شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || از بیرون که نگاه کنیم، فضای آنلاین موسوم به «منوسفر» (manosphere) یکپارچه به نظر می‌رسد: گروهی از تأثیرگذاران مردسالار که در مخالفت با فمینیسم، اصلاح‌طلبی سیاسی و آنچه «زوال تمدن غرب» می‌نامند، متحد هستند. از پیروان رد‌پیل‌ها (red-pillers) گرفته تا محافظه‌کاران سنتی (tradCons)، اینسلها (incels)، ملی‌گرایان و به‌اصطلاح آلفا گوروها، پیام آن‌ها معمولاً یک‌دست، بلند و هماهنگ است.
اما زیر این ظاهر متحد، یک اکوسیستم آشفته و چندپاره وجود دارد. حتی در تعریف «مرد آلفای واقعی» هم توافق ندارند، جز اینکه بنا به منافع برند شخصی‌شان، ترامپ و ایلان ماسک را نمونه آرمانی مردانگی معرفی می‌کنند.
اکنون، یک بحران ژئوپلیتیک این اتحاد را از درون شکسته است.
ماه‌ها بود که درباره حمله احتمالی اسرائیل به ایران گمانه‌زنی می‌شد. در منوسفر، این احتمال تنشی پنهان ایجاد کرده بود. برخی هشدار جنگ جهانی سوم می‌دادند و برخی دیگر سعی می‌کردند تمرکز خود را بر بدنسازی، فمینیسم و افول غرب حفظ کنند. اما بامداد جمعه ۱۲ ژوئن، وقتی اسرائیل حمله گسترده‌ای به تأسیسات هسته‌ای ایران انجام داد، واکنش‌ها در این فضا فوری و شدید بود.
این حمله شکاف عمیق ایدئولوژیکی را نمایان کرد. در یک‌سو کسانی ایستاده‌اند که از اسرائیل حمایت می‌کنند و آن را مدافع ارزش‌های تمدن غرب و برتری یهودی-مسیحی می‌دانند. در سوی دیگر، ضد مداخله‌گرایان، سنت‌گرایان نو، و تأثیرگذاران مسلمان قرار دارند که یا از ایران دفاع می‌کنند یا با ورود آمریکا به یک جنگ دیگر در خاورمیانه مخالف‌اند. این جدال، بحرانی برای جنبشی است که بر قطعیت و سلطه بنا شده بود.
بن شاپیرو (Ben Shapiro)، هم‌بنیان‌گذار دیلی‌وایر، جلودار جناح طرفدار اسرائیل است. او بلافاصله پس از حمله، یک برنامه زنده یوتیوبی برگزار کرد و برای بیش از یک ساعت از اقدام اسرائیل دفاع کرد. او به ۷.۸ میلیون دنبال‌کننده‌اش در پلتفرم اکس (X) این پیام را رساند که اسرائیل تنها نیست.
اما در مقابل او، بسیاری از چهره‌های بانفوذ منوسفر زنگ خطر را به صدا درآورده‌اند.
تاکر کارلسن (Tucker Carlson) در خبرنامه‌اش اعلام کرد که ادعای وزیر امور خارجه مارکو روبیو مبنی بر عدم دخالت آمریکا نادرست است و هشدار داد که «این شاید آخرین خبرنامه پیش از یک جنگ تمام‌عیار باشد.»
چارلی کرک (Charlie Kirk) با ۵ میلیون دنبال‌کننده، هشدار داد که ورود به این درگیری برای آمریکا فاجعه‌بار خواهد بود.
اندرو تیت (Andrew Tate)، تأثیرگذار جنجالی که به‌تازگی مسلمان شده، با طنز به انتقاد از نحوه روایت رسانه‌ای حمله اسرائیل پرداخت. او فهرستی از «قوانین» کلیشه‌ای در دفاع از جنگ‌های اسرائیل را بازنشر کرد.
مایرون گینز (Myron Gaines) نیز صریحاً هشدار داد که ترامپ نباید اشتباهات جرج بوش را تکرار کند و درگیر جنگی دیگر در خاورمیانه شود.
مت والش (Matt Walsh) از دیلی‌وایر هم تنها چند ساعت قبل از حمله، اعلام کرده بود که ایران تهدیدی برای آمریکا نیست و نباید وارد جنگی شد که ربطی به دفاع ملی ندارد.
مشکل اینجاست که بیشتر این چهره‌ها حامیان وفادار ترامپ‌اند و اکنون یا با سیاست خارجی او مخالف‌اند یا با روایت‌هایی که اطرافیانش مطرح می‌کنند. این یک شکاف ایدئولوژیک واقعی است.
اکنون ملی‌گرایان مسیحی با تأثیرگذاران مسلمان دچار اختلاف شده‌اند. سنت‌گرایان غربی با لیبرتارین‌های منزوی در تضاد افتاده‌اند. آنچه زمانی آن‌ها را متحد می‌کرد ـ مثل نفی فمینیسم و حمایت از ترامپ ـ دیگر کافی نیست.
حتی چهره‌های حاشیه‌ای مثل نیک فوئنتس (Nick Fuentes) نیز از این موقعیت برای تقویت مواضع ضد اسرائیلی خود استفاده کرده‌اند.
اگر این حمله اسرائیل به یک درگیری گسترده‌تر منجر شود و پای نیروهای آمریکایی نیز به میان کشیده شود، شکاف در منوسفر ممکن است دائمی شود. چهره‌هایی که امپراتوری دیجیتال خود را بر مبنای قطعیت ایدئولوژیک ساخته‌اند، اکنون با تناقض‌هایی مواجه‌اند که نمی‌توانند نادیده بگیرند.
این آزمونی برای معنای واقعی منوسفر است. جنگی که زمانی فقط بر سر فمینیسم بود، حالا درباره جنگ، امپراتوری، و ارزش جان‌هاست. اتحادها در حال فروپاشی‌اند، برندها زیر فشار ترک برداشته‌اند، و مهم نیست چه کسی در این جنگ پیروز می‌شود؛ هویت منوسفر دیگر مانند گذشته نخواهد بود.
منوسفر (Manosphere) یک اصطلاح اینترنتی است که به شبکه‌ای از وب‌سایت‌ها، فروم‌ها، کانال‌های ویدئویی و شبکه‌های اجتماعی اشاره دارد که حول محور «مردانگی»، «نقش مردان در جامعه» و اغلب در تقابل با فمینیسم شکل گرفته‌اند.
در این فضا، کاربران معمولاً نگرانی‌های خود را درباره نقش مردان در جهان مدرن، روابط با زنان، تغییرات فرهنگی، و افول آنچه «مردانگی سنتی» می‌نامند، بیان می‌کنند. اما این فضا از دید بسیاری از پژوهشگران و ناظران اجتماعی، محل بروز ایدئولوژی‌های افراطی، جنسیت‌زده و گاه نفرت‌پراکن است.
زیرمجموعه‌های منوسفر شامل موارد زیر است:
رد‌پیل‌ها (Red-pillers): کسانی که معتقدند «واقعیت» روابط زن و مرد را برخلاف روایت‌های فمینیستی فهمیده‌اند.
اینسلها (Incels): مردانی که احساس می‌کنند از سوی زنان طرد شده‌اند و این را به بی‌عدالتی اجتماعی نسبت می‌دهند.
نئو‌سنت‌گرایان یا «ترادکان‌ها» (TradCons): محافظه‌کارانی که به ساختارهای سنتی خانواده و جنسیت معتقدند.
آلفا گوروها: کسانی که سبک زندگی سلطه‌گر، قدرت‌محور و اغلب ثروت‌محور را به‌عنوان الگوی مردانگی تبلیغ می‌کنند.
در مجموع، منوسفر یک فضای متنوع، متناقض و اغلب مناقشه‌برانگیز است که در آن بحث‌های مردمحور، از خودسازی گرفته تا نظریه‌های توطئه و نفرت‌پراکنی، جریان دارد.
نویسنده: لوک اولینگا (Luc Olinga)
تاریخ انتشار: ۱۳ ژوئن ۲۰۲۵
منبع انگلیسی: وب‌سایت گیزمودو (Gizmodo)
منبع فارسی: شارا
#روابط_عمومی_در_متن
#سال_هوش_مصنوعی
انتهای پیام/