روابط عمومی؛ صدای سازمان، صداقت با جامعه

شهریار صابری مدیر اداره کل روابط عمومی بانک توسعه صادرات ایران

شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی‌ ایران (شارا) || در عصر ارتباطات که سرعت انتقال پیام‌ها به اندازه‌ی چشم بر هم زدنی است؛ اهمیت روابط عمومی بیش از هر زمان دیگری تجلی یافته و دیگر نمی‌توان نقش این واحد کلیدی را تنها در چارچوب تبلیغات یا اطلاع‌رسانی‌های مقطعی خلاصه کرد.

امروزه روابط‌ عمومی، روح زنده‌ هر سازمان است؛ صدایی که باید رسالت خود را در شفاف‌سازی، اعتمادسازی و حفظ ارتباط مؤثر با جامعه به درستی ایفا کند.

روابط عمومی، نماینده‌ سازمان در مواجهه با افکار عمومی است. هر پیامی که از دل سازمان به بیرون منتقل می‌شود، بازتابی از ارزش‌ها، باورها و سیاست‌های آن سازمان است. از این رو، روابط عمومی تنها به بیان دستاوردها و موفقیت‌ها نمی‌پردازد، بلکه مسئولیت خطیری در پذیرش مسئولیت‌ها، پاسخگویی به انتقادات و ارائه‌ تصویر واقعی از سازمان بر عهده دارد.

در این مسیر، صداقت مهم‌ترین اصل و ستون فقرات فعالیت‌های روابط عمومی است. در جهانی که اطلاعات به راحتی قابل دسترسی است و مخاطبان هوشیارانه اخبار را تحلیل می‌کنند، هیچ چیز به اندازه‌ی شفافیت و صداقت در جلب اعتماد جامعه مؤثر نیست. سازمان‌هایی که صداقت را سرلوحه‌ ارتباطات خود قرار می‌دهند، نه تنها اعتبار و محبوبیت بیشتری در میان مردم کسب می‌کنند، بلکه در لحظات بحران نیز می‌توانند روی حمایت جامعه حساب کنند.

روابط عمومی باید هم صدای سازمان باشد و هم گوش شنوای جامعه. این دو نقش به ظاهر متضاد اما در حقیقت مکمل یکدیگرند. گوش دادن به نیازها، دغدغه‌ها و انتظارات جامعه به روابط عمومی این امکان را می‌دهد که پیام‌های خود را دقیق‌تر، مسئولانه‌تر و اثربخش‌تر تنظیم کند. در مقابل، سخن گفتن از سوی سازمان، زمانی معتبر و پذیرفتنی خواهد بود که بر پایه‌ واقعیت‌ها و با نیتی صادقانه انجام شود.

فراموش نکنیم که روابط عمومی صرفاً هنر زیباسازی واقعیت نیست؛ بلکه هنر مدیریت درست واقعیت‌ها و انعکاس صادقانه‌ آنهاست. هر پیامی که بدون صداقت مخابره شود، دیر یا زود اعتماد مخاطبان را از بین خواهد برد. اما سازمانی که در سخت‌ترین شرایط نیز شجاعتِ گفتن حقیقت را داشته باشد، حتی از دل بحران‌ها نیز سربلند بیرون خواهد آمد.

در نهایت، روابط عمومی مسئول ساختن پلی پایدار میان سازمان و جامعه است؛ پلی که بر ستون‌های صداقت، احترام و شفافیت بنا می‌شود. این پلی است که تنها در سایه‌ی اعتماد دوطرفه استحکام می‌یابد و می‌تواند سازمان را به سوی آینده‌ای روشن و پایدار هدایت کند.

انتهای پیام/