شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || تلاش اسرائیل برای پاک‌سازی نوار غزه از ساکنان فلسطینی، چه از طریق اخراج و چه از راه نابودی، مدام با صحنه‌سازی‌هایی مانند ارسال کمک‌های هوایی یا عبور چند کامیون حامل غذا برای راضی کردن اعتراضات ساختگی غرب متوقف می‌شود.
جنگ روابط‌عمومی برای اسرائیل بسیار دشوارتر از نسل‌کشی علیه فلسطینی‌ها شده است.
در حالی‌که افکار عمومی غربی دولت‌هایشان را تحت فشار گذاشته‌اند تا حمایت از جنایات تاریخی اسرائیل را متوقف کنند، ایالات متحده و کشورهای اروپایی ناچار شده‌اند گهگاه اسرائیل را مورد انتقاد لفظی قرار دهند.
اما این بازی دیگر تکراری شده؛ در حالی که کمک‌های مالی و نظامی همچنان ادامه دارد، کشتار و گرسنگی نیز تشدید می‌شود.
متحدان غربی اسرائیل تلاش می‌کنند از آن بخواهند ژستی انسان‌دوستانه بگیرد، تا نشان دهد هنوز ذره‌ای از انسانیت در سیاست‌هایش باقی مانده است. گاه‌به‌گاه، دولت‌های غربی با انتقادهای ساختگی از رفتار اسرائیل با غیرنظامیان فلسطینی، افکار عمومی خود را آرام می‌کنند.
برای نمونه، در کارزار انتخاباتی گذشته آمریکا، بایدن و هریس به ناچار از اسرائیل انتقاد کردند، در حالی که هم‌زمان ادعا می‌کردند «بی‌وقفه» برای آتش‌بس تلاش می‌کنند. اما این ادعا ساختگی بود، چون اگر دولت آمریکا واقعاً خواستار توقف کشتار بود، تنها کافی بود بگوید: «تا زمانی که کشتار ادامه دارد، دیگر خبری از سلاح و پول نیست.»
آلمان، دومین تأمین‌کننده تسلیحات اسرائیل پس از آمریکا، نیز می‌تواند همین کار را بکند. اما نه‌تنها انجام نمی‌دهد، بلکه با اشتیاقی آشکار، در سرکوب معترضان و حمایت از نسل‌کشی جدید مشارکت دارد.
شکست در جبهه روابط‌عمومی
هرگاه دولت‌های غربی تحت فشار افکار عمومی قرار می‌گیرند، به اسرائیل توصیه می‌کنند کمی آتش را خاموش کند و نمایشی از کمک‌های انسان‌دوستانه اجرا شود.
اسرائیل به‌خوبی می‌داند که در دو جبهه می‌جنگد: یکی پاک‌سازی قومی فلسطینیان، و دیگری جنگ روابط عمومی با مردم غرب، به‌ویژه نسل جوان.
به همین دلیل، بیش از ۵۰۰ گروه از اینفلوئنسرهای شبکه‌های اجتماعی را به اسرائیل دعوت کرده تا «پیام درست» را به میلیون‌ها دنبال‌کننده خود منتقل کنند. به گفته روزنامه هاآرتص: «دست‌اندرکاران وزارت خارجه اسرائیل می‌گویند این سفرها منافع رسانه‌ای، تبلیغاتی و دیپلماتیک زیادی دارد و نشانگر تغییر استراتژیک است.»
در همین حال، بریتانیا، فرانسه و آلمان بیانیه‌ای صادر کردند و خواستار پایان «فاجعه انسانی» در غزه شدند. آن‌ها از اسرائیل خواستند فوراً محدودیت‌های ورود کمک را بردارد. ایتالیا نیز اعلام کرد که «دیگر این کشتار و قحطی را نمی‌توان تحمل کرد.»
حتی باراک اوباما هم جمعه واکنش نشان داد. دوشنبه، ترامپ گفت: «در غزه واقعاً قحطی وجود دارد – این را نمی‌شود جعل کرد.»
فرانسه اعلام کرد که فلسطین را به عنوان کشور مستقل به رسمیت می‌شناسد – اقدامی که برای بریتانیا، آلمان و ایتالیا هنوز زود است، و آمریکا آن را محکوم کرد.
با وجود گزارش‌هایی مبنی بر تیراندازی به فلسطینی‌های گرسنه در مراکز توزیع غذا توسط نیروهای اسرائیلی و پیمانکاران آمریکایی، دولت‌های غربی همچنان بمب‌های دو هزار پوندی و قطعات یدکی جنگنده F-35 را به اسرائیل می‌فرستند.
نسل‌کشی در عصر تلفن‌های هوشمند
اسرائیل به‌خوبی می‌داند که باید جنگ روایت‌ها را ببرد؛ نه با دولت‌های غربی که حامی‌اش هستند، بلکه با مردم آن کشورها.
در عصر دوربین‌های موبایلی و انتقال فوری تصویر از هر نقطه جهان، پنهان کردن یک نسل‌کشی دیگر ممکن نیست.
یک راه گمراه‌کردن افکار عمومی، کشتار تدریجی است، تا شبیه به یک جنگ عادی جلوه کند. مثلاً روزانه حدود ۱۰۰ کشته. نه بیش از حد زیاد، نه آن‌قدر کم که شک‌برانگیز باشد.
وزیر دفاع اسرائیل، اسرائیل کاتز، علناً اعلام کرده که برنامه این است که کل جمعیت دو میلیونی غزه در جنوب متراکم شود تا برای اخراج نهایی آماده شوند. اگر مصر و سایر کشورها نپذیرند، ممکن است کشتار در این کمپ‌های اجباری شدت گیرد.
روزنامه‌نگار نیویورک تایمز، برت استیونس، نوشته: چون کشته‌ها «کم» هستند، پس این نسل‌کشی نیست!
در پاسخ به او باید ماده‌ی روشن «کنوانسیون نسل‌کشی» سازمان ملل را یادآوری کرد:
«نسل‌کشی یعنی انجام هر عملی که با قصد نابودی، کامل یا جزئی، یک گروه ملی، قومی، نژادی یا مذهبی انجام شود، از جمله:
(a) کشتار اعضای گروه
(b) وارد آوردن آسیب جدی جسمی یا روانی
(c) تحمیل شرایط زندگی که به نابودی فیزیکی گروه منجر شود
(d) ممانعت از زاد و ولد در گروه
(e) انتقال اجباری کودکان به گروه دیگر»
دشواری اثبات نسل‌کشی در نیت آن است. اما رهبران اسرائیل بارها نیت‌شان را علناً اعلام کرده‌اند و سپس اقداماتی سازمان‌یافته برای نابودی زیرساخت‌های فرهنگی، اجتماعی و مدنی فلسطینیان در غزه انجام داده‌اند: مدارس، دانشگاه‌ها، مساجد، کلیساها، موزه‌ها، بیمارستان‌ها، خانه‌ها، و ترور روزنامه‌نگاران، هنرمندان و پزشکان.
دروغ بزرگ
روایت رسمی اسرائیل – که توسط امثال استیونس و آلن درشوویتس تکرار می‌شود – این است: «این جنگ است، متأسفانه غیرنظامیان کشته می‌شوند، اما هیچ ارتشی در دنیا مثل ارتش اسرائیل به جان غیرنظامیان اهمیت نمی‌دهد.»
یکی از مدافعان سرسخت اسرائیل هفته گذشته در برنامه پیرز مورگان گفت که به رفتار ارتش اسرائیل افتخار می‌کند. گیدئون لوی، روزنامه‌نگار اسرائیلی که در همان پنل حضور داشت، پاسخ داد: «متأسفم، فقط نازی‌ها این‌طور صحبت می‌کردند.»
حقیقت بزرگ
اما حقیقت بزرگ آن است که اگر دولت‌ها و رسانه‌های غربی این واقعیت را تکرار و بر اساس آن عمل کنند، اسرائیل نه‌تنها جنگ نسل‌کشی، بلکه جنگ روابط‌عمومی را نیز خواهد باخت.
دنیا در انتظار اقدام است.
نویسنده: جو لوریا | منبع: Consortium News | تاریخ انتشار: ۲۸ ژوئیه ۲۰۲۵
با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:
انتهای پیام/