شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || در گذشته، برای ارسال پیام‌ها در محیط کار از یک مجموعه ابزار خاص استفاده می‌کردیم و برای ارتباط با دوستان، خانواده یا همکاران بیرون از دفتر، از مجموعه‌ای دیگر از ابزارها بهره می‌بردیم. اما این روزها، این مرزها به طور فزاینده‌ای محو شده‌اند. امروزه اپلیکیشن‌های پیام‌رسان شخصی، مانند واتس‌اپ (WhatsApp)، تلگرام (Telegram) و سیگنال (Signal)، به سرعت وارد فضای کاری شده‌اند و به بخشی جدایی‌ناپذیر از تعاملات حرفه‌ای تبدیل شده‌اند.
در حقیقت، بسیاری از افراد اکنون از همین اپلیکیشن‌ها برای مکالمات کاری استفاده می‌کنند. این ابزارها به افراد اجازه می‌دهند تا ارتباطات سریعتر و آسان‌تری با همکاران و شرکا برقرار کنند. در عین حال، اپلیکیشن‌های پیام‌رسان امکاناتی مانند گروه‌های چندنفره و به اشتراک‌گذاری فایل‌ها را به خوبی فراهم می‌کنند که در پیشبرد سریعتر پروژه‌ها بسیار مفید است.
با این حال، این تغییر در نحوه ارتباطات، چالش‌هایی را نیز به همراه دارد. از یک سو، سرعت بالای پاسخ‌دهی و ارتباطات ممکن است موجب فشار و استرس شود و از سوی دیگر، مرزهای بین زندگی کاری و شخصی را از بین می‌برد. به‌طور خاص، زمانی که افراد در ساعات غیرکاری نیز درگیر مکالمات کاری می‌شوند، این ممکن است منجر به خستگی و کمبود تمرکز در زمان‌های استراحت شود.
اگرچه استفاده از اپلیکیشن‌های پیام‌رسان می‌تواند کارآمد باشد، اما نیاز به مدیریت دقیق و روشن از زمان و مکان استفاده از این ابزارها وجود دارد تا از آسیب‌های روانی و فشارهای شغلی جلوگیری شود. به‌ویژه برای مدیران و رهبران کسب‌وکار که باید تعادل میان این دو دنیا را حفظ کنند، اهمیت این مدیریت بیشتر از همیشه است.
در مجموع، تغییرات در نحوه ارتباطات دیجیتال در محیط کار باید با در نظر گرفتن سلامت روانی کارکنان، توازن زندگی کاری و نحوه مدیریت زمان به درستی هدایت شود تا از حداکثر بهره‌وری و رضایت شغلی بهره‌مند شویم.
نویسنده: پیلتا کلارک
تاریخ انتشار: 31 مارس 2025
منبع انگلیسی: Financial Times
منبع فارسی: شارا
انتهای پیام/