✍️ محمدعلی چراغی
شبکه اطلاعرسانی روابطعمومی ایران (شارا) || اشاره– در سال های دههٔ چهل (سال های ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۳) استادی داشتیم به نام مبارک دکتر حسن صفوی، که روان شناسی و روانکاوی و روان شناسی اجتماعی تدریس می کرد و من هنگامی که دانشجوی سال اول بودم، به دو دلیل سر کلاس استاد صفوی حضور می یافتم:
یکی به دلیل علاقهی خودم به روان شناسی و دوم به دلیل شیوه ی تدریس و جاذبه درسی و اقتدار استاد.
درهرصورت، در یک جلسه بحثی پیش آمد که ایشان تعریفی از کارشناسان روابط عمومی عرضه داشت:
“کارشناسان روابطعمومی، جبهه ی مقدّم همگان اند در برابر ساخت قدرت.”
یعنی کارشناسان روابطعمومی، نمایندگان یا پیش قراولان مردم، در برابر ساختار قدرت یا حکومت اند.
یعنی باید مدافع حقوق مردم در برابر حکومت باشند.
امّا، آنچه دانش روابطعمومی می آموزد یا القا می کند، حفظ تعادل میان حقوق مردم و حقوق حکومت است. تصور کنید که همه سازمان ها دولتی یا حکومتی هستند و همه ی آنها نهادی با عنوان روابطعمومی دارند. کارشناسان روابطعمومی در این نهاد چه باید کنند یا چه گونه باید عمل کنند؟
طبعاّ روابطعمومی اگر شفافیت و روراستی را در برابر مخاطبان (public ) پیش بگیرد، هم حقوق آنان را رعایت کرده و هم منافع سازمان را مرعی داشته است.
اگر سازمان، یک سازمان تجاری و انتفاعی خصوصی یا دولتی باشد، بازهم روش شفافیت روابطعمومی آن سازمان یا مؤسسه، در قبال مخاطبان یا مشتریان یا مشترکان، به سود هردو سو است.
خوانده ایم که تکنیسینهای ناراضی یک مؤسسهی تولید کنندهی دارو، موادّ مشکوک وارد یک دارو کردند. پس از تولید و بستهبندی و وارد بازار شدن دارو، مدیریت مؤسسه به تقلّب و خرابکاری تکنیسینها پی برد. نهاد روابطعمومی به اطلاع رسانی موضوع و رسانه ای کردن آن و اقدام به جمع آوری داروی مشکوک، پافشاری کرد. هیآت مدیره شرکت نپذیرفت به این بهانه که اگر به مردم اطلاع دهیم، ارزش سهام ما در بورس کاهش می یابد.
روابطعمومی استدلال کرد که برعکس اگر ما تقلّبی بودن دارو را به آگاهی مردم نرسانیم و پس از آن آگاه شوند ( مثلاً توسط همان تکنیسین های کارحانه) مردم بشدّت به مؤسسه بدبین می شوند و طبعاً ارزش سهام آن بشدّت سقوط خواهد کرد و چه بسا ورشکسته شود.
پافشاری روابطعمومی مبنی بر شفافیت با مردم، و متقاعد شدن هیآت مدیره با اکراه، ( کُرهاً طوعاً) نتیجه ای بسیار مطلوب و مثبت داد و آن ترقّی ارزش سهام شرکت بود.
در پایان، تحلیل بنده از پدیده یا مقوله ی روابطعمومی این است:
روابطعمومی یک مثلث است:
▪ فلسفه ( مدیریت)
▪ هنر ( مردم داری)
▪ فنون ( تکنیک های ارتباطی: انتشارات، رسانه، تبلیغات، تبلیغات محیطی، سمعی بصری، آی.تی….)
دنباله دارد.
۵ امرداد ۱۴۰۴خورشیدی
با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:
انتهای پیام/
نظر بدهید