شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || کیتی پیچ روزنبرگ، دانشجوی سال اول دانشگاه کارولینای شمالی در اشویل، اخیراً متوجه شد که اسکرول کردن بیش از حد در تلفن همراه چه تاثیری بر روی او داشته است.
او تخمین می‌زند که روزانه حدود 9 ساعت را صرف استفاده از تلفن همراهش می‌کرده است. روزنبرگ می‌گوید که همیشه در حال استفاده از تلفن بود و نمی‌توانست تمرکز کند چرا که هر چند دقیقه مجبور به بیرون آوردن تلفن می‌شد.
این داستان‌ها آشنا به نظر می‌رسند، اما اکنون علم پشت این مشکل قابل مشاهده است، طبق گفته دکتر برنت نلسون (Brent Nelson)، روانپزشک و مدیر ارشد اطلاعات پزشکی در Newport Healthcare، که مراکز درمان سلامت روان برای نوجوانان در سراسر ایالات متحده را اداره می‌کند. نلسون توضیح می‌دهد که “تلفن‌های هوشمند تغییرات گسترده‌ای در تمام قسمت‌های مغز ایجاد می‌کنند.”
او به CBS News تصاویری از MRI مربوط به مطالعه‌ای در سال 2021 در کره جنوبی نشان داد که افزایش‌های بزرگی در فعالیت مغزی را در اثر اعتیاد به تلفن‌های هوشمند نشان می‌دهد. نلسون می‌گوید: “این تصاویر نشان می‌دهند که مغز در مقایسه با مغز غیر معتاد، وقتی از آن خواسته می‌شود که یک وظیفه نسبتاً ساده را انجام دهد، بسیار سخت‌تر کار می‌کند.”
در این مطالعه، تصاویر MRI از مغز کاربران معتاد به تلفن‌های هوشمند آن‌قدر پررنگ و فعال بودند که باعث می‌شدند آنها کمتر تمرکز کرده و بیشتر حواسشان پرت شود. این اثرات به‌طور غیررسمی به “پوسیدگی مغز” (brain rot) شناخته می‌شود.
نلسون توضیح می‌دهد که “برای مثال، در مدرسه، شما در کلاس نشسته‌اید و سعی می‌کنید تمرکز کنید. دانش‌آموزان بیشتر به اطراف نگاه می‌کنند و به آنچه معلم در حال تدریس است توجه نمی‌کنند.”
تحقیقات نوظهور نشان می‌دهد که این مشکلات حتی خطرات بیشتری دارند. نلسون می‌گوید: “ما تازه شروع به مشاهده این تغییرات کرده‌ایم و می‌دانیم که این تغییرات به تغییرات رفتاری، افسردگی و اضطراب مربوط هستند. خطرات در درون آنها پنهان است.”
روزنبرگ با این ارزیابی موافق است و می‌گوید: “شبکه‌های اجتماعی تأثیر زیادی بر من داشتند. تیک‌تاک ویدیوهایی از افراد نشان می‌داد که قبل از مدرسه یک خوراکی خورده‌اند و من فکر می‌کردم که اگر من هم این کار را بکنم شاید محبوب بشوم.” روزنبرگ ادامه می‌دهد که او شروع به خود درمانی کرده بود.
برای مقابله با این موضوع، او سال گذشته به یک مرکز درمانی مراجعه کرد. او باور دارد که اگر به درمان نرفته بود، “شاید اینجا نبودم. اوضاع خیلی بد بود.”
در درمان، روزنبرگ مجبور شد تلفن خود را کنار بگذارد و در آنجا به فعالیت‌هایی مانند نقاشی و گیتار زدن پرداخت که به بازسازی مغزش کمک کرد. نلسون معتقد است که راه‌حل‌های آنالوگ، شبیه به شیوه‌های نسل‌های قدیمی‌تر، می‌توانند در بهبود وضعیت مؤثر باشند.
او می‌گوید: “بازی در خاک، نوشیدن آب از شیلنگ، نوعی از ذهنیت نسل X نشان داده شده است که به افراد کمک می‌کند تا بهبود یابند، احساس بهتری داشته باشند و روز خود را راحت‌تر بگذرانند.”
نویسنده: مگ اولیور
تاریخ انتشار: 19 مارس 2025
منبع انگلیسی: CBS News
منبع فارسی: شارا
انتهای پیام/