شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || حال و روز دولت پزشکیان در پاسخگویی به شائبه های مطرح شده خوب نیست. نگاه رسانه ای به جریانات اخیراز معاون پارلمانی پرحاشیه تا زمزمه خاموشی های برقی به خوبی نشان می دهد که عزم راسخی برای بهبود ارتباطات رسانه ای در راستای شفافیت و در عین حال تعاملات مردمی دیده نمی شود، تا جایی که یادم دارم “کارل گوستاو یونگ” روان‌شناس نامدار سوئیسی هم معتقد بود که ما علاوه بر گذشته خود، توسط آینده خویش نیز شکل می گیریم. آنچه آرزو داریم در آینده انجام دهیم نیز بر ما تاثیر می گذارد. این گفته یونگ را براین اساس مطرح می کنم که دولتی که بارهزاران امید به دنبال محققق کردن وعده های مردمی است می تواند با اصول و نگاه حرفه ای از ارتباطات رسانه ای بیش از پیش قدم های موثری بردارد.
نیک می دانید، امروزه هر موسسه و سازمانی به قدرت انکارناپذیر رسانه ها جهت شناسانده شدن پی برده است اما اینکه موفق نیست و حرفی برای گفتن ندارد چیست؟ چرا دولت پزشکیان در این زمینه موفق نیست؟ در پاسخ به این سوال اگر پایه ارتباطات رسانه ای را داده، اطلاعات وعقل بدانیم از همین ابتدا به آخر ماجرا می رسیم که در بدنه ارتباطی دولت “عقل و اندیشه های ارتباطی” لنگ های زیادی می زند تا جاییکه رسانه را یک دشمن یا شخصی با افکار متقابل فرض می کند.
دولت باید بداند برای منصوبان رسانه ها تداوم اخبار از اهمیت خاصی برخوردار است. روابط محکم بین دولت و منصوبان رسانه ها باعث بالا رفتن کیفیت همکاری بین طرفین می گردد. روابط رسانه ای به مدیریت استراتژیک ارتباطات بین یک سازمان و افراد شاخص رسانه ای که مسئول تولید اخبار و ویژگی‌های رسانه هستند، اشاره دارد. به قول نویسنده محبوب آنتوان دو سنت اگزوپری” هدف بدون برنامه فقط یک آرزو است.” دولتی که ارتباطات رسانه‌ای قوی و بلندمدتی دارند، برنامه ای معتبر نیز برای حمایت از آن خواهند داشت. برنامه ریزی دقیق با توجه به اینکه چه کسی هستید، چه چیزی را مطرح می‌کنید و چه پیام‌هایی را می‌خواهید به تصویر بکشید، چالش‌برانگیز است.البته پیش از اینکه بتوانید “رسانه‌ها را به کار گیرید”، باید آن‌ها را بفهمید، توجه‌شان را جلب کنید و اعتمادشان را به دست آورید.
دولت باید بداند افکار عمومی بخشی از تاریخ ملت است که در جامعه ما بصورت قالب های ارزشی ، اجتماعی و فرهنگی جامعه شکل می گیرد و تحول می پذیرد. به عبارت دیگر، هر جامعه تنوع فکری و عقیدتی مخصوص به خود را دارد و واکنش های جمعی خاص خود را نشان می دهد. پدیده های روانی جمعی، افکار عمومی گسترده ترین و آشکارترین آنهاست. این پدیده شگرف که با پویایی توانمند خود سرنوشت جامعه ها را رقم می زند، در واقع افکار عمومی “صدای مردم” است.پس صدای مردم را از رسانه ها بشنوید و آن را بپذیرید.
منبع: بشارت یزد
انتهای پیام/