شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)– وبلاگ ها که یک دهه پیش رو به افول گذاشته بودند، در سال 2015، زنده و سالم به عنوان یک صدای قدرتمند در جهت تغییر سیاست ها، حقوق بشر و انتخاب شیوه زندگی در سراسر جهان مطرح شدند.
در برخی از نقاط جهان، آن ها تنها وسیله برای بیان و نشان دادن موضوعات ممنوعه هستند، که اغلب با عواقب وخیم و یا حتی مرگبار برای نویسندگان همراه می باشد.
وبلاگ نویسی در سال های اخیر به یک پدیده گسترده در کشور فقیر بنگلادش تبدیل شده است. برخی از این وبلاگ نویسان، دهها هزار نفر فالوور (دنبال کننده) جذب نموده اند، و به مسائلی می پردازند که از دیدگاه آنان جایی برای مطرح شدن در رسانه های اصلی ندارند.
Arif Jebtik، یکی از وبلاگ نوسان برتر، که خودش نیز بخاطر نوشته هایش بوسیله شبه نظامیان تندرو تهدید شده است، می گوید: “وبلاگ نویسان، بزرگ ترین چالش برای نیروهای شیطانی در این کشور محسوب می شوند. به خاطر بیان صریح حقیقت بدون هیچ گونه تردیدی، وبلاگ نویسان به اهداف این انسان های بد تبدیل شده اند”.
Imran H. Sarker، رئیس Bangladesh Online Activists’ Network (BOAN)، می گوید: ” برای این وبلاگ نویسان، رسیدن به یک اجتماع بزرگ عمومی با مسائل حساسی مانند سیاست، مذهب و حقوق بشر بر روی اینترنت، نسبت به رسانه های ملی که گاهی اوقات از سانسور استفاده نموده و تمایل به اجتناب از تمرکز بر این موضوعات دارند، ساده تر است”.
تصویر از طریق Pixabay
وبلاگ نویسان – با توانایی دستیابی به مخاطبان گسترده آن هم بدون سانسور – خاری در چشم رژیم های دیکتاتوری در هر جایی در سراسر جهان هستند. یکی از مشهورترین این افراد رائف بدوی (Raif Badawi) اهل عربستان سعودی می باشد.
این مدافع صریح آزادی بیان در سال 2012 به اتهام “توهین” در نوشته هایش دستگیر، و به 10 سال زندان و تحمل 1000 ضربه شلاق محکوم شده بود، که موجب ایجاد خشم جامعه بین الملل نسبت به این اقدام شد.
او اولین 50 ضربه شلاق خود را در ژانویه دریافت نمود، و پس از آن اجرای مابقی حکم شلاقش به طور مداوم به تعویق افتاده است.
Eman al-Nafjan، نویسنده وبلاگ “Saudiwoman’s Weblog” از سال 2008 تاکنون، می گوید: وبلاگ نویسی در این کشور “زیاد محبوب نیست … زیرا ما را دچار مشکلات بسیاری می کند” (http://saudiwoman.me/).
در اتیوپی، شش وبلاگ نویس وب سایت Zone 9 http://zone9ethio.blogspot.com در آوریل سال 2014 دستگیر و متهم به تروریسم شدند. دو نفر از آن ها در ماه جولای آزاد شدند و چهار نفر دیگر نیز در ماه اکتبر از اتهامات وارده تبرئه شدند.
در سراسر جهان، فضای وبلاگ‌نویسی در سال 2015، با حدود 76 میلیون سایت در وردپرس (WordPress) و 360 میلیون در تامبلر (Tumblr)، پر جنب و جوش باقی مانده است.
در غرب، وبلاگ های سبک زندگی در همه مسائل از مد گرفته تا مواد غذایی و تا سفر، در سال 2015 به رشد محبوبیت خود ادامه داده اند، حتی وبلاگ های سیاسی زمین بازی را به سایت های رسانه های اجتماعی مانند فیس بوک و توییتر واگذار کرده اند.
نگاهی به مورد Sarah Dawalibi ، یک مسافر پرشور که در سال 2009 برای آن که دوستان و خانواده اش را در فرانسه به سرعت در جریان ماجراجویی های خود در سراسر جهان قرار دهد، تصمیم به راه اندازی یک وبلاگ گرفت. شش سال بعد وبلاگ او با نام “Le Blog de Sarah” www.leblogdesarah.com به یک مرجع واقعی بسیار با ارزش، با حدود 30000 نفر خواننده در هر ماه در این کشور تبدیل شد.
Dawalibi می گوید: “مردم در خواندن یک وبلاگ نسبت به یک مجله جهانگردی (مسافرتی) اعتماد به نفس بیشتری دارند”. “بسیاری از خوانندگان از وبلاگ نویسان، کمک و مشاوره می خواهند. آن ها احساس می کنند که شما را می شناسند، چون زمانی که شما بلاگ می نویسید، شخصیت خودتان را نیز مقداری نشان می دهید”.
بلاگ ها – شکل کوتاه شده وب لاگ ها – در سال 1999 با سایت بلاگر (Blogger) پدیدار شد، و برای اولین بار به افراد اجازه داد تا به ایجاد یک وب سایت، آن هم بدون دانستن کدهای برنامه نویسی بپردازند. در اواسط دهه 2000، (قبل از ظهور فیس بوک و توییتر به ترتیب در سال های 2004 و 2006)، وبلاگ ها تبدیل به مرکز مباحثات در وب شده بودند.
Antoinette Pole، استاد دانشگاه Montclair State در نیوجرسی و متخصص وبلاگ های سیاسی، می گوید: “با افزایش مشترکین فیس بوک و توییتر، اهمیت و برتری وبلاگ ها رو به کاهش گذاشته است، چون تعداد کاربران پلت فرم های رسانه ای اجتماعی در حال افزایش یافتن است”.
“در حال حاضر، بحث ها و مناظر های بسیار بیشتری از طریق فیس بوک یا توییتر رخ می دهد. در حالی که وبلاگ ها هنوز هم وجود دارند، به نظر می رسد محبوبیت آن ها در طی 3-4 سال گذشته کاهش یافته است. گفته می شود، سودمندی آن ها در توانایی‌شان برای ارائه عمق بیشتر، تقریبا شبیه به یک وب سایت می باشد. و هنوز هم برخی از ژانرهای وبلاگ ها محبوب باقی مانده اند. “
در دنیای مد، وبلاگ نویسانی مانند Chiara Ferragni (www.theblondesalad.com) و یا Linda Tol (www.lindatol.com)، تأثیرگذاری و نفوذی به اندازه مجلات مد یافته اند، و بسیار محبوب شده اند به طوری که آن ها حتی خود مجموعه های خود را نیز راه اندازی کرده اند.
بسیاری از رسانه های سنتی، از جمله خبرگزاری فرانسه (AFP)، نیز وارد فضای وبلاگ‌نویسی شده است، و به خبرنگاران و نویسندگان خود فرصت می دهد که برداشت های شخصی تر خود را از مسائلی که بر روی آن ها کار می کنند، بنویسند.
Maud Newton، که در سال 2002 یکی از اولین وبلاگ های ادبی را راه اندازی نمود، می گوید: “من وبلاگ نویسی را در سال 2002 و روی یک شوخی آغاز کردم، با الهام از برخی از سایت های دیگر که قبلا آن ها را می خواندم و به خاطر آن که دوستانم هیچ گاه حاضر نبودند به علائق من (در مورد این که دوست داشتم همیشه درباره کتاب ها و سیاست صحبت کنم) توجه کنند” (http://maudnewton.com).
“من از این که وبلاگم تنها در مدت یک یا دو سال، در نشریاتی مانند New York Magazine ، New York Times Book Review ، Evening Standard ، The New Yorker ، و غیره، نام برده شد و به آن استناد شد، شگفت زده شدم.
“در طول سال ها، وبلاگ من منجر به آن شد که من برای بسیاری از روزنامه ها، مجلات، وب سایت ها، و هیبریدی از این ها بنویسم. در نهایت من یک مقاله نویس در مجله New York Times Magazine شدم.”
دوام آوردن در شلوغی و ازدحام وبلاگ ها – چون هر کسی می تواند وبلاگ خود را ایجاد کند، بنابراین هزاران وبلاگ در هر روز ایجاد می شود- بستگی به ژانر آن دارد.
Pole، می گوید: “اگر شما یک وبلاگ نویس در زمینه های مواد غذایی، مد، و یا سفر هستید، پس تصاویر در وبلاگ شما بسیار مهم هستند”. “این یک مسئله مهم و حیاتی برای وبلاگ هایی از این خانواده می باشد.”
“در مقابل، اگر شما در حال بحث در مورد ورزش یا سیاست و یا حتی ادبیات هستید، تصاویر احتمالا خیلی برای وبلاگ شما اهمیت نخواهند داشت، بنابراین نوشته های شما از اهمیت بسیار بیشتری برخوردار خواهند بود”.
منبع: AFP
منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)
برگردان: گروه ترجمه شارا
|
||||
