایقی انگشت گذاشته باشد اما با رندی و زیرکی این کار را کرده، شما تقریبا چاره ای جز نوشتن نامه به سردبیر ندارید که البته احتمالا چاپ نخواهد شد.
ادامه دارد
منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)
|
||||
