شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)– کمتر ازچهل روز تا برگزاری سی ودومین جشنواره بین المللی فیلم فجر به عنوان بزرگترین رویداد فرهنگی وهنری جمهوری اسلامی باقی مانده است ، جشنواریی که در سال 1361با هدف ایجاد رقابت سازنده میان فیلم سازان برای تولید آثار ارزشمند،نمایش آخرین دستاوردهای سینمای ایران ومعرفی فیلم سازان توانا وخوش قریحه در گونه های متنوع پایه گذاری شد و تاریخ پر فراز و نشیبی را پشت سرگذاشت بطوری که مرور فیلم های جشنواره در طول سه دهه گذشته گویاترین سند برای شناخت فضای حاکم بر کشور درحوزه های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است. از آن سال تاکنون خانواده بزرگ سینمای کشوردر ماههای منتهی به جشنوار در یک مارتون نفس گیر شبانه روزتلاش می کنند تا با عبور از موانع متعدد فیلم ها رابه جشنواره برسانند وچراغ آن را روشن نگاه دارند. از سوی دیگر متولیان وبرگزار کنندگان جشنواره نیز اهتمام دارند هر سال باشکوهترو پر بارتر از سال گذشته آن را به شایستگی برگزار نمایند .درآستانه برگزاری جشنواره فیلم فجر وبا توجه به تحولات به وجود آمده درفضای سیاسی کشور و به ویژه در حوزه سینمایی نکات زیرخطاب به فعالان این عرصه و همینطور متولیان ودلسوزان جامعه بیان می شود:
منتقدان و اصحاب رسانه
با افتتاح جشنواره و نمایش فیلم ها فعالیت خبرنگاران ومنتقدان سینمایی به اوج میرسد،از اطلاع رسانی در باره فیلم ها گرفته تا پرداختن به زوایای آشکار و پنهان آثار . فعالیت منتقدان و اصحاب رسانه برای فیلم سازان بسیارمهم، روحیه بخش و امیدآفرین است وبا همراهی آنان اهداف فیلم سازان تحقق می یابد. در طول سال های گذشته برخی از این همکاران خواسته یا ناخواسته تحت تاثیرافکار و گرایشات سیاسی با راه انداختن موجی باعث شدند برخی از فیلم ها وفیلم سازان به محاق رفتن و با انگاره سازی چالش هایی برای جامعه سینمایی به وجود آورند و ذهنیتی خلاف واقع از فیلم سازان که به تعبیر رهبر معظم انقلاب کلید پیشرفت جامعه در دست آنان است، در سطح جامعه بپرورانند. اطلاع رسانی و نقد وتحلیل آثار جشنواره به صورت منصفانه وحرفه ایی انتظاری است که مخاطبان و سینما دوستان از این قشردارند،اما موج راه انداختن و برخورد غیر اخلاقی با آثاروبرجسته سازی بعضی از موضوعات حساسیت برانگیزدور از انتظارست و ثمره ای جز دلزدگی تماشاگران وریزش مخاطب وتضعیف سینمای ملی در برندارد. کافی است به فهرست برخی از فیلم هایی که در جشنواره های سال های گذشته به نمایش درآمدند وسپس توقیف شدند نگاهی بیندازیم تا بیابیم سهم برخی از اصحاب رسانه در فضاسازی وتحریک افکار ونهایتاً توقیف این فیلم ها به چه میزان بوده است. فراموش نکنیم همه ما اعم از دست اندرکاران سینما و جامعه مطبوعاتی همه در یک کشتی قرارداریم وعملکرد هوشمندانه مان پیشرفت وتوسعه ایران اسلامی را به همراه دارد.
برگزار کنندگان جشنواره
متولیان،برنامه ریزان وسیاستگذاران جشنواره به یاد داشته باشند جشنواره به مناسبت سالروز پیروز انقلاب اسلامی در دهه مبارک فجرسالروز استقلال ایران وروزهای جشن ملی برگزارمی شود وبا گذشت سی و پنج سال بسیاری از تما شاگران ونسل امروز نیاز دارند از حوادث ورویدادهای آن سال ها بیشتر بدانند .این فرصت گرانبها اکنون دراختیار آنان است تا انبوه مخاطبان را غنیمت شمارند وبا تولید کلیپ وتیزرهای مناسب به رسالت فرهنگی شان مضاعف عمل نمایند.
برگزاری جشنواره درخور شان سینمای بزرگ ایران آن هم به دور از تجملات وتشریفات کاذب و انتخاب فیلم های برترتوسط هیئت داوری برابر معیارها وشاخص های هنری می تواند انگیزه فیلم سازان را تقویت کند ونیز الگوی برای سایر جشنواره ها باشد وبیش از گذشته سینمای ایران را در عرصه پر رقابت بین المللی مطرح نماید.
مسئولین و متولیان جامعه
سینما آینه جامعه است و فیلم ها انعکاسی از انبوه موضوعات ریز و درشتی است که درلایه های آشکار و پنهان جامعه می گذرد . تلخی وشیرینی و زشتی وزیبایی فیلم ها بازتابی ازمحیط وفضایی است که اطراف ما را فرا گرفته و به دلیل گرفتاری درامور روزمره فرصت نداشته ایم تا به این موضوعات بیندیشیم و نگاهی داشته باشیم. امروز سینما به عنوان یک رسانه جمعی کارکردی فراترازابزار سرگرم سازی را دنبال می کند.چرا که فیلم سازان به ویژه آنان که صاحب سبک اند برای برقراری ارتباط با مخاطبان وانتقال پیام به جامعه پس از مطالعه وپژوهش بسیار وآگاهی از نظرات کارشناسان حوزه های اجتماعی ، فرهنگی و حتی انتظامی وبا نگاهی به آمارها وهمینطور پیش بینی آینده اقدام به تهیه فیلم نامه وساخت آن می کنند. بنابراین به مسئولین ومتولیان جامعه دربخش های قانون گذاری،اجرایی و قضایی توصیه می شود با رویکردی شناختی به تماشای فیلم های جشنواره بپردازند وبه بخشی ازحقایق که درآثار مطرح می شود توجه نمایند. معضلات وچالش هایی که در فیلم ها با بیان سینمایی عرضه می شود همه معلول پیامدهای سیاست ها، برنامه ها،تدابیر وعملکردهاست وبه جرات می توان گفت فیلمساز مقصر نیست و بهتر است به جای پاک کردن صورت مسئله راهی برای رفع آن یافت چرا که آینه شکستن خطاست .امروز بیش از گذشته ضرورت دارد متولیان جامعه در کنار انواع بولتن های خبری محرمانه ونظرات کارشناسان دستگاهها که دریافت می کنند ایام برگزاری جشنواره را فرصتی مغتنم شمرده وبه تماشای فیلم ها بنشینند وحقایق جامعه وآینده پیش رو را خود نظاره گر باشند.
|
||||
