مسوولان روابط عمومی یا روابط عمومی‌های مسوول‌؟!

مائده مطهری زاده – متاسفانه برخی از روابط عمومی‌ها که دستگاه‌ متبوع شان، به ویژه مدیر مربوطه آنها کارنامه روشن و درخشانی در عرصه خدمت رسانی به مردم ندارند، معمولا سعی دارند تا مردم، به ویژه رسانه‌ها را از سر خود باز کنند و به این ترتیب، خود را سپر بلای مدیر می‌کنند تا آماج گلایه‌‎ها و انتقادات و شکوایه‌ها باشند!

شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)|| مدیرکل روابط عمومی استانداری مازندران روز گذشته از برگزاری نخستین جشنواره روابط عمومی‌های برتر استان مازندران، در آذرماه امسال خبر داد.


جشنواره‌ای که قطعا نیت اولیه طراحان آن، تقدیر از تلاش‌های آن دسته از مسوولان و مدیران روابط عمومی‌هایی‌ست که بیشترین ارتباط را با مردم و رسانه‌ها برقرار کردند اما باید دید به واقع در عمل چه اتفاق خواهد افتاد و در نهایت لوح و تندیس جشنواره به دست چه کسانی خواهد رسید!


حتما بارها در گذر از کنار مغازه‌ها با این برچسب برخورد کرده‌اید که بر روی آن نوشته شده است، به یک همکار خانم یا آقا با روابط عمومی بالا نیازمندیم.


این روابط عمومی دقیقا به همان موضوعِ میزان و نحوه ارتباط‌گیری و معاشرت با مردم بازمی‌گردد، اما روابط عمومی در دنیای امروز از چنان درجه‌ای از اهمیت برخوردار است که علاوه بر باز شدن پای آن به دانشگاه‌های بزرگ جهان، به یک جایگاه شغلی نیز دست یافته است که با همین نام و تحت عنوان مسوول یا مدیر روابط عمومی شناخته می‌شود.

تعریف دانشگاهی روابط عمومی
تنها با یک سرچ (جستجوی ساده در اینترنت) با صفحات و تعاریف مختلفی از روابط عمومی، مواجه می‌شوید که در مهم‌ترین تعاریف آنها اینطور اشاره شده است که:« روابط عمومی به مثابهِ پُلی است میان یک سازمان و مخاطبان آن. روابط عمومی عبارت است انتقال و تجزیه و تحلیل اطلاعات و نظرات مدیریت مؤسسه به مخاطبان آن و انتقال تجزیه و تحلیل اطلاعات این گروه‌ها به مدیریت به منظور ایجاد همسویی و هماهنگی در علایق و منافع.


روابط عمومی مجموعه‌ای از اقدامات و کوشش‌های حساب‌شده‌ای است که هر سازمان برای برقراریِ ارتباطاتِ مؤثر و هدفمند با گروه‌هایی که با آن در ارتباطند انجام می‌دهد.


انجمن جهانی روابط عمومی اما در این باره تعریف نوینی از روابط عمومی را ارائه می‌دهد به این ترتیب که می‌گوید:« روابط عمومی، بخشی از وظایف مدیریت سازمان و اقدامی مستمر و طرح ریزی شده است که از طریق آن، افراد و سازمان‌ها می‌کوشند تا تفاهم و پشتیبانی کسانی را که با آنان سر و کار دارند، به دست آورند». زنده یاد پروفسور حمید نطقی، بنیانگذار روابط عمومی در ایران می‌گوید: «روابط عمومی؛ وکیل مدافع سازمان در بیرون و مدعی‌العموم در داخل سازمان است.»
روابط عمومی یا پادوی گوش به فرمان مدیر؟!


اما از این تعاریف آکادمیک هم که بگذریم، روابط عمومی، علاوه بر آنکه یک تخصص و رشته دانشگاهی محسوب می‌شود، به نوعی به استعداد و ذات معاشرت‌جویی و ارتباط ‌گیری نیز مرتبط می‌شود و مسوولان روابط عمومی ادارات باید بتوانند به همان اندازه که با مدیر و رییس خود نزدیک هستند، با مردم و ارباب رجوع و از آن مهم‌تر با رسانه‌ها به عنوان نمایندگان افکار عمومی پل بزنند، زیرا اساسا آن مسوول روابط عمومی در کار خویش موفق است که بتواند با ارائه انتقادات و پیشنهادات و گلایه‌ها به مدیر بالادستی خود، کیفیت ارائه خدمات دستگاه مربوطه به مخاطبان و مراجعان و در کل جامعه هدف خدمت را بهبود بخشد، اما متاسفانه در ایران، به دلیل رسوب نظامات پادشاهی، (رابطه پیشکار یا مباشر با پادشاه) برخی از مسوولان روابط عمومی که خود را نزدیک‌ترین فرد به مدیر می‌بینند، جایگاه مسوول روابط عمومی را تا اندازه یک پادوی به تمام معنا تنزل داده و به جای آنکه در فکر تحول و بهبود نظام اداری و خدمات دهی به جامعه هدف باشند، در فکر رَتق و فَتق امور جاری مدیران خود بوده و تنها در تلاش هستند تا به هر قیمتی که شده رضایت و آسودگی خاطر مدیر خود را جلب کنند!


مراد از برگزاری جشنواره روابط عمومی‌های برتر چیست؟
اما مراد از برگزاری جشنواره روابط عمومی‌های برتر به شکل اخص، بیشتر قائل به این هدف است که با معرفی روابط عمومی‌های برتر (آن دسته از روابط عمومی‌های فعال و پرتلاش که در برقراری ارتباط دستگاه اجرایی مربوطه با مردم و رسانه‌ها موفق عمل کرده و نواقص و نقاط ضعف دستگاه مربوطه را به منظور بهبود و کیفیت خدمات دهی به جامعه هدف، به مدیر و رییس بالادستی خود منتقل کرده‌اند، امید و انگیزه‌ای برای سایر روابط عمومی‌ها ایجاد شود تا خود را به حد نصاب یک مدیر و مسوول روابط عمومی کاربلد، مجرب و موفق برسانند، نه آنکه برگزاری جشنواره روابط عمومی‌های برتر، به عرصه‌ای برای تقدیر از روابط‌ عمومی‌های به معنای امروزی کلمه (پاچه‌خوار تر و بله قربان‌گو تر و…) تبدیل شود که اگر اینطور باشد، باید فاتحه روابط عمومی را در سرتاسر گیتی خواند!


البته آفت دیگری که روابط عمومی‌ها به ویژه در مازندران را تهدید می‌کند، موضوع کم صبر و حوصله بودن آنان برای پاسخگویی به مردم و مراجعان و عدم سواد رسانه‌ای و همچنین نگاه برخی از آنان به اصحاب رسانه به چشم مزاحم است.


متاسفانه برخی از روابط عمومی‌ها که دستگاه‌ متبوع شان، به ویژه مدیر مربوطه آنها کارنامه روشن و درخشانی در عرصه خدمت رسانی به مردم ندارند، معمولا سعی دارند تا مردم، به ویژه رسانه‌ها را از سر خود باز کنند و به این ترتیب، خود را سپر بلای مدیر می‌کنند تا آماج گلایه‌‎ها و انتقادات و شکوایه‌ها باشند!


جمع بندی
و حالا استانداری مازندران، در آستانه برگزاری اولین جشنواره روابط عمومی‌های برتر استان مازندران است و جانشین و دبیر شورای هماهنگی روابط عمومی‌های مازندران با اشاره به اینکه این جشنواره با هدف پویایی و شکوفایی هرچه بیشتر هنر و دانش روابط عمومی برای نخستین بار در استان برگزار می‌شود، افزود: مطالعات اجتماعی، برنامه ریزی، انتشارات، ارتباطات الکترونیک، تبلیغات، ارتباطات رسانه‌ای، فعالیت‌های فرهنگی و بخش ویژه اعم از دیپلماسی، کارشناس برتر و ترویج کالای ایرانی از برنامه‌های نخستین جشنواره روابط عمومی‌های برتر استان مازندران نام برد.


ما نیز در پایان امیدواریم که برگزاری جشنواره روابط عمومی‌های برتر استان مازندران، با دستاوردهای بزرگی همراه باشد و به جای معرفی مسوولان برتر روابط عمومی به عرصه‌ای برای شناسایی روابط عمومی‌های مسوول‌تر در برابر افکار عمومی و رسانه‌ها بدل شود.
 

منبع: خبرشمال