شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || بیستمین جشنواره ملی انتشارات روابط‌عمومی، روز چهارشنبه ۷ آبان‌ماه ۱۴۰۴، در مرکز همایش‌های بین‌المللی سازمان مدیریت صنعتی تهران برگزار شد؛ رویدادی ملی و حرفه‌ای که به همت انجمن متخصصان روابط‌عمومی و با حضور استادان، مدیران، کارشناسان و فعالان برجسته حوزه ارتباطات و کشور برگزار گردید.
این جشنواره با هدف استانداردسازی انتشارات، ارتقای کیفیت تولیدات ارتباطی و تقویت جایگاه دانش‌محور روابط‌عمومی‌ها، فرصتی ارزشمند برای ارزیابی، آموزش و تبادل تجربه میان نخبگان این عرصه فراهم کرد.
شعار محوری این دوره بر ضرورت گذار از «اطلاع‌رسانی سنتی» به روابط‌عمومی خلاق، داده‌محور و انسانی تأکید داشت؛ رویکردی که در آن فناوری‌های نوین، از جمله هوش مصنوعی مولد و چاپ هوشمند، در خدمت روایت‌گری و توسعه فرهنگ سازمانی قرار می‌گیرند.
در ادامه، چکیده‌ای از ۲۰ درس کلیدی بیستمین جشنواره ملی انتشارات روابط‌عمومی آمده است که هر یک، راهنمایی برای آینده حرفه‌ای این حوزه به‌شمار می‌آید — از بازتعریف نقش انتشارات سازمانی و اهمیت پژوهش و سنجش تا ضرورت حفظ خلاقیت و پیوند فناوری با انسان‌محوری در ارتباطات.
این گزیده‌ها نه‌تنها خلاصه‌ای از دیدگاه داوران و کارشناسان جشنواره است، بلکه می‌تواند به‌عنوان منشور تحول در نظام انتشارات روابط‌عمومی ایران مورد استفاده سازمان‌ها، دانشگاه‌ها و روابط عمومی‌های حرفه‌ای قرار گیرد.
استانداردسازی انتشارات ضامن اعتبار حرفه است.
بدون شناسنامه پژوهش، شاخص‌های ارزیابی و نظام ثبت آثار، حرفه‌ای‌گری ناقص است.
ارزیابی باید الهام‌بخش ارتقا باشد نه صرفاً داوری.
هدف جشنواره، مقایسه برای رشد جمعی است، نه رقابت صرف برای رتبه.
ترکیب فناوری، محتوا و ارزش انسانی آینده روابط‌عمومی است.
برندگان آینده کسانی‌اند که هوش مصنوعی را در خدمت روایت انسانی به‌کار گیرند.
انتشارات باید به تولید دانش و فرهنگ سازمانی بینجامد.
روابط‌عمومی زمانی بالغ است که از اطلاع‌رسانی صرف به دانش‌آفرینی برسد.
پژوهش، برنامه‌ریزی و ارزیابی سه رکن حرفه‌ای‌گری‌اند.
روابط‌عمومی بدون داده، تحلیل و سنجش مستمر، نمی‌تواند حرفه‌ای عمل کند.
روابط‌عمومی پژوهش‌محور جایگزین روابط‌عمومی تبلیغ‌محور شود.
غلبه نگاه تبلیغاتی در آثار، تهدیدی برای اعتبار و اثرگذاری سازمان‌هاست.
میان «انتشار اثر» و «برنامه انتشاراتی» باید تمایز قائل شد.
برنامه انتشاراتی، سند راهبردی ارتباطات است نه مجموعه‌ای از تولیدات پراکنده.
داستان‌سرایی ابزار درک انسانی از برند است، نه تبلیغ پنهان.
روایت انسانی و مستند، بر ذهن و احساس مخاطب ماندگارتر از پیام تبلیغی است.
حافظه سازمانی دارایی ناملموس اما راهبردی است.
مستندسازی عملکرد، ثبت تجربه و روایت پروژه‌ها، پایه سرمایه دانشی سازمان است.
کتاب‌های سازمانی ابزار انتقال تجربه‌اند، نه تزیین کتابخانه‌ها.
هر کتاب باید مسئله‌ای را حل کند، دانشی بیفزاید یا تجربه‌ای ماندگار منتقل کند.
نشریات داخلی باید صدای کارکنان باشند، نه تریبون مدیران.
صفحه «خوانندگان» شاخص بلوغ ارتباطی و دموکراسی سازمانی است.
ویژه‌نامه واقعی یعنی تمرکز، تحلیل و روایت یک موضوع خاص.
گردآوری مطالب پراکنده، ویژه‌نامه نیست؛ باید انسجام مفهومی و طراحی هدفمند داشته باشد.
بروشور و کاتالوگ باید بازتاب هوشمند انتخاب رسانه باشند.
هر رسانه باید با هدف، مخاطب و پیام خاص خود طراحی شود؛ نه برای رفع تکلیف.
رسانه‌های دیداری و شنیداری باید از فرم به محتوا عبور کنند.
فیلم، تیزر یا موشن‌گرافیک موفق، داستان برند را روایت می‌کند نه فقط تصویر آن را.
اینفوگرافیک استاندارد باید ۱۳ شاخص حرفه‌ای را رعایت کند.
از تیتر، لید و بدنه تا دقت داده، وضوح بصری و تناسب با مخاطب.
تکرار در فرم نشانه ضعف در خلاقیت است.
تنوع بصری و انسجام مفهومی باید همزمان رعایت شود تا هویت بصری برند تقویت گردد.
هوش مصنوعی مولد فرصت نو برای روایت‌گری برندهاست.
ترکیب متن، تصویر و صدا با فناوری می‌تواند تجربه‌های تعاملی و الهام‌بخش خلق کند.
چاپ هوشمند، پلی میان دنیای واقعی و دیجیتال است.
QR پویا و داده‌های متغیر می‌توانند هر چاپ را به منبع داده و ارتباط بدل کنند.
آموزش مداوم تنها مسیر رشد حرفه‌ای است.
خلأ آموزشی وجود ندارد؛ چالش، نبود اشتیاق و استمرار در یادگیری است.
چاپ، قلم و کتاب همچنان قلب فرهنگ ارتباطی‌اند.
انتشارات «زمینه نامیرایی انسانِ میرا» است؛ پیوندی میان زمان، فرهنگ و ماندگاری سازمان.
با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:
برای اطلاعات بیشتر درباره روابط عمومی و اخبار سازمان‌های مختلف، می‌توانید به وبسایت شارا مراجعه کنید.
انتهای پیام/