وقتی این مقاله چاپ شد، همه می دانند مقامات بلندپایه کشور پشت این انتقاد ایستاده اند.
شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)–|| ماجراهای قصر یانکسی یکی از محبوبترین برنامه های تلویزیونی سال ۲۰۱۸ در چین بود اما پخش آن در سراسر چین متوقف شده است.
سریال درام قصر یانکسی که ماجراهای مربوط به دوران امپراطوری چین را روایت میکند، سال گذشته وقتی برای اولین بار پخش شد، همه رکوردها را شکست.
این سریال بیش از ۱۵ میلیادر بار در شبکه پخش اینترنتی “آیکیئی” (iQiyi) که نسخه چینی نتفلیکس است، دیده شد و ۳۹ روز متوالی در صدر فهرست پربیننده ترین سریالها در این کشور قرار گرفت.
اواخر ژانویه اما یکی از رسانه های دولتی مقاله ای در انتقاد از “تأثیر منفی” سریالهای درام مربوط به دوره امپراطوری چین منتشر کرد و طولی نکشید که پخش مجموعه قصر یانکسی متوقف شد.
تهدیدی برای جامعه چین
ماجرا از زمانی شروع شد که “تئوری ویکلی”، ضمیمه هفتگی روزنامه دولتی بیجینگ دیلی، در یکی از مقالههای خود از درامهای تاریخی انتقاد کرد و به طور خاص روی سریال قصر یانکسی انگشت گذاشت.
تئوری ویکلی در مقاله خود فهرستی از “تأثیرات منفی” که این دست برنامههای تلویزیونی روی جامعه چین میگذارند، ارائه داد. ترویج زندگی مجلل و لذت‌جویانه، تشویق به ستایش دوره امپراطوری و بزرگ‌نمایی پادشاهان به منظور کمرنگ کردن قهرمانان معاصر، از جمله مواردی است که این مقاله به آنها اشاره کرده .
در این مقاله به چند سریال تاریخی معروف دیگر از جمله عشق سلطنتی رویی در قصر(Ruyi’s Royal Love in the Palace)، قلب سرخ (Scarlet Heart) و افسانه مییوئه (The Legend of Mi Yue) هم اشاره شده بود.
کمی بعد از انتشار این مقاله، پخش سریالهای قصر یانکسی و عشق سلطنتی رویی در قصر از شبکههای تلویزیونی دولتی چین متوقف شد.
با این حال مجموعه قصر یانکسی همچنان روی آیکیئی وجود دارد. این سریال از ابتدا برای این شبکه تولید و اولین بار هم از آن پخش شده بود.
اشتیاق به خود سانسوری
با همه اینها سریال ماجراهای قصر یانکسی هنوز هم به شکل آنلاین وجود دارد و ظاهرا دولت چین نمی تواند خساراتی که احتمالا بوجود آورده را از بین ببرد. اما انتقاد علنی نسبت به این سریال، پیام لازم را برای مجموعه های تلویزیونی آینده فرستاده است.
در بیشتر موارد کافی است تنها یک نفر از مقامات سیاسی کشور یک برنامه را ببیند، از آن خوشش نیاید و با وزارت تبلیغات تماس بگیرد تا ترتیب انتشار یک مقاله انتقادی را بدهند.
وقتی این مقاله چاپ شد، همه می دانند مقامات بلندپایه کشور پشت این انتقاد ایستاده اند. به این ترتیب شبکه های تلویزیونی به سرعت برای سانسور خود دست به کار می‌شوند و پخش برنامه متوقف می شود.
مانیا کوتسه می گوید: “سریالهای درام تاریخی از دهه ۱۹۹۰ در چین محبوب بوده‌اند و این یکی از دلایلی است که استانداردهای سانسور برای آنها با نمونه های مربوط به دوره های معاصرتر متفاوت است.”
“اما اگر تمرکز یکی از این برنامه ها بیش از حد روی توطئه، کشمکش و درگیری برای قدرت باشد، می توانم تصور کنم این چیزی نیست که آنها دوست داشته باشند از تاریخ چین ببینند.”
این یعنی تهیه کننده ها احتمالا در پروژه های آینده خود حواس شان را بیشتر جمع خواهند کرد.
به گزارش بی سی، در حال حاضر هر برنامه ای که برای تلویزیون یا پخش آنلاین ساخته می شود باید ارزیابی شود و مجوز بگیرد. بنابراین تهیه کننده ها کم‌تر به دنبال ساخت سریالهای درام تاریخی که احتمال توقف پخش شان وجود دارد، خواهند رفت.
استنلی روزن می گوید: ” به نظر من سانسور هر روز سخت تر می شود. فقط هم در مورد سریالها یا فیلمها نیست. سانسور حتی بعضی سبک های موسیقی مثل رپ را هم نشانه گرفته است.”
|
||||
