شبکه اطلاعرسانی روابطعمومی ایران (شارا) || این لحظهای است که رهبران PBS و NPR همیشه از آن هراس داشتند، اما تا کنون با آن روبرو نشده بودند.
سنای آمریکا در آستانه رأیگیری بر روی یک لایحه «کاهش بودجه» است که بودجه دو سال آینده ایستگاههای تلویزیونی و رادیویی عمومی سراسر آمریکا را حذف خواهد کرد.
این لایحه دیشب با نتیجه ۵۱ به ۵۰ تصویب شد که رأی شکستن تساوی را معاون رئیسجمهور، جِیدی ونس، داد. انتظار میرود رأی نهایی همین امشب گرفته شود.
البته هنوز نهایی نشده است. برخی سناتورها مانند سوزان کالینز ممکن است پیشنهاداتی برای نجات بخشی از بودجه رسانههای عمومی مطرح کنند. یک مقام رسانهای عمومی به من گفت: «ما تا آخرین رأیگیری، تماسها و پیامکها را ادامه خواهیم داد.»
اما به نظر میرسد تلاشهای رئیسجمهور ترامپ برای حذف کامل بودجه PBS و NPR پیروز شود.
تأثیر این کاهش بودجه چه خواهد بود؟
با گذشت زمان، برخی ایستگاههای محلی ممکن است مجبور به خاموشی شوند و ایستگاههای دیگر ممکن است برنامههای کمتری پخش کنند. منابع کمتری برای گزارش خبری و برنامههای آموزشی در اختیار خواهند داشت. اما به دلیل پیچیدگی سیستم رسانههای عمومی، پیشبینی دقیق تأثیرات دشوار است.
مرکز سیستم، شرکت «شرکت پخش عمومی» (CPB) است که ترامپ بارها هدف گرفته است. در صورت اجرایی شدن کاهش بودجه، پول CPB از اکتبر شروع به کاهش میکند و ایستگاهها در پاییز با کسری بودجه مواجه خواهند شد. برخی مدیران ایستگاهها برنامههایی برای تعدیل نیرو و کاهش هزینهها دارند.
آیا کمکهای مردمی جایگزین این کمبودها میشود؟
تا حدودی بله و تا حدودی خیر. «تماشاگران و شنوندگان» نقشی حیاتی دارند، اما بودجه فدرال همیشه پایه اصلی سیستم رسانههای عمومی بوده است.
ایستگاههای بزرگتر در مناطق شهری قادر خواهند بود سریعتر کسری بودجه را جبران کنند و در صورت تصویب لایحه، برخی از آنها فوراً کمپینهای جمعآوری کمک مالی راهاندازی خواهند کرد.
اما ایستگاههای کوچکتر، به ویژه در مناطق دورافتاده، بیشتر به بودجه دولتی وابستهاند؛ بدون آن، برخی از این ایستگاهها خاموش خواهند شد، به خصوص در مناطق روستایی و کمدرآمد. مثلاً «Smoky Hills PBS» در کانزاس روستایی، اعلام کرده که کاهش ناگهانی بودجه برایشان «فاجعهبار» خواهد بود.
اثر دومینو چیست؟
اینجاست که قضیه جالب و البته استرسزا میشود. منابع مالی از CPB به مناطق محلی میرود و سپس از طریق حق عضویت ایستگاهها به نهادهای ملی باز میگردد. بنابراین برنامههایی مثل «All Things Considered» حذف نمیشوند، اما به دلیل کاهش کلی بودجه، تحت تأثیر قرار خواهند گرفت. تولیدکنندگان مستقل نیز با کمبود منابع مواجه خواهند شد. به علاوه، طبق گزارش واشنگتن پست، هنرمندان موسیقی نیز ممکن است متضرر شوند، چرا که بودجه CPB معمولاً هزینههای مجوز موسیقی ایستگاههای رادیویی عمومی را پوشش میدهد.
NPR به شنوندگان خود هشدار داده که «حذف بودجه فدرال منجر به کاهش برنامهها، کاهش گزارشگری خبری بهویژه در سطح محلی و در نهایت از دست رفتن ایستگاههای رادیویی عمومی، بهخصوص در جوامع روستایی و آسیبپذیر اقتصادی خواهد شد.»
دلایل موافق و مخالف
جمهوریخواهان معتقدند پوشش خبری که با پول مالیاتدهندگان تولید میشود، جانبدارانه است و این سیستم در عصر استریمینگ منسوخ شده است. دموکراتها اما آن را ضروری میدانند. آنا م. گومز، تنها عضو دموکرات کمیسیون فدرال ارتباطات (FCC)، میگوید که این کاهش بخشی از کارزار گسترده ترامپ علیه رسانههاست و «این موضوع درباره صرفهجویی در هزینهها نیست بلکه درباره خاموش کردن خبرنگارانی است که بدون ترس و تعصب اخبار را گزارش میکنند.»
هیئت تحریریه نیویورک تایمز نیز در مقالهای با عنوان «رسانههای عمومی میتوانند ناجی باشند. تضعیف آن به همه آسیب میزند.» از این اقدام انتقاد کرده است.
مبارزه بعدی
این کاهش بودجه پایان راه برای CPB نیست. کنگره در حال بررسی بودجه سال مالی ۲۰۲۶ است و برخی طرفداران رسانههای عمومی امیدوارند که بودجه ایستگاههای محلی از طریق مصالحهای سیاسی بازگردانده شود. رئیس PBS، پائولا کرگر، گفته است: «ما تلاش خواهیم کرد بخشی از بودجه را به فرآیند بودجهبندی بازگردانیم، اگرچه میدانیم این مبارزه بسیار دشوار خواهد بود.»
تاریخچه
در سال ۱۹۶۷، کنگره آمریکا اعلام کرد که تلویزیون و رادیو غیرتجاری برای «اهداف آموزشی، فرهنگی و آموزشی» در منافع عمومی است. امروز اما این سیستم و باور پشت آن در معرض تهدید جدی قرار گرفتهاند.
شبکه پیبیاس (به انگلیسی: مخفف Public Broadcasting Service) (سرویس پخش عمومی) یکی از بزرگترین شبکههای رادیویی و تلویزیونی آمریکایی است. این شبکه در سال ۱۹۷۰ ایجاد شد.
از برنامههای پرطرفدار آن ساعت خبری با جیم لهرر و آستین سیتی لیمیتز را میتوان نام برد.
رادیو عمومی ملی مشهور به انپیآر (به انگلیسی: National Public Radio)، یک سازمان رسانهای ناسودبر آمریکایی است که از طریق بودجه عمومی و حمایتهای خصوصی اداره میشود. انپیآر به عنوان یک سندیکای ملی برنامههای خود را از ۹۰۰ فرستنده رادیویی در خاک ایالات متحده آمریکا پخش میکند.
ان پی آر در سال ۱۹۷۱ تأسیس شد و در تمام شهرهای بزرگ آمریکا، فرستنده ۲۴ ساعته دارد و برنامههای خبری و فرهنگی تولید و پخش میکند. (ویکیپدیا)
نویسنده: کیتی اویان
۱۵ ژوئیه ۲۰۲۵
با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:
انتهای پیام/
نظر بدهید