شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)– از جمله ویژگی‌های روابط عمومی ناکارآمد، طراحی تشکیلاتی نامناسب و مدیریت غیرعلمی در آن است. اولین ضعف در این روابط عمومی‌ها قرار نگرفتن در جایگاه مناسب است. این‌گونه روابط عمومی‌ها معمولا در جایگاهی قرار می‌گیرند که زیر نظر مستقیم بالاترین مقام سازمانی است.
ضعف دوم به نام‌گذاری «روابط عمومی» مربوط می‌شود که اغلب آن را با پسوندهای مختلفی به‌کار می‌رود که از جمله آن‌ها می‌توان به «روابط عمومی و ارشاد، روابط عمومی و حوزه وزارتی» و غیره اشاره کرد. در حالی که در روابط عمومی کارآمد، افزون بر این‌که روابط عمومی زیر بالاترین مقام سازمان عمل می کند، با پسوند یا پیشوند خاصی نیز حوزه عمل خود را محدود نمی‌کند.
باید خاطر نشان ساخت، گرچه در حال حاضر در کشور ما، بالاترین سطح تشکیلاتی روابط عمومی در سطح اداره کل است، گرچه بعضی از مدیران روابط عمومی‌ها حکم مشاور رییس سازمان را نیز به‌عهده دارند ولی به نظر می‌رسد با توجه به اهمیت و نقش عمیق و گسترده روابط عمومی کارآمد، ضروری است این سطح به معاونت ارتقاء یابد. اما در خصوص مدیریت علمی در روابط عمومی، یکی از مسائل عمده روابط عمومی در کشور، سپردن مدیریت روابط عمومی به افرادی است که از شایستگی علمی برخوردار نیستند به‌طور معمول در انتصاب مدیران روابط عمومی، روابط بر ضوابط غلبه دارد و به عوامل دیگری چون داشتن قدرت بیان، اجتماعی بودن و … توجه بیشتری می‌شود.
بنابراین مدیر روابط عمومی ضمن داشتن تخصص و تبحر در شناخت افکار عمومی، علوم ارتباطات و روابط عمومی و آشنایی اجمالی با اصول علم مدیریت، می‌بایداز علوم اجتماعی همچون جامعه‌شناسی، روانشناسی، مردم شناسی و تاریخ معاصر ایران و جهان و پژوهشگری بهره برده باشد، در همین خصوص داشتن «آگاهی‌های روز» از ضرورت‌های اساسی برای مدیر روابط عمومی است.
همچنین مدیریت علمی در روابط عمومی کارآمد، باید که به جذب نیروی انسانی متخصص در علوم روابط عمومی و ارتباطات به عنوان یک اصل توجه کند.
اصل دیگر به‌کارگیری کارشناسان روابط عمومی در پست‌های تخصصی است.
اصل دیگر در مدیریت علمی، توجه به بهسازی تخصصی بر اساس نیازسنجی علمی، انتشارات نشریات موردی آموزشی و در صورت لزوم نشریه ادواری در این خصوص می‌تواند ضامن پویایی علمی کارکنان روابط عمومی باشد.
|
|||