شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)–|| رایج ترین علتی که از مقاله های خبری استفاده نمی‌شود، آن است که از زاویه محلی به آن نگریسته نمی‌شود. البته نشریات و مجلات بسیاری وجود دارد که دارای مخاطبان ملی است؛ اما واقعیت آن است که بیشتر رسانه ها مخاطبان محلی دارند.
یکی از بهترین نمونه ها، خبرگزاری گروسه پونته است که یک روزنامه هفتگی مخصوص اهالی دیترویت است. جان مینیس ، ناشر روزنامه و کورنلیوس پرات، پروفسور روابط عمومی در دانشگاه میشیگان می‌گویند که این روزنامه در یک هفته 189 مقاله خبری دریافت می‌کند. از این تعداد، 65 ( 34 درصد) عنوان از آن‌ها برای انتشار انتخاب می‌شوند و 57 درصد از مقالات چاپ شده به خاطر دیدگاه محلی آن‌ها پذیرفته می‌شوند.
او نتیجه تحقیقات خود را در پاییز 1995 در فصلنامه روابط عمومی این گونه اعلام کرد: «موقعیت، موقعیت، موقعیت، اصل بدیهی آژانس های املاک است و در روابط عمومی باید، منطقه بندی، منطقه بندی، منطقه بندی باشد».
دو راه برای منطقه بندی وجود دارد: راه اول، استفاده از مردم آن منطقه است و دیگری، استفاده از موضوعی است که در آن منطقه جایز اهمیت است. با رایانه می‌توان به آسانی یک مقاله خبری را با ذخیره اطلاعاتی که تأکید بر دیدگاه محلی دارد، به اطلاع ناشران رساند.
فرض کنید که شما می‌خواهید جلسه سالانه نمایندگان بیمه عمر را، اعلام کنید. این مسأله که شرکت بیمه، جلسه ملاقاتی با نمایندگان خود گذاشته برای ناشر روزنامه اسمالتاون سنتینال جالب نیست. اما اگر مقاله خود را با ذکر این واقعه که جین اسمیت از اسمالتاون در جلسه حضور دارد، می‌تواند در ناشر این روزنامه، ایجاد علاقه کند. به این عمل می‌گویند دیدگاه محل�’ی.
چنین مقاله‌ای را می‌توان برای هر یک از اعضای شرکت کننده در جلسه نوشت و در تمامی آن‌ها جمله اول را با ذکر شخصیت شرکت کننده از هر منطقه شروع کرده و بقیه خبر را درباره شرکت، انواع نوشته های بیمه، میزان کار و حتی راه حل های به دست آمده از این جلسه، ادامه داد. از این راه. شرکت در سرتاسر کشور از طریق نشریات رسانه ای مختلف عمومیت می‌یابد.
از روش مقاله های منطقه ای در بسیاری از سازمان ها استفاده می‌شود. به طور مثال، دانشکده ها و دانشگاه ها اغلب مقاله های شخصیتی، درباره ورود فردی مشهور به شهرشان برای روزنامه های محلی منتشر می‌کنند.
منطقه بندی خبرها راه دیگری برای نشر خبرها است. به طور مثال، معمولاً‌یک خط هوایی در هر فصل، خلاصه ای از تعداد مسافران، تعداد پروازها و دیگر جزییات آماری به دست می‌دهد. این اطلاعات به خودی خود، تنها در منطقه هایی مهم است که درآن پرواز صورت می‌گیرد. گرچه شما می‌توانید با منطقه بندی این خبر، به عمومیت بیشتری برسید. به طور مثال، یک نشریه خبری در بوییس، می‌تواند خبری منطقه‌بندی شده از خط هوایی خاصی،درباره عدد مسافران وارد شده به بوییس بنویسد. همچنین در این خبر می‌تواند تعداد پروازهایی که هر ماه در بوییس صورت می‌گیرد، عنوان کند و در بخش پایانی خبر آماری جامع درباره خط هوایی بدهد.
البته منطقه بندی مقاله های خبری، زمان زیادی می‌خواهد اما نتیجه مؤثرتر و بیشتری را، بر هر فرد و با هزینه کمتر می‌گذارد.
|
||||
