نظرسنجی انجامشده میان بیش از هفده هزار نوجوان استرالیایی نشان میدهد اکثریت قاطع آنان با ممنوعیت رسانههای اجتماعی مخالفند.
حدود هشتاد درصد از نوجوانان ۹ تا ۱۵ ساله از رسانه اجتماعی استفاده میکنند و سهچهارم آنان حساب کاربری دارند.
پلتفرمهای محبوب شامل یوتیوب، روبلاکس و سپس تیکتاک است.
نوجوانان بهطور گسترده معتقدند ممنوعیت مؤثر نخواهد بود و توضیح میدهند که رسانه اجتماعی برای ارتباط، یادگیری، دوستی، امنیت روانی و رفع تنهایی ضروری است.
این دادهها نشان میدهد سیاستهای محدودکننده بدون توجه به نیازهای واقعی نوجوانان با چالش جدی روبهرو خواهد شد.
نویسنده: کیل متیوز
منبع: شبکه خبری ایبیسی
ما از بیش از هفده هزار نوجوان استرالیایی زیر شانزده سال درباره ممنوعیت قریبالوقوع رسانههای اجتماعی توسط دولت فدرال نظرسنجی کردیم. این آن چیزی است که به ما گفتند.
در مجموع ۱۸۹۶۲ نفر در نظرسنجی شرکت کردند. پاسخهایی که مربوط به افراد زیر نه سال یا افراد شانزده سال و بالاتر بود، حذف شد و درنهایت ۱۷۱۴۴ پاسخ برای تحلیل باقی ماند. این آمار، تفکیک گروههای سنی شرکتکنندگان را نشان میدهد.
نکتهای عجیب در نتایج دیده میشود: حدود ۱۹۰ نفر از شرکتکنندگان اعلام کردهاند که ۶۷ ساله هستند، که یکچهارم پاسخهای گروه ۱۸ سال به بالا را تشکیل میدهد. همانطور که دانشآموزان در ویدیوهای وایرال اشاره کردهاند، آمار شش تا هفتسالهها و نیز این دادهها کاملاً نامعتبر است.
از میان نوجوانان ۹ تا ۱۵ ساله، حدود هشتاد درصد بهنوعی از رسانههای اجتماعی استفاده میکنند.
از میان این افراد، هفتاد و پنج درصد گفتهاند که حساب کاربری شخصی دارند.
پلتفرمهای محبوب نوجوانان
یوتیوب محبوبترین پلتفرم در میان پاسخدهندگان بود و روبلاکس با فاصله اندکی پس از آن قرار گرفت.
در حالیکه برخی برنامهها مانند اینستاگرام و اسنپچت بهطور کامل ایجاد حساب کاربری برای زیر شانزده سال را ممنوع میکنند، یوتیوب و روبلاکس اجازه دسترسی نسخه مناسب کودکان را میدهند.
یوتیوب نسخهای محدودتر به نام «یوتیوب کودکان» دارد و نوجوانان بدون نیاز به ورود نیز میتوانند به این نسخه دسترسی داشته باشند.
روبلاکس نیز سامانهای بر پایه تشخیص چهره ایجاد کرده که کاربران را در شش گروه سنی قرار میدهد: زیر نه سال، نه تا دوازده سال، سیزده تا پانزده سال، شانزده تا هفده سال، هجده تا بیست سال، و بیستویک سال به بالا. پس از تعیین گروه سنی، کاربران تنها با افراد همرده خود میتوانند تعامل داشته باشند.
تیکتاک در رتبه سوم قرار گرفت، اما با فاصله قابل توجه از روبلاکس. از دهم دسامبر، کاربران همچنان میتوانند از طریق مرورگر رایانه بدون ورود از تیکتاک استفاده کنند، اما برای استفاده در تلفن همراه به حساب کاربری نیاز خواهند داشت.
نظر نوجوانان درباره ممنوعیت
هفتاد و پنج درصد از نوجوانانی که از رسانههای اجتماعی استفاده میکنند، گفتهاند قصد ندارند پس از اعمال ممنوعیت استفاده از آن را متوقف کنند.
از سوی دیگر، بیستوپنج درصد میگویند که استفاده را متوقف خواهند کرد، اما تنها شش درصد معتقدند که ممنوعیت واقعاً مؤثر خواهد بود.
بیستودو درصد مطمئن نبودند و هفتادودو درصد گفتند معتقد نیستند این ممنوعیت کارساز باشد.
در پاسخ به پرسش «آیا ممنوعیت رسانههای اجتماعی ایده خوبی است؟»، هفتاد درصد گفتند نه، بیستویک درصد مطمئن نبودند و تنها نه درصد پاسخ مثبت دادند.
بخشی از نظرهای نوجوانان
پاسخها همگی ناشناس بود. تعدادی از آنها:
«کودکانی که مشکل روانی یا ناتوانی دارند یا در مناطق دورافتاده زندگی میکنند چه میشوند؟ رسانه اجتماعی برای برخی تنها راه ارتباط انسانی است.» — ۱۶ ساله
«من در مدرسه آنلاین درس میخوانم و رسانه اجتماعی تنها راه ارتباط و دوستی ماست. این ممنوعیت همه واقعیتهای نوجوانان را در نظر نمیگیرد.» — ۱۶ ساله
«فکر میکنم ممنوعیت خوب است، اما روشهای تشخیص سن یا غیرقابلاعتمادند یا ناقض حریم خصوصی.» — ۱۴ ساله
«والدین باید تصمیم بگیرند، نه دولت. نوجوانها راه دورزدن پیدا میکنند.» — ۱۴ ساله
«رسانه اجتماعی ابزار مهمی برای ارتباط و یادگیری است، مخصوصاً وقتی ارتباط حضوری دشوار باشد.» — ۱۴ ساله
«بسیاری از نوجوانان دارای طیف اوتیسم برای یافتن دوست به رسانه اجتماعی تکیه دارند. این ممنوعیت مسیر ارتباط را قطع میکند.» — ۱۴ ساله
«ممکن است مفید باشد، اما نوجوانها راه دورزدن را پیدا میکنند.» — ۱۳ ساله
«این کار کمک میکند نوجوانها کمتر درگیر صفحهنمایش شوند و امنتر باشند.» — ۱۱ ساله
«این ممنوعیت آرزوهای نوجوانانی را که رؤیای خالق محتوا شدن دارند از بین میبرد.» — ۱۱ ساله
«بهجای ممنوعیت باید روی آموزش تمرکز کنند.» — ۱۰ ساله
جمعبندی
نتایج نظرسنجی نشان میدهد بیشتر نوجوانان با ممنوعیت رسانههای اجتماعی مخالفند و باور دارند این اقدام کارایی لازم را نخواهد داشت.
نوجوانان میگویند رسانههای اجتماعی برای ارتباط، دوستی، یادگیری و حفظ سلامت روان حیاتی است و محدودیت سفتوسخت بدون درنظرگرفتن این واقعیتها، پیامدهای ناخواسته زیادی خواهد داشت.