شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || در جهانی که هر روز پیچیده‌تر، چندصدایی‌تر و بی‌ثبات‌تر می‌شود، نهادهای اجتماعی بیش از هر زمان دیگری نیازمند بازتعریف موقعیت روابط‌عمومی هستند. نه به‌مثابه یک ابزار تبلیغاتی، بلکه به‌عنوان یک کنشگر فعال و مسئولیت پذیر در ساختن سرمایه اجتماعی است. در ایران امروز، منطقه ای که بحران اعتماد، شکاف اطلاعاتی، فشارهای اقتصادی، و آینده هراسی بر اقشار آسیب پذیر سایه افکنده است، صندوق های بازنشستگی به عنوان یکی از حساس ترین نهادهای اجتماعی، در موضوعات سنگین و نگاه های پرسشگر و بعضاً نومیدانه میلیون ها نفر از آنها بازنشسته شده‌اند.
در چنین شرایطی، روابط‌عمومی نه فقط یک بخش از ساختار سازمانی، بلکه به‌مثابه قلب تپنده‌ای گفت‌وگوی اجتماعی عمل می‌کند. نقشی که فراتر از وظایف سنتیِ اطلاع‌رسانی است، در حوزه‌هایی چون مدیریت افکار عمومی، میانجی‌گری در ارتباطات چندلایه، روایتگری و همراهی با افق‌های ذهنی بازنشستگان معنا می‌یابد.
روابط عمومی در صندوق‌های بازنشستگی کشوری، اگر بخواهند کارآمد باشند و باقی بمانند، باید از کلیشه‌های گذشته عبور کنند. دیگر دوران پیام‌های یک‌سویه، بیانیه‌های خشک، و ارتباطات فرمالیته گذشته است. بازنشستگان، به‌عنوان شهروندانی باتجربه، آگاه، چندرسانه‌ای، انتظارات بالاتر از شفافیت، شنیده‌شدن، همدلی، و پاسخگویی دارند. اینجاست که روابط‌عمومی باید از ابزارهای سنتی عبور کند و ورود به قلمروهای پیچیده‌تری چون «مذاکره اجتماعی»، «مدیریت امید» و «حفاظت از کرامت انسانی» را پیدا کند.
وظایف امروز روابط‌عمومی در چنین سازمان‌هایی، بسیار شبیه به سازمان‌های مردم‌نهاد در دنیاست. آنجا که پل میان مردم و نهادها ساخته می‌شود نه با سیمان قدرت، که با واژه‌هایی از جنس اعتماد، احترام و مشارکت. در این مسیر، باید بازنشستگان را نه تنها مخاطب، بلکه بازیگر اصلی روایت‌ها دانست. کسانی که نه تنها شایسته شنیده می شوند، که سزاوار در اصلاح و بهبود عملکرد صندوق ها مشارکت دارند.
افزون بر این، ابزارهای نوینی مانند هوش مصنوعی می‌توانند به یاری روابط عمومی‌ها بیایند. از تحلیل دقیق داده های رفتاری و نگارشی بازنشستگان، تا تولید شخصی سازی شده، پایش هوشمند رسانه های اجتماعی، و مدیریت بهینه پاسخگویی. به‌ویژه با حضور گسترده بازنشستگان در پیام‌رسانی‌هایی مانند تلگرام، واتساپ، و شبکه‌های اجتماعی بومی، روابط عمومی‌های لازم برای هر کانال، لحن و محتوای مناسب می‌شوند. هیچ پیام واحدی برای همه اثربخش نخواهد بود.
فناوری هرچقدر هم پیشرفته باشد، نمی‌تواند جای انسانی، شنیدن بی‌قضاوت، و دردهای اجتماعی را بپذیرد. در چنین نهادهایی، روابط‌عمومی باید «تاب‌آور» باشد، زیرا در مواجهه با بحران‌های اطلاعاتی، نارضایتی‌های مزمن و مطالبی قرار می‌گیرند که محل پاسخ فوری نیست. باید در عین حفظ کرامت سازمان، همدلانه با نارضایتی‌ها مورد استفاده قرار گیرد و به‌جای انکار، از آنها پلی به‌سوی اصلاح ساختاری زد.
روابط‌عمومی صندوق‌های بازنشستگی را موفق می‌سازند، تلفیق هوش انسانی و تکنولوژیک، احترام به کرامت بازنشستگان، سرمایه‌گذاری اجتماعی، و ایفای نقش‌آفرینی و مردم‌محور در سازمان است. شاید این راه ساده نباشد، اما بی‌شک تنها راه اخلاقی، انسانی و انسانی را برای پیش‌برد مأموریت‌های چنین نهادهای اجتماعی در عصر بحرانی ماست
#روابط_عمومی_در_متن
#سال_هوش_مصنوعی
انتهای پیام/