شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || رهبری با استفاده از ترس، در واقع رهبری نیست بلکه سوءاستفاده از قدرت و ایجاد محیطی سمی است. رهبرانی که تیم خود را با القای ترس کنترل می‌کنند، انگیزه نمی‌دهند و به جای هدایت، ارعاب می‌کنند. چنین رفتارهایی نه تنها باعث از بین رفتن امنیت روانی کارکنان می‌شود، بلکه نوآوری را کاهش داده و افراد را وادار به پنهان کردن مشکلات می‌کند. این نوع مدیریت باعث می‌شود کارکنان به جای تفکر انتقادی، تنها فرمان‌بردار باشند و در نهایت باعث افزایش ترک شغل و آسیب به برند کارفرما می‌شود.
متاسفانه، مدیرانی که به این روش عمل می‌کنند اغلب افرادی باتجربه هستند که به جای مدیریت موثر، رفتارهای قلدرمآبانه و غیرمسئولانه دارند. این رویکرد که با عباراتی چون «باید قدردان شغل‌تان باشید» همراه است، شاید موقتاً اطاعت ایجاد کند اما اعتماد و وفاداری را برای همیشه از بین می‌برد.
رهبران واقعی در شرایط سخت، بدون تحقیر کارکنان، با صداقت درباره چالش‌ها صحبت می‌کنند، انتظارات را شفاف و بدون تهدید بیان می‌کنند و نگرانی‌ها را می‌شنوند حتی اگر نتوانند همه را رفع کنند. آن‌ها در زمان عدم قطعیت، ثبات و اطمینان ایجاد می‌کنند و می‌دانند که تصمیمات امروز، فرهنگ فردا را شکل می‌دهد.
نویسنده هشدار می‌دهد که این رفتار مبتنی بر ترس، ناشی از ناامنی و ضعف است و نباید آن را با رهبری اشتباه گرفت. اگر شما هم در چنین محیطی کار می‌کنید، باید مستند کنید، شبکه حرفه‌ای بسازید و بدانید این شرایط موقتی است و بازار به زودی تغییر خواهد کرد.
موفقیت بلندمدت شرکت‌ها وابسته به رهبری‌ای است که محیطی امن و انگیزشی ایجاد می‌کند؛ جایی که کارکنان به خاطر احترام و ارزشمندی، بهترین عملکرد خود را ارائه دهند، نه به دلیل ترس.
نویسنده: کیتی روبرت
تاریخ: ۲۱ مه ۲۰۲۵
منبع: صندوق ورودی
انتهای پیام/