ریسکهای اعتباری سال ۲۰۲۶ با سه محرک اصلی شکل میگیرند: سیاسیشدن تصمیمات معمول کسبوکار, افزایش اضطراب اقتصادی همراه با شتاب هوش مصنوعی, و سرعت بیسابقه چرخه خبری.
این عوامل برداشت عمومی از شرکتها را تغییر میدهند و احتمال شکلگیری بحرانهای ناگهانی را بالا میبرند.
راهبردهای موفق شامل ایجاد دید جامع نسبت به کل سازمان, ارتباطگیری شفاف و همدلانه درباره تحول فناوری, و استفاده از چارچوبهای بحران مبتنی بر داده است.
سازمانهایی که این سه محور را همزمان مدیریت کنند, در سال ۲۰۲۶ قادر خواهند بود اعتماد ذینفعان را حفظ کنند و روایت برند را تحت کنترل نگه دارند.
شبکه اطلاعرسانی روابطعمومی ایران (شارا) || سال ۲۰۲۶ نقطه عطفی برای اعتبار شرکتها خواهد بود؛ سالی که در آن مرز بین تجارت و سیاست به شدت محو شده است. تصمیماتی که در گذشته کاملاً تجاری تلقی میشدند، اکنون از دریچه سیاسی و فرهنگی قضاوت میشوند و هر اقدام سازمان میتواند به ریسک اعتباری تبدیل شود. رهبران ارتباطات باید از مدیریت صرف بحران فراتر روند و یک رویکرد پیشنگرانه و دادهمحور برای پیشبینی ریسکها اتخاذ کنند.
ریسک نخست، سیاسی شدن «کسبوکار طبق معمول» است. در سال پیش رو، رفتارهای معمول تجاری حساسیتبرانگیزتر شدهاند. زنجیره تأمین، فرمولاسیون محصول، قیمتگذاری و حتی اظهارنظر یک مدیر اجرایی میتواند موضوع بحث سیاسی شود. نظارت دولت ترامپ بر برنامههای DEI شرکتها افزایش یافته و نهادهایی مانند FCC و DOJ بررسیهایی را آغاز کردهاند که بر ادغامها و مجوزها تأثیر گذاشته است. در همین زمان، جنبش MAHA موضوعاتی مانند برچسبگذاری مواد غذایی و دسترسی به واکسن را به مرکز چالشهای سیاسی کشانده است. شرکتهایی که مستقیماً تحت تأثیر مقررات سلامت مصرفکننده یا سیاستهای تعرفهای قرار میگیرند، با شدت بیشتری این فشار را احساس خواهند کرد.
راهحل این مرحله، ایجاد دید انتها به انتها در سراسر سازمان است. تیمهای ارتباطات باید با تمام بخشها، از روابط سرمایهگذاران تا منابع انسانی و بازاریابی، پیوند عملیاتی داشته باشند تا بتوانند برداشتهای احتمالی از هر تصمیم را پیشبینی کنند.
ریسک دوم، ترکیب اضطراب اقتصادی و شتاب هوش مصنوعی است که زمینهای جدی برای افزایش خشم عمومی علیه شرکتها ایجاد میکند. همزمان با اعلام صرفهجوییهای ناشی از هوش مصنوعی، بخشی از افکار عمومی افزایش سود شرکتها را نتیجه حذف مشاغل میدانند. این وضعیت روایت «طمع شرکتی» را تقویت میکند و در شرایط تورم و نوسان تعرفهها حساسیت اجتماعی را افزایش میدهد. کارکنان نیز نسبت به آینده شغلی خود نگرانتر شدهاند و سادهسازیهای ارتباطی درباره «نوآوری» دیگر کافی نیست.
راهحل، ارتباطگیری شفاف و همدلانه درباره تحول فناورانه است. رهبران ارتباطات باید برنامههای بازآموزی، ارتقای مهارت و حمایت از کارکنان را به شکل عملی و قابلسنجش توضیح دهند. سناریوپردازی بحرانهای مرتبط با هوش مصنوعی دیگر موضوعی آیندهنگرانه نیست، بلکه ضرورتی فوری است.
ریسک سوم، سرعت و پراکندگی شدید چرخه خبری است که کنترل روایت را تقریباً ناممکن میسازد. رسانههای سنتی اکنون تنها یکی از بازیگراناند و اینفلوئنسرها، پادکستها، شبکههای کوچک و کانالهای قطبیشده میتوانند در چند ساعت موجی علیه یک شرکت ایجاد کنند. حتی ادعاهای غیرمستند نیز میتوانند به سرعت وایرال شوند و به شهرت برند آسیب بزنند.
راهحل، تبدیل دفترچه بحران به یک چارچوب پویا و مبتنی بر داده است. تیمهای ارتباطات باید روی سنجش دوام روایت، منشأ پیام، میزان نفوذ گوینده و مسیر انتشار تمرکز کنند، نه صرفاً روی حجم محتوا. تمایز بین «آتش زودگذر» و «بحران پایدار» حیاتی است. تحلیل منبع ادعا، تشخیص اطلاعات نادرست و رصد بازیگران اثرگذار اکنون هسته اصلی مدیریت بحران است.
شرکتهایی که در سال ۲۰۲۶ قصد حفظ اعتبار خود را دارند، باید به ذینفعان کلیدی پایبند بمانند، پیامهای خود را بر پایه داده ارائه دهند و از رویکردی منسجم برای مدیریت بحرانهای چندلایه استفاده کنند. در چشماندازی که ریسکها به سرعت شکل میگیرند و تکامل مییابند، تنها سازمانهایی موفق خواهند بود که چابکی ارتباطی، پیشبینیگری و پیوست رسانهای قوی داشته باشند.
با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:
برای اطلاعات بیشتر درباره روابط عمومی و اخبار سازمانهای مختلف، میتوانید به وبسایت شارا مراجعه کنید.
انتهای پیام/