شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || اکثر کودکان اطلاعات خود درباره جنگ را از رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی دریافت می‌کنند. هم بزرگسالان و هم کودکان ممکن است در درک آنچه می‌شنوند یا می‌بینند دچار سردرگمی شوند. در چنین شرایطی، کودکان در همه سنین به بزرگسالان معتمد خود رجوع می‌کنند تا احساس امنیت کنند. والدین و مراقبان می‌توانند با آغاز گفتگو، شناسایی احساسات کودک و یافتن راه‌های مقابله جمعی، این مسیر را هموار سازند.
گفت‌وگو را آغاز کنید
با پرسش درباره آنچه کودک می‌داند آغاز کنید. کودکان مدرسه‌ای و نوجوانان احتمالاً از منابع مختلفی چون معلمان، دوستان یا شبکه‌های اجتماعی شنیده‌اند.
در مورد احساسات کودک پیش‌فرض نداشته باشید. از او بپرسید که چه احساسی دارد و با دقت به دغدغه‌هایش پاسخ دهید. احساسات او ممکن است با تصورات شما متفاوت باشد.
در صورت نیاز، چندین بار گفت‌وگو را تکرار کنید تا درک کودک از شرایط پایدار بماند.
سوء‌برداشت‌ها را اصلاح کنید
با گوش دادن و پرسش‌کردن مطمئن شوید که کودک شرایط را درست درک کرده است. برخی کودکان ممکن است فکر کنند که در معرض خطر مستقیم هستند. با آن‌ها درباره واقعیت سیاسی، پیچیدگی‌های موقعیت و اقدامات حمایتی خانوادگی صحبت کنید. اگر پاسخ برخی پرسش‌ها را نمی‌دانید، اشکالی ندارد—به کودک بگویید که با هم پاسخ را پیدا خواهید کرد.
زمینه‌سازی کنید
کودکان خردسال ممکن است تصور کنند که خودشان در معرض خطرند؛ با آن‌ها درباره موقعیت جغرافیایی جنگ صحبت کرده و به آن‌ها اطمینان دهید که در امان هستند. نوجوانان ممکن است نگران سربازگیری یا عضویت در ارتش شوند—پرسش‌هایشان را جدی بگیرید و به آن‌ها پاسخ دهید.
با کودکان درباره تصورات نادرستشان نسبت به ملیت، زبان یا فرهنگ دیگران گفت‌وگو کنید. احترام به همه کودکان باید در اولویت مدارس و خانواده‌ها باشد.
مراقب مکالمات بزرگسالان باشید
کودکان اغلب وقتی بزرگ‌ترها تصور می‌کنند کسی گوش نمی‌دهد، گوش می‌کنند. اظهارنظرهای هیجانی یا خشمگینانه ممکن است موجب ترس بیشتر کودک شود.
با زبان ساده و لحن آرام درباره جنگ صحبت کنید. حتی نگرانی‌های اقتصادی نیز ممکن است ناخواسته به کودک منتقل شود.
درک مواجهه با رسانه‌ها
پوشش تصویری جنگ، صحنه‌های نبرد یا پیامدهای آن می‌تواند در همه سنین اضطراب‌زا باشد. هرچه کودک بیشتر در معرض رسانه‌ها باشد، احتمال بروز واکنش‌های منفی در او بیشتر است.
برای کودکان خردسال، به‌ویژه پیش‌دبستانی، توصیه می‌شود اصلاً با اخبار مواجه نشوند. مراقبان باید رسانه‌ها را محدود و در صورت لزوم، کنار کودک تماشا کرده و توضیح دهند. پس از پایان پوشش خبری نیز، امکان گفت‌وگوی ادامه‌دار فراهم باشد.
چگونه تاب‌آوری را پرورش دهیم
افزایش ارتباطات: زمان بیشتری با خانواده بگذرانید، تماس فیزیکی مانند آغوش را بیشتر کنید، و با دیگر اعضای جامعه در تماس باشید.
برجسته‌کردن نقش کمک‌کنندگان: به کودک نشان دهید که افراد زیادی در تلاش‌اند تا به آسیب‌دیدگان کمک کنند.
تشویق به کمک: ارسال نامه، کمک مالی یا شرکت در برنامه‌های مذهبی و فرهنگی، حس مشارکت ایجاد می‌کند.
حفظ روال روزمره: برنامه‌های خانوادگی را حتی‌الامکان حفظ کنید تا حس ثبات در کودکان افزایش یابد.
صبور باشید: کودکان ممکن است در تمرکز و رفتار با مشکل مواجه شوند. صبر، مهر و مراقبت بیشتر نه‌تنها برای کودک بلکه برای خود شما نیز ضروری است.
نویسنده: مرکز ملی استرس تروماتیک کودکان (NCTSN)
تاریخ انتشار: ۱ اوت ۲۰۱۹
تاریخ به‌روزرسانی: ۱۶ اکتبر ۲۰۲۳
منبع انگلیسی: www.NCTSN.org – www.fruehehilfen.de
منبع فارسی: شارا
#روابط_عمومی_در_متن
#سال_هوش_مصنوعی
انتهای پیام/