آموزش روابط‌عمومی و مسئولیت اجتماعی؛ الهام‌بخشی نسل جدید متخصصان برای تغییر مثبت

نسل تازه متخصصان روابط‌عمومی باید بیاموزند که فراتر از موفقیت فردی، مهارت‌های خود را در خدمت خیر عمومی و تغییر اجتماعی به‌کار گیرند.

کریستوفر دی. کثکارت در این یادداشت بر نقش آموزش روابط‌عمومی در پرورش نسلی از متخصصان تأکید دارد که فراتر از موفقیت شغلی، به مسئولیت اجتماعی نیز می‌اندیشند.

او با اشاره به تاریخ روابط‌عمومی و نمونه‌هایی چون بایارد راستین و ادوارد برنیز، نشان می‌دهد که این حرفه همواره ابزار تغییر اجتماعی بوده است.

به باور او، استادان روابط‌عمومی باید دانشجویان را تشویق کنند تا از مهارت‌های خود برای پیشبرد اهداف انسانی و اجتماعی استفاده کنند.

او بر ضرورت پیوند آموزش نظری با واقعیت‌های اجتماعی تأکید می‌کند و خواستار بازتعریف مفهوم موفقیت در این حوزه است.

کثکارت نتیجه می‌گیرد که الهام‌بخشی به نسل آینده برای ایجاد تغییر مثبت، بزرگ‌ترین مأموریت آموزش روابط‌عمومی است.

نوشته: کریستوفر دی. کثکارت

منبع: ایپرا

شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی‌ ایران (شارا) || امسال نخستین پاییز در چند سال گذشته است که در کلاس درس روابط‌عمومی حضور ندارم. به‌عنوان استاد مدعو، همیشه تضمینی برای ارائه‌ی درس نیست و گاهی نوبت شما نمی‌رسد. اشکالی ندارد؛ این وقفه فرصتی برای بازاندیشی در فلسفه‌ی تدریس فراهم می‌کند – فرصتی برای تأمل درباره‌ی این‌که چرا و چگونه آموزش می‌دهم، و اصلاً چرا برخی از معتبرترین دانشگاه‌های کشور چنین فرصتی را به من داده‌اند.

این فاصله از تدریس باعث شده بیشتر به ماهیت آموزش فکر کنم. پس از سال‌ها فعالیت حرفه‌ای در حوزه‌ی روابط عمومی و تجربه‌ی کمپین‌های گسترده، بحران‌های ارتباطی، و مدیریت برندهای بزرگ در شرکت‌هایی چون موتاون رکوردز، وارنر برادرز تلویژن و CNN، حالا به نقطه‌ای رسیده‌ام که می‌توانم این تجربه‌ها را به کلاس بیاورم و از آن‌ها برای واقعی‌تر کردن آموزش نظری استفاده کنم.

مهم‌تر از همه، اشتباهات خود را با دانشجویانم در میان می‌گذارم تا آن‌ها «اشتباهات جدیدی» مرتکب شوند، نه تکرار اشتباهات من. البته مبانی نظری را آموزش می‌دهیم، اما رخدادهای واقعی و روز را هم بررسی می‌کنیم تا مفاهیم کتاب درسی با واقعیت‌های حرفه‌ای پیوند بخورند.

فراتر از عناوین و حقوق

حالا که وقفه‌ای در کارم دارم، فرصت یافته‌ام تا بیندیشم چگونه می‌توانم دانشجویان را تشویق کنم تا به چیزی فراتر از عنوان شغلی، حقوق اولیه و تحولات صنعتی فکر کنند — به این‌که مهارت‌هایشان را چگونه می‌توانند در خدمت خیر عمومی قرار دهند.

روابط‌عمومی از دیرباز در خط مقدم جنبش‌های اجتماعی بوده است. اصول آن یکسان است: شناسایی مخاطب هدف، تعیین اهداف قابل‌اندازه‌گیری، طراحی پیام مؤثر و اجرا. اما تاریخ نشان می‌دهد که روابط‌عمومی می‌تواند ابزار نیرومندی برای پیشبرد عدالت و تغییر اجتماعی نیز باشد.

نمونه‌ی بارز آن بایارد راستین است؛ چهره‌ی برجسته‌ی جنبش حقوق مدنی و کارگری آمریکا که سازمان‌دهی راهپیمایی تاریخی واشنگتن در سال ۱۹۶۳ را بر عهده داشت؛ همان‌جا که دکتر مارتین لوتر کینگ سخنرانی معروف «رویایی دارم» را ایراد کرد. او بدون ابزارهای ارتباطی مدرن، توانست ۲۵۰ هزار نفر را گرد هم آورد تا خواستار «کار و آزادی» شوند — حرکتی که هنوز پژواک آن شنیده می‌شود.

پیوند دادن مهارت به معنا

یکی از تمرین‌های مورد علاقه‌ام در کلاس، این است که گروه‌های دانشجویی کمپین‌های «مشعل آزادی» خود را طراحی کنند؛ رویدادی خیالی را با یک هدف اجتماعی معنادار پیوند دهند و دلایل و مراحل اجرای آن را توضیح دهند. این تمرین، خلاقیت و تفکر اخلاقی را هم‌زمان در آن‌ها بیدار می‌کند.

مثال‌های تاریخی و معاصر، همگی نشان می‌دهند که روابط‌عمومی می‌تواند نیرویی برای آموزش، ارتقا و آگاهی‌بخشی اجتماعی باشد. همان‌قدر که می‌تواند به فروش محصولات کمک کند، می‌تواند به بهبود زندگی انسان‌ها نیز یاری رساند.

به‌عنوان مدرسان و فعالان روابط‌عمومی، وظیفه داریم نسل آینده را تشویق کنیم تا نگاه خود به این حرفه را بازتعریف کنند، مسئولیت اجتماعی خود را بشناسند و تعریف‌شان از «موفقیت» را گسترش دهند. من نمی‌گویم کسی نباید دنبال پیشرفت مالی باشد؛ برعکس، همیشه از دانشجویانم می‌خواهم در مسیر حرفه‌ای خود تا جایی که ممکن است رشد کنند. اما هم‌زمان، باید یاد بگیرند که از مهارت‌های خود برای خدمت به جامعه نیز بهره ببرند.

الهام برای نیکی

اگر بار دیگر فرصت تدریس در دانشگاه را بیابم، قصد دارم آگاهانه‌تر بر نقش روابط‌عمومی در پیشبرد خیر اجتماعی تأکید کنم — بدون آن‌که از آموزش فنی و تخصصی غافل شوم.

می‌خواهم دانشجویان را به یافتن فرصت‌هایی ترغیب کنم که در آن‌ها بتوانند از مهارت‌های خود برای تغییر مثبت استفاده کنند و به یادشان بیاورم که هر گامی در مسیر عدالت اجتماعی، به سود همه است. شاید در میان دانشجویانم کسی باشد که تنها با یک تلنگر، جرقه‌ی جنبش اجتماعی بزرگی را روشن کند — و همین احتمال، انگیزه‌ی اصلی من برای ادامه‌ی آموزش است.

وقتی به آینده نگاه می‌کنم، می‌دانم رسالت من هدایت دانشجویان برای یافتن معنا و هدف در کارشان است. الهام‌بخشی به نسل بعدی برای استفاده از صدای خود در جهت تغییر مثبت، همچنان بزرگ‌ترین آرزوی من باقی خواهد ماند — و من مشتاقم تا به آن‌ها کمک کنم رؤیای خود را تحقق بخشند.

با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:

https://telegram.me/sharaPR

برای اطلاعات بیشتر درباره روابط عمومی و اخبار سازمان‌های مختلف، می‌توانید به وبسایت شارا مراجعه کنید.

انتهای پیام/