شبکه اطلاع‌رسانی روابط عمومی ایران (شارا) || امروزه یکی از مهم‌ترین و حساس‌ترین وظایف روابط عمومی‌ها در بعد برون‌سازمانی، برقراری ارتباط صحیح، اندیشمندانه و حرفه‌ای با رسانه‌های جمعی است. روابط عمومی‌ها برای رساندن پیام‌های سازمانی خود به عموم مردم و افکار عمومی، جلب مشارکت و همکاری آنان برای اجرای موفق‌تر برنامه‌های سازمانی، و همچنین کسب مشروعیت سازمانی، نیازمند همکاری با رسانه‌ها هستند.
رسانه‌ها نیز برای تولید و انتشار مطالب خبری و تحلیلی خود در ارتباط با رویدادها و سوژه‌های خبری، نیازمند همکاری روابط عمومی‌ها هستند و به نوعی یکی از مهم‌ترین منابع خبری و اطلاعاتی‌شان، واحدهای روابط عمومی هستند. بنابراین، روابط عمومی‌ها و رسانه‌ها می‌توانند همسایگان دیوار به دیوار و دو حلقه از زنجیر نظام اطلاع‌رسانی قلمداد شوند که برای تحقق اهداف و ماموریت‌های سازمانی‌شان نیازمند همکاری، ارتباط و تعامل با یکدیگر هستند.
اما آنچه امروزه در این جریان و فرآیند ارتباطی در بسیاری از موارد بین روابط عمومی‌ها و رسانه‌ها مشاهده می‌شود، وجود چالش‌های مختلف ارتباطی است. این چالش‌ها شامل عدم همکاری لازم برای در دسترس قرار دادن اطلاعات و اخبار سازمانی به رسانه‌ها از سوی برخی روابط عمومی‌ها و از طرفی طرح انتقادات گاهاً تخریبی رسانه‌ها از سازمان‌ها است که گاهی با اغراض سیاسی و جناحی همراه می‌شود.
در این میان، وجود گلایه‌ها و انتظارات نامعقول از دو سوی این جریان ارتباطی، انتشار جوابیه‌ها و تکذیبیه‌ها، و حتی پیگیری‌های قضایی و شکایات حقوقی سازمان‌ها از رسانه‌ها، حکایت از وجود چالش‌های مختلف ارتباطی بین روابط عمومی‌ها و رسانه‌ها دارد.
بدون تردید، برای دستیابی به یک ارتباط موفق و مؤثر بین روابط عمومی‌ها و رسانه‌های جمعی می‌توان به راهکارهایی اشاره داشت که در آن اهداف، وظایف اصلی و رسالت‌های واقعی و محدودیت‌ها و حدود و ثغور وظایف متقابل رسانه‌ها و روابط عمومی‌ها مشخص و تشریح شده باشد و وظایف هرکدام در فرآیند ارتباط به روشنی تعریف و تبیین گردد.
در واقع، اگر این دو واحد ارتباطی به محدودیت‌ها، سطح وظایف و اختیارات و ظرفیت‌ها و توانایی‌های یکدیگر آگاهی کامل پیدا کنند، یکی از مهم‌ترین اسباب سوءتفاهمات بین آنان مرتفع خواهد شد. به عنوان مثال، آشنایی و آگاهی دست‌اندرکاران روابط عمومی‌ها به محدودیت‌های کار رسانه‌ها در انعکاس کلیه اخبار و گزارش‌های رسیده از سوی روابط عمومی‌ها و آگاهی از عارضه ملی فقدان جایگاه مناسب و میزان اختیار عمل روابط عمومی‌ها در دستگاه‌ها و سازمان‌ها، می‌تواند برای هرکدام از طرفین این شناخت و درایت را حاصل کند که از یکدیگر انتظارات نامعقول و خارج از توان و اختیارشان نداشته باشند.
از سوی دیگر، با توجه به اینکه هنوز چارچوب و شیوه عمل و اجرای روشنی برای نحوه ارتباط روابط عمومی‌ها با رسانه‌های جمعی تعریف و تبیین نشده است و دستورالعمل‌ها و آیین‌نامه‌ای جامع و کامل برای این منظور تهیه و تدوین نشده است، می‌توان گفت این نقص سرمنشاء بسیاری از سوءتفاهمات، تعارض‌ها و روابط تیره بین روابط عمومی‌ها و رسانه‌های جمعی است.
ارتباط و تعامل درست و حرفه‌ای بین سازمان‌ها و رسانه‌ها از ویژگی‌های کاری است که روابط عمومی‌ها در سازمان‌ها باید با هنرها و شیوه‌های درست ارتباطی آن آشنا بوده و بتوانند از ظرفیت‌های بی‌شمار اطلاع‌رسانی رسانه‌ها در تحقق این مهم بهره لازم و وافی را ببرند.
انتهای پیام/