آنچه از قوانین اخلاقی روابط عمومی باید بدانیم

بسیاری از سازمان ها و شرکت های روابط عمومی در اقصی نقاط دنیا از قوانین اخلاقی و استانداردهای حرفه ای پیروی می کنند اما با توجه به برخی ناراستی ها و خودخواهی ها به نظر می رسد تعهد برای اجرای دقیق شیوه های اخلاقی باید مجددا مورد تأیید قرار گیرد.

شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)|| این یک روز غم انگیز است که متخصصان روابط عمومی، شهرت و اعتبار صنعت روابط عمومی را خدشه دار کنند.


بسیاری از سازمان ها و شرکت های روابط عمومی در اقصی نقاط دنیا از قوانین اخلاقی و استانداردهای حرفه ای پیروی می کنند اما با توجه به برخی ناراستی ها و خودخواهی ها به نظر می رسد تعهد برای اجرای دقیق شیوه های اخلاقی باید مجددا مورد تأیید قرار گیرد.


به طور خاص، این مقررات باید در هر سازمان و شرکت روابط عمومی و یا هر متخصص روابط عمومی بررسی و اجرا شوند:

 

 1. استفاده نکردن از عامل دروغ، دلایل ظاهرفریب و مستندات تحریف‌شده در تبلیغات.


2. مواجه با مشتریان و مخاطبان، همکاران و مدیران بر حسب موازین اخلاقی و انصاف.


۳ .خودداری از نشر اطلاعات کذب و خلاف واقعیت و ارایه تعهد مبنی بر انجام تحقیق و کسب اطمینان در مورد صحت مطالب قابل انعکاس.


۴. دادن تعهد مبنی بر نپذیرفتن هدایا یا حق‌الزحمه از مخاطبان.


۵. خودداری از دریافت پورسانت به جای حق‌الزحمه معین.


۶. خودداری از جریحه‌دار ساختن احساسات عمومی با نشر اطلاعات خلاف واقعیت.


۷. عمل به حقانیت مخاطب و پرهیز از برخورد غیراخلاقی با مخاطب.


۸. متوسل نشدن به ترفندهای تبلیغاتی برای فریب افکار عمومی.


۹. پرهیز از تطمیع یا تهدید رسانه‌ها در مورد آگهی یا قطع آن‌؛ چرا که تصمیم‌گیری در مورد اخبار قابل درج تنها باید بر اساس ارزش‌های خبری باشد.


۱۰. افرادی که در روابط عمومی‌ها مشغول کار می‌شوند،‌باید در بدو استخدام عمل به موارد فوق را متعهد شده و برای رعایت آن‌ها سوگند یاد کنند.

تهدید های اخلاق برای روابط عمومی
1. ابتلاء به خلاف واقع گویی و دروغ و انتقال اطلاعات غلط؛


2. بزرگنمایی و مبالغه در معرفی نقاط قوت یا نقاط ضعف که می تواند به جامعه، نهاد و سازمان لطمه وارد کند.


3. کوچک نمایی و کمتر نشان دادن واقعیت ها.


4. رقابتهای نابجا و تخریبی میان نهادهای اطلاع رسان که موجب لغزشها و آسیبها می شود.


5. عدم رعایت عدالت در حقوق و فعالیتهایی که افراد و اشخاص انجام می دهند.


6. ضمن این که نقاط ضعف سازمانی باید منتقل گردد و چاره یابی شود اما نباید این انتقال به گونه ای باشد که اعتماد عمومی را سلب کند یا به حریم افراد لطمه بزند.


7. سلب اختیار و مجبور ساختن دیگران: چنان خلاف واقعیت نشان داده شود که افراد از اختیار و انتخاب عاقلانه خود دور شوند.