شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)–|| قیام امام حسین (ع) در سال 61 هجری به کمال رسید و اتفاقی تاریخی را رقم زد. حادثه ای که تا کنون و بعداز گذشت حدود 1400 سال از آن هر کسی از زاویه نگاه و دید خویش بدان پرداخته و جنبه های مختلف آن را مورد واکاوی علمی، اعتقادی و اجتماعی قرار داده تا بتواند گوشه ای از اثرات، نتایج و شگفتی این حرکت فراگیر و جهان پیما را تحلیل و تفسیر نموده تا بدان سان که اندیشه های نوین و تازه رشد یافته نیز بر چگونگی و چرایی تحقق این قیام آگاه شده و جنبه های دیگر آن را دست خوش بررسی های مکتبی، فلسفی، اعتقادی و اجتماعی قرار می دهند.
اما نکته قابل تأکید بر این قیام ماندگاری آن با گذشت قرن های متمادی از آن بشکلی شفاف و روشن بوده که هر فرد صاحب نظری را به واکنش در خصوص جنبه های گوناگون آن واداشته و لایه های پنهانی از این واقعه تاریخی را کنکاش کرده و به منصه ظهور گذاشته و این امر میسر نمی شد مگر با قدرت نهان “ارتباطات” که توانسته بشکلی پویا و برجسته نمای واقعی از این اتفاق تاریخی را برای حاضران در قرن ها بعد از آن به تصویر بکشاند.
حال آنکه شکل‌گیری این “ارتباطات” چگونه بوده و زبان به زبان، سینه به سینه و گاه قلم به قلم منتقل و محقق شده چیز چندان ناشناخته ای نیست اما اینک یک حادثه بتواند قرن ها پس از آن بسیار روشن تفسیر و تحلیل گردد و تمامی جوانب آن مطرح و مورد ارزیابی قرار گیرد و از آن نتایج قابل تأملی جدیدی نیز حاصل گردد فقط می تواند به درستی و کارآمدی ابزاری بنام “ارتباطات”، قدرت آن از جنبه انتقالات و نگهداشت مطلوب اثر آن را مورد توجه قرار داد.
“ارتباطات” در این رویداد به وقوع پیوسته چنان نقش بسزا و چشم گیری را ایفا کرده که هر فردی معتقد و غیر از آن بر باورهای دینی را متقاعد ساخته بر این امر تفکر داشته و موجبات شکل گیری یک مکتب فکری در خصوص آن را فراهم آورده و هر روز با بهره مندی از همین توان ارتباطی آن را مورد بررسی قرار داده و اگر بر آنچه در حال رخ دادن است تمرکز کنیم در می یابیم که افراد چنان در این باب نظریه پردازی می نمایند که گویی خود در آن معرکه حضور داشته و تحلیل های جز به جز را ارائه داده و بر دفاع از آن نظریه ها تأکید و اصرار نیز دارند.
حال بایست با نگرش بر این قیام و چگونگی انتقال جنبه های گوناگون آن از طریق “ارتباطات” برای سالیان متمادی و دور از نظر با اجتماعی رشد یافته و صاحب تکنولوژی مدرن دریابیم که ابزار “ارتباطات” می تواند به تنهایی اثراتی بر جامعه ی فکری، نظری پرداز و اندیشه مدار بگذارد که اگر واژه ی بی مثال را برای آن بکار برد اما واژه یشایسته ی کم نظیر را بتوان بر وصف آن بیان داشت و یکبار دیگر ظرفیت درونی، گستره پنهان و قدرت نفوذپذیری این عرصه را به یاد آورده و بر آن صحه گذاشته چرا که اثرات و نتایج جاری شدن یک قیام را بر مدار ارتباطات شاهد هستیم، که این امر بر محور قرن ها گذر کرده و حتی با تفاسیری کامل تر،جامع تر و البته فراگیر تر از همیشه امروزه در جهانی با تفکرات و باورهای مدرنیته نیز در حال گسترش است.
|
||||
